Gdyby ocean milczał

Bookendorfina

Piękna opowieść o tym, co w życiu najważniejsze, ale nie tylko, to też wspaniała historia splątanych losów wielu bohaterów. Życie pisze dla nas różnokolorowe scenariusze, ale też my sami odmalowujemy koloryt codzienności. Tak wiele ciekawych aspektów poruszono w powieści, że trudno je wszystkie przytoczyć, ale może choć do tych najważniejszych się ustosunkuję. Przede wszystkim fascynujące marzenia, nie można bać się je realizować, walczyć o możliwość oddania się pasji, czasem wbrew bliskim posłuchać tego, co głęboko w sercu ukrywa się. Nie powinniśmy pozwalać na to, aby ktoś nas ograniczał, a zwłaszcza my sami. Bardzo przekonująco oddano pozytywnego ducha spełnienia, szybowania tam, gdzie czeka zrozumienie i zadowolenie. W wielu sytuacjach identyfikowałam się z bohaterkami powieści, i to właśnie cenne, że nie z jedną, ale z kilkoma, gdyż w każdej z nich znalazłam cząstkę siebie, z dzieciństwa, młodości i dojrzałego wieku. Anna Wysocka-Kalkowska potrafi z ogromną dojrzałością zajrzeć w najskrytsze zakamarki różnych osobowości, nadać im głębię i rozmach. Postaci są wielowymiarowe, ciepło potraktowane, ale nie stworzone cukierkowo. To wielka sztuka przemówić poprzez nie do czytelnika, nadać im realistyczną formę, ustanowić kimś bliskim.


...

Czytanita

..."Póki szumi ocean, póki wieje wiatr, póki świeci słońce, póki każdego ranka zaczyna się nowy dzień... wszystko może się zdarzyć...
Ten piękny cytat oddaje w całości jak piękna była ta książka.
Wciągnęłam się w lekturę od pierwszych stron. Jest przepełniona tyloma emocjami, że chłonęłam je wszystkie w raz z bohaterkami.
Historia trzech kobiet, które po stracie bliskiej osoby - siostry, córki, musiały nauczyć się życia na nowo. Jeden dzień w którym zginęła Isabel, zmienił ich życie diametralnie. Nagle Nicole musiała zrezygnować ze swoich marzeń, została zastępcza matka i życie musiała dostosować do córki, choć najpierw żałowała, że porzuciła swoje marzenia, z każdym kolejnym dniem zaczęła rozumieć, że marzenia mogą się zmienić.I u niej marzeniem stał się dom, własna rodzina. I choć porzuciła marzenie o podbiciu Paryża, to jak się okazuje, życie płata nam figle i w końcu każde marzenie może się spełnić. Jej adoptowana córka staje się dla niej całym światem, ta mała dziewczynka jak na swój wiek jest bardzo dojrzała, przepełniona wrażliwością i dobrocią. Pokochałam tą mała od samego początku czytania książki, jest błyskotliwa i zabawna, choć mimo młodego wieku myślę, że bardzo się z nią utożsamiłam.
Ta książka, pokazuje nam także, jak ważne są relacje z bliskimi. I jak trudno je odbudować, Nikole ze swoją matką po stracie bliskiej osoby obwiniały siebie nawzajem o jej śmierć,miały do siebie wiele żalu i złości.Jednak po czasie udaje im się szczerze porozmawiać i wszystko sobie wyjaśnić. Miałam wielka nadzieję, że w końcu się pogodzą i bardzo się cieszyłam jak to się stało.
Wpleciony romans Nicole w tej książce, dodawał całej historii smaczku, i bardzo kibicowałam Nicol, że jej życie się ułoży przy boku tego tajemniczego mężczyzny. Czy się ułożyło? Polecam przeczytać samemu i zobaczyć. Dla mnie to bardzo piękna historia, warta uwagi i cieszę się, że dzięki ... mogłam ją przeczytać. Dajcie znać jeśli ją czytaliście i jakie są wasze wrażenia.

Czasami trafiają się takie pozycje, które nie zapowiadają się ciekawie. Okładka, opis lub wykonanie jakoś nie trafia do ciebie. Tak było w przypadku tej pozycji. Gdy ją dostałam, zupełnie nie przykuła mojej uwagi. Wyglądała jak trochę grubszy zeszyt i może to mnie do niej nastawiło trochę sceptycznie. Zostawiłam ją sobie na sam koniec. I uwierzcie, to był bardzo duży błąd. Po przeczytