Odpłata

?Odpłata? Agnieszki Jeż to drugi tom cyklu z Wierą Jezierską. Czytałam tom pierwszy, jednak niewiele z niego pamiętam, ale to nie przeszkadzało mi w czytaniu ?Odpłaty?.

Ta książka to kryminał ? jest zbrodnia, są poszlaki i są policjanci starający się rozwiązać sprawę. Akcja skacze między Mazurami a górami. Lubię książki z tego gatunku, jednak ta nieszczególnie mi się spodobała. Sporo postaci, co chwilę nowe wątki, ciężko to wszystko sobie jakoś poukładać. Każdy nowy rozdział zaczynał się od wstawki z przeszłości, jednak nie wiadomo było kogo dotyczy. Myślę, że to miało pomóc w odkrywaniu tajemnic, jednak mi nic to nie dało. A do tego język, który nie ułatwia czytania. Niby czytało mi się tę książkę dość szybko, ale jakoś bez większego zaangażowania. Nie poczułam dreszczyku, a co gorsza, nie czułam chęci rozwiązania zagadki. Na plus zaliczam to, że nie ma tu przytłaczających opisów i wszystko całkiem sprawnie idzie do przodu.

Chociaż mi książka nie przypadła do gustu, to zachęcam do samodzielnego sprawdzenia, czy Wam książka się spodoba.

?RECENZJA?

Sierżant Wiera Jezierska znajduje zwłoki pod deskami w domku letniskowym, do którego ktoś się włamał. Z pozoru łatwe śledztwo, nagle staje się zagmatwane. Wszystko jest nie tak. Kobieta wpada na pewien trop, jednak dotarcie do prawdy nie jest takie proste. Czy uda jej się dociec prawdy i dowiedzieć się, co się stało przed laty?

Po książce "Szaniec" przyszedł czas na kolejną powieść "Odpłata" od autorki agnieszka_jez_pisarka. Cieszę się, że mogłam znów spotkać się z Wierą Jezierską. Jest to bardzo dobrze wykreowana bohaterka, która powoduje, że się ją po prostu lubi. Tajemniczość fabuły i cała jej towarzysząca otoczka to jest to, co lubię bardzo, bardzo. Trupy, intryga, niewiadoma. Naprawdę jest tutaj interesująca, a zarazem przerażająco skonstruowana cała ta historia. Nie wiemy tak naprawdę czego można się spodziewać i właśnie o to chodzi! Autorka sprawiła mi wiele radości tą powieścią. A dlaczego? Po pierwsze nie nudziłam się. Po drugie postacie nie powodowały we mnie wykręcania gałek ocznych, co nieraz mi się zdarzało. Po trzecie styl i język pisarki jest świetny! Uwielbiam go! Jego lekkość i to jak przez książkę się "płynie" czytając, zachęca tylko do tego, żeby sięgać po kolejne powieści autorki. Ja zostałam kupiona po raz drugi, a historia mnie tak wciągnęła, że czekam na więcej! Myślę, że z taką postacią jak Wiera, kolejna lektura będzie jeszcze lepsza i zostanę zabrana w kolejne zagmatwane śledztwo z mrocznymi wydarzeniami. A w tym miejscu polecam Wam moi Mili tę powieść! Nie zawiedziecie się! Miłego i zaczytanego!
??
Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję ...

Karma wraca

Agnieszkę Jeż znałam do tej pory z cyklu jej powieści wojenno-obyczajowych pod tytułem Miłość warta wszystkiego. Dlatego gdy dowiedziałam się, że debiutuje w gatunku odległym od powieści obyczajowych, czyli kryminale, zapragnęłam go przeczytać.

"Odpłata" to drugi tom serii o Wierze Jezierskiej. Tak się złożyło, że znowu zaczynam czytać od środka jakąś serię :D. Tym razem wszystko zaczyna się od niewinnego włamania do domku letniskowego na Mazurach. Z pozoru błaha sprawa przybiera nieoczekiwany obrót gdy pod deskami w sieni tego domu Wiera znajduje...rower i zwłoki.

