Nocna strona natury albo duchy, widma i zjawy

Moim zdaniem książka jest czymś na bazie dokumentu, gdyż autorka przez wszystkie strony stara się nam wytłumaczyć pojęcia zjawisk nadprzyrodzonych podając przykłady kto z nas w co wierzy, jak zapatruje się na to religia i jak widzi to od strony naukowej. Troszkę zabrakło mi tutaj emocji i napięcia, które by sprawiało, że chciałabym ją nieprzerwanie czytać. Nie powiem, rzeczy w niej zawarte bardzo mnie ciekawiły, tylko trochę jej przekaz był taki jednostajny. Dość długie zdania i nieco naukowy język. Wiem, że na swoim poziomie autorka może uznać ją za inteligentną, bo naprawdę bardzo się postarała, by ukazać nam tą ciemniejszą stronę księżyca, jednak mnie, jako prostemu człowiekowi nieco opornie szło zrozumienie większych przekazów. Według książki każdy człowiek, który się na świecie pojawia jest stworzony do tego, by żyć współdziałanie z naturą, by móc samemu pomagać sobie w chwilach bólowych, czy trudnych sytuacjach. Dostaliśmy ciało przystosowane do najtrudniejszych warunków i ono potrafi wykonywać wiele czynności, tylko problemem jest nasza dusza, która o tym wszystkim nie ma pojęcia. Człowiek i dusza jest traktowana jako dwa osobne byty i nieraz to, co potrafi ciało, dusza tego nie umie przyjąć, bo się na tym nie zna. Kolejną niesamowitą rzeczą jaką się dowiedziałam było widywanie zmarłych po ich śmierci. Podobno człowiek w chwili odejścia wie, kto chciałby, by mu się ukazywał i tym sposobem oddziałuje na tą osobę i ona w śnie mu się pojawia. Jak sądzicie, czy więc taki zmarły jest wytworem naszej wyobraźni, która dostała sygnał od osoby umierającej, czy też faktycznie mają możliwość, by nas odwiedzać, kiedy tylko zapragną? Dowiedziono również, że człowiek jest w stanie odczuwać różnego rodzaju stany nadprzyrodzone, ale tylko w niezwykłych warunkach, jakie zafunduje mu ciało. Mamy podane tutaj bardzo dużo przykładów i opowieści, które mają bardziej unaocznić nam przekaz z książki. Jednym słowem, pozycja jest dla wszystkich ludzi, którzy interesują się tym, co nienaturalne nie do wyjaśnienia według innych. Z pewnością zaspokoi waszą ciekawość, tylko dajcie jej odrobinę cierpliwości, by od początku wytłumaczyła wam w jaki sposób was przez tą książkę poprowadzi:-)

?Moim celem jest stawianie pytań i zachęcanie do obserwacji, byśmy spróbowali, jeśli to możliwe, odkryć coś, co dotyczy naszej natury psychicznej, zamkniętej tu w ciele; i jak ów pierwiastek psychiczny miałby istnieć później, poza ciałem.?

Decydując się na spotkanie z książką, miałam inne oczekiwania niż otrzymany materiał, ale okazał się niespodzianką na plus. Od wstępu wciągnęłam się w treść, pomimo rozwlekłego przestarzałego stylu pisania, uświadomiłam sobie, że czekają mnie wyjątkowe wrażenia. Książka napisana sto siedemdziesiąt pięć lat temu wciąż atrakcyjnie wypełniła kilka wieczorów czytelniczych. Z jednej strony dostarczyła rozrywkowej warstwy czytania, z drugiej podsunęła szerokie spektrum frapujących zagadnień do przemyśleń. Człowiek od wieków interesuje się tym, co dla niego wydaje się być niezrozumiałą i niewyraźną wiedzą o przyszłym życiu, po zrzuceniu cielesnej powłoki, jednocześnie mglistymi i nieokreślonymi wrażeniami, które przytrafiają się mu podczas zwykłej codzienności.

Catherine Crowe próbowała z naukowego punktu widzenia ugryźć to, czego zmysły i życiowe doświadczenia nie są w stanie wytłumaczyć, odrzucane jako niemożliwe i absurdalne, a co podpowiada obserwacja i intuicja. Wykazywała, że warto odrzucić sceptycyzm, szyderstwo i arogancję, wykazać się wyrozumiałością, otwartością i dociekliwością w badaniu tajemnic istnienia, w ciele i poza ciałem, nawet jeśli wydaje się nadnaturalne, dziwne i pozornie sprzeczne. Z osobliwym dreszczem patrzymy na duchy i istoty bezcielesne, oficjalnie nie przyznajemy się do wiary w nie, zaś nieoficjalnie chętnie śledzimy doniesienia na ich temat. Autorka przybliżała przypadki, historie, fragmenty książek, listy, relacje i zeznania. Wszystko opatrywała własnymi przemyśleniami i zachętami do zgłębiania tematu. Starała się szczegółowo udokumentować opisywane zdarzenia i zjawiska, z perspektywy jej epoki i ówczesnych osiągnięć naukowych. Każdy przykład osadzała w konkretnym kontekście, miejscu, czasie i udziale świadków.

