?Nie da się zawrócić ze ścieżki przeznaczenia, jakkolwiek miałaby być ona dla nas bolesna?. Porywająca historia o zakazanym uczuciu, a w tle widmo II wojny światowej. W 1937 roku młodej, pełnej życia i wewnętrznego buntu hrabiance, cyganka przepowiada nieszczęśliwą przyszłość. Zdeterminowana dziewczyna na różne sposoby próbuje przechytrzyć los. Jednak ten ma wobec niej swoje plany. Kiedy Stefania zakochuje się w biednym Ukraińcu, jest już narzeczoną innego. Zofia Buchowska jest nieuleczalnie chora, jej życie dobiega końca. Kobieta bardzo chce poznać swoje pochodzenie, umiera na chorobę, którą odziedziczyła, tylko po kim? W odkryciu prawdy pomaga jej Marika. Czy prawda, jaką odkryje Zofia, da jej ukojenie, czy wręcz przeciwnie? Te kobiety łączy więcej niż początkowo możemy przypuszczać. Wielowątkowa akcja powieści toczy się dwutorowo, niespiesznie i intryguje. Fabuła dokładnie przemyślana, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne emocje. Teraźniejszość idealnie współgra z przeszłością. Tragiczne wydarzenia, jakie miały miejsce na Kresach Wschodnich ? czuć ogromną wiedzę historyczną Autorki. Narracja toczy się z kilku perspektyw, co daje nam szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałam ich kręte życiowe ścieżki. Mamy kilka ram czasowych: lata przedwojenne, wojenne, późne lata dziewięćdziesiąte XX w. i współczesność. Chwilę trwało, zanim odnalazłam się w przeskokach czasowych, a potem dałam się całkowicie porwać. Małżeństwo zawarte z rozsądku, prawdziwa, trudna miłość, chłodne relacje rodzinne, walka z chorobą. Przepaść między ludźmi z różnych klas społecznych, niechęć na tle pochodzenia, niszcząca, zbierająca swoje żniwo nienawiść. Koszmar ludzi, jaki miał miejsce w czasie II wojny światowej na Kresach Wschodnich. Mordy na niewinnych, tortury, gwałty, ludzie paleni żywcem... Walka o przetrwanie, o życie, o godność. Nietuzinkowa, niespokojna, bolesna opowieść, od pierwszych stron chwyta za serce. Nie da się przejść obok niej obojętnie. Pełna kontrastów, skrajnych emocji, mądra, wnikliwa. O zakazanej miłości, o wojnie, o nienawiści na tle pochodzenia, o przeciwnościach losu. Z całego serca polecam, Tatiasza i jej książki :)
Opinia bierze udział w konkursie