Ta sprawa od początku wydaje się dziwna, zagmatwana, trop prowadzi do Nowego Targu i Podhala, skąd sprowadzony był dom stojący na Mazurach, pod którego deskami podłogi znalezioną denata. Akcja toczy się w 2020 roku, ale dostajemy też migawki wydarzeń z lat, w których doszło do zbrodni i lat poprzedzających je i lat po zbrodni. Migawki te zaczynają każdy rozdział, mimo że są oddzielone od wydarzeń współczesnych, i oznaczone nazwą miejscowości i datą, to trudno załapać o kim w danym momencie się czyta. Wybija to troszeczkę z lektury.

"Odpłatę" czyta się sprawnie, zagadka kryminalna jest ciekawa, autorka miesza wątki, zwodzi czytelnika, buduje napięcie i podsyca ciekawość. Ale ja ostatecznie jestem rozczarowana rozwiązaniem.
Bowiem w tle przewija się wątek pogromów Żydów na Podhalu w 1945 roku, o którym nie słyszałam, a przynajmniej nie przypominam sobie bym wcześniej o tym słyszała, ale autorka zaciekawiła mnie tym na tyle, że chętnie poczytam o tych pogromach więcej, i ten wątek jest bardzo na plus, bo mimo że niewygodny i drażliwy temat, to należy poruszać i mówić o tym, bo to nasza historia, niechlubna, ale nadal historia, i myślałam, że cała zagadka kryminalna pójdzie w tym kierunku, jako odwet za śmierć bliskich, wiecie "oko za oko, ząb za ząb", wymierzanie sprawiedliwości na własną rękę, chęć pomszczenia bliskich. Ale się rozczarowałam, bo na plan główny wjeżdża wątek stary jak świat czyli relacje damsko-męskie. Pojawia się przemoc domowa, nie rozumiem podkreślania tego, że na Podhalu jest to bardziej zamiatane pod dywan, jak się sprawdzi statystki to w całej Polsce nadal przemoc domowa i to co się dzieje w domach to temat tabu, kobiety mają problem by uwolnić się od takiego życia, a pomoc z zewnątrz też jest mało widoczna. Fajnie, że autorka porusza kwestię przemocy domowej, bo to kolejny drażliwy i trudny temat. Lecz rozwiązanie zagadki kryminalnej, które zapowiadało się ciekawie, okazało się sztampowe. Pieniądze po jednej stronie i pozbycie się kata z drugiej. Nie tego oczekiwałam. Można oczywiście dopatrywać się choć w połowie tej zbrodni swoistej ręki przeznaczenia, tego, że karma powraca, a za zbrodnie przodków karę poniosą potomkowie. Ale gdyby zostawić tylko ten wątek zbrodni powojennych na Żydach i szukania sprawiedliwości po latach to czy "Odpłata" nie byłaby bardziej spójna? A tak otrzymujemy zakończenie, które przynajmniej w moim przypadku, rozczarowuje.

Co do bohaterów, spodobała mi się postać pani prokurator Przyzwan, energiczna, pewna siebie i sympatyczna kobieta, dzieląca się doświadczeniem i oferująca wsparcie głównej bohaterce. Co do Wiery nie żywię żadnych uczuć, ani jej nie polubiłam ani nie zniechęciła mnie do siebie. Jedynie może drażni mnie to, że znowu policjantka ma za sobą trudną przeszłość, nie potrafi nawiązać relacji, wdaje się w bezsensowne romanse i w ogóle cała jest nierozgarnięta, niepoukładana, trochę rozchwiana emocjonalnie. Nie wiem to już taki stereotyp policjanta w literaturze chyba, samotnik z problemami. Dobrze, że Wiera nie jest jeszcze alkoholiczką, bo autorzy lubią unurzać swoich głównych bohaterów w wódce (chociażby Daniel Podgórski Kasi Puzyńskiej).