Niemal dwa wieki minęły od pierwszego wydania książki, część z przedstawianych faktów straciła na interpretacji w miarę rozwoju zdobywanej wiedzy. Jednak z przyjemnością wchodziłam w świat śnienia, widm, sobowtórów, zjaw, duchów, nawiedzonych domów, sekretnych świateł, opętania, postaci unoszących się nad grobami, a także innych różnorodnych zagadnień, jak jasnowidzenie, przeczucia, stygmaty, ślady na płodzie, różdżkarstwo, somnambulizm, talizmany, obrzędy ofiarne, krwawa więź między oprawcą a ofiarą. Wiele tajemnic skrywają nieuchwytne świadectwa istnienia poza cielesną powłoką, Crowe wyrażała nadzieję, że w przyszłości staną się przedmiotem badań naukowych. Literatura grozy podszyta naukowym podejściem, nie wytwarzała mocnego napięcia, ale wywoływała przyjemny dreszczyk emocji i nakłaniała do rozruszania wrażliwości wyobraźni. Bookendorfina

Wspaniała i bardzo nietypowa lektura, stanowiąca kompendium wiedzy o widmach, nawiedzonych domach, sobowtórach, duchach i innych dziwach. Jej treść obejmuje wiele różnorodnych zjawisk paranormalnych, często fascynujących, czasem strasznych, a niekiedy wprawiających czytelnika w rozbawienie.

To co wyróżnia tę książkę na tle innych tego typu lektur, które w dzisiejszych czasach powstają jak grzyby po deszczu, to to, że w przeciwieństwie do nich nie została opublikowana w XXI wieku, ale w 1848 roku. Jednak gdyby nie to, że książka napisana jest w odrobinę bardziej formalnym stylu i czasem natykamy się w niej na nieco już przedawnione terminy, sądzę, że nikt nawet by się nie zorientował, że pochodzi z XIX wieku.
Czytając tę książkę można szybko się zauważyć, że autorka prawdopodobnie zrobiła spory research i zebrała wiele materiałów nim przystąpiła do jej napisania. Niektóre zjawiska o których mówi sięgają bowiem nawet czasów przed naszą erą.

Autorka porusza dość intrygujące tematy i ma ciekawe spostrzeżenia, które mogą zainteresować nawet osoby, którym daleko jest do wiary w zjawiska paranormalne, takie jak ja. Sama Crowe zauważa, że dziedzina paranormalnych zjawisk, którą się zajmuje, nie jest akceptowana przez tradycyjnych naukowców i często wykluczana jako nieracjonalna. Wiele czasu w swojej książce poświęca na omówienie duchowej natury człowieka. Tematy, które omawia to m.in sny, w tym te, które dotyczą przyszłości, prorocze sny, upiory, sobowtóry, świadome sny, tzw. jasnosłyszenie, aury, hipnoza, duchy, zbłąkane dusze, światło duchowe, stygmaty, poltergeisty.
Ogólnie mówiąc jest to bardzo interesujące spojrzenie na historie o duchach z połowy XIX wieku. Większą część tej książki stanowią przede wszystkim fascynujące, mrożące krew w żyłach historie i anegdoty. O dzieciach nawiedzanych przez dziwne istoty, o przedmiotach tańczących w powietrzu, o ludziach widzących swoich bliskich w chwili ich śmierci, o osobach, które widziały własne sobowtóry...zjawach, duchach, niewyjaśnionych zjawiskach.
Crowe próbowała też znaleźć bardziej naukowe wytłumaczenie na to, co dzieje się z duszą po śmierci. Zastanawiała się na przykład, czy elektryczność statyczna jest dowodem na istnienie duchów.

Zdecydowanie zaletą tej książki jest to, że autorka ma całkiem przyjemny w odbiorze styl pisania. Jest raczej dobrą pisarką, potrafi klarownie przedstawić swój punkt widzenia, a sposób jej myślenia i logika którą się kieruje, jest dość łatwa do zrozumienia, nawet jeżeli odbiorca nie zgadza się z jej założeniami. Nie stara się narzucić czytelnikowi swojego punktu widzenia i wydaje się być raczej inteligentną osobą. Widać, że jej celem bardziej niż przekonanie czytelnika o istnieniu zjawisk paranormalnych, jest próba pomocy w zaakceptowaniu strachu przed śmiercią i tego co dzieje się po niej.

To interesująca książka również z tego względu, że pokazuje w jaki sposób w przeszłości ludzie dyskutowali o zjawiskach nadprzyrodzonych i śmierci. Prezentuje też odmienny punkt widzenia do mojego, więc przeczytałam ją z dużym zainteresowaniem. Polecam ją osobom zainteresowanym zjawiskami paranormalnymi, lub czasami wiktoriańskimi, jak i tym, które niewiele mają wspólnego z tymi tematami. Ta książka może być dla nich fascynującą lekturą i oknem na dawne zabobony i wierzenia, bez względu na to, czy wierzą w zjawiska paranormalne, czy nie.