Ale ostatecznie nie mogę napisać, że bawiłam się źle przy lekturze "Odpłaty". Bo bawiłam się nieźle, intryga mnie wciągnęła i byłam ciekawa rozwiązania. Co prawda po zakończeniu lektury mój zapał przygasł, ale jestem ciekawa dalszych spraw Wiery Jezierskiej i na pewno sięgnę po wcześniejszy tom, jak i po kolejne. To dopiero drugi kryminał pani Agnieszki, więc nie można zbyt surowo tej książki oceniać. Z resztą nie jest ona przecież zła :) Czyta się ją dobrze, chce się poznać rozwiązanie zagadki. To, co poruszam w recenzji to moje osobiste odczucia, każdy będzie miał inne. Jeśli więc kochasz kryminały, i nie masz nic przeciwko polskim autorom spod których piór one powstają, to sięgaj po "Odpłatę" i rozwiązuj zagadki z Wierą Jezierską.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję ...

Zaskakująco dobry, nieszablonowym, zaskakujący kryminał. Zaskoczyły mnie na równi fabuła, niebanalny pomysł, jak i zakończenie.
To co rzuca się od razu w oczy to fakt, iż autorka nie wcisnęła swojej fabuły w żadne znane nam z innych książek ramy. Wielu, ba większość pisarzy bazuje na jakimś szkielecie, sztampie, wzorcu. Jeż odchodzi od będących kalką pomysłów, myśli nieszablonowo, zaskakuje. Dodatkowo do końca zwodzi czytelnika i to pod każdym względem. Gdy już jesteśmy pewni, że wiemy czym jest A lub B, okazuje się, że pisarka kolejny raz nas zaskakuje i nic nie jest tym, czym wydaje się z pozoru być.
Akcja toczy się na trzech płaszczyznach czasowych. Dodatkowo w każdym czasie, na każdej płaszczyżnie czasowej mają miejsce ważne, zaskakujące, z pozoru błahe, ale jak się okaże niezmiernie istotne wydarzenia. My czytelnicy musimy o nich pamiętać, śledzić je, zebrać niejako w całość, żeby prowadzić sprawę na bieżąco. Może się wydawać, iż to w jakiś sposób, choćby minimalny utrudni nam lekturę i śledzenie fabuły. Tak nie jest. Pisarka bardzo zręcznie poprowadziła akcję, wprowadziła kolejne elementy, przedstawiła bohaterów.
W Odpłacie mamy wszystko, co sprawia, iż książkę czyta się na wdechu, nieomal z wypiekami na twarzy. Są trzy płaszczyzny czasowe, są Mazury i Podhale, dwa jakże od siebie różne pod każdym względem światy, są tajemnice sprzed lat, niewyjaśnione morderstwo i świetnie ukazane, małe, klaustrofobiczne społeczeństwo, grupa ludzi, która sama jest dla siebie wrogiem, która nie dopuszcza do siebie nikogo z zewnątrz.
A wszystko zaczyna się tak niewinnie, sztampowo. Sierżant Wiera Jezierska z komendy w Giżycku dostaje zlecenie rozwiązania błahej sprawy włamania do domku letniskowego. Zarówno ona, jak i czytelnicy są przekonani, iż to sprawa jakich wiele, że szybko ją zakończy. Bo co może być banalniejszego od włamania do domku letniskowego? Nikt nie spodziewa się do czego ona doprowadzi.
Bardzo ciekawie ukazana jest sylwetka sierżant Jezierskiej Niby kobieta jakich wiele, ale nie sztampowa. Z pewnością trudna, przeczołgana przez życie, z ojcem tyranem, mroczną przeszłością, nienawidząca najbliższych np. swojej siostry. Przeszłość, ale i terażniejszość Jezierskiej mają ogromny wpływ na to, jak żyje, jak prowadzi dochodzenie, na to co się dalej wydarzy. A będzie działo się dużo. Zagłębiałam się w mrok duszy Jezireskiej ze współczuciem, ale i fascynacją dla tej trudnej, niezwykłej kobiety, która na każdym kroku musi walczyć z demonami w swojej psychice, ale i tymi bardziej namacalnymi, w koło niej.
Tym, co najbardziej przypadło mi do gustu jest fakt, iż Odplata to książka jakby z misją, przesłaniem, a na pewno z trudnymi pytaniami o ważne sprawy. W trakcie lektury mnoży się wiele pytań, np. takie co zrobić w sytuacji X? Czy jest coś, co usprawiedliwia zbrodnię A? Jak ja czy ty zachowalibyśmy się w tej sytuacji? Czy każdą zbrodnię, krzywdę można wybaczyć? Tych pytań jest wiele. Wiele pozostaje w naszej głowie już po zakończeniu lektury.
Odpłata to zaskakująca dla mnie, doskonała, zostająca w głowie na długo lektura. Z pewnością to jeden z ciekawszych tytułów tego roku. Gorąco wam polecam.

Po przeczytaniu książki ?Szaniec? stwierdziłam, że nie ma opcji żebym nie zapoznała się z kolejną lekturą kryminalną pani Agnieszki Jeż. I chociaż troszkę bardziej podobała mi się pierwsza książka, to ?Odpłatę? zdecydowanie mogę polecić.
Na początku miałam pewne trudności, trochę gubiłam wątki i nie mogłam się wgryźć w historię, jednak z każdą kolejną stroną książka coraz bardziej mi się podobała.
Książka przenosi nas w cudowne, klimatyczne miejsca jakimi są Mazury oraz Podhale. Jednak historia, która nas tam zaprowadzi, nie jest niestety pozytywna. Mianowicie chodzi o zbrodnię, która zaczęła się w 1945, a skończyła w 2019. Włamanie do domku letniskowego ujawnia zwłoki, które znajdują się pod podłogą. Śledztwem zajmuje się sierżant Wiera Jezierska, którą mieliśmy okazję poznać w książce ?Szaniec?.
W książce przeplatają się retrospekcje, które pobudzają wyobraźnię i skłaniają nas do zadania wielu nurtujących pytań.
Książkę czyta się szybko, fabuła bardzo wciąga, świetni bohaterowie, niektórzy bardzo nie pozorni, a tak naprawdę wnoszą wiele do lektury.
Jeśli ktoś jeszcze nie zna książki ?Szaniec? oraz ?Odpłata? to bardzo zachęcam do lektury.

Wiera Jezierska powraca, by odkryć kto został zabity i pochowany pod podłogą domu letniskowego. Trop z Mazur prowadzi ją aż w góry. A tam oprócz spraw zawodowych, musi się zmierzyć z nieudanym życiem prywatnym.

Przyznam szczerze, że czytało się lekko, co jest ogromną zasługą pióra autorki. Intryga okazała się tak skomplikowana, że nie było szans na samodzielne rozwiązanie zagadki. Samo zakończenie, takie trochę niedokończone, podobało mi się bardziej w części pierwszej. Tu zabrakło mi jeszcze rozdziału, czy dwóch na zaspokojenie ciekawości. Kreacja bohaterów bardzo udana. O ile w wielu kryminałach denerwuje mnie wątek życia prywatnego, o tyle w"Odpłacie" jeszcze bardziej polubiłam naszą śledczą i chętnie czytałam o jej rozterkach. Kolejna porażka była dla niej bolesna i dla mnie, jako dla czytelnika, było to bardzo odczuwalne. Ważną część książki stanowią dialogi, które są niesamowicie realistyczne. Liczne retrospekcje jeszcze bardziej wzbudzają ciekawość, choć ułożenie ich w jedną całość przysporzyło mi trochę problemu. W całości uważam, że to bardzo dobry kryminał, przy którym z pewnością miło odpoczniecie. Styl taki, jakiego oczekiwałam po przeczytaniu książki "Szaniec".
Dziękuję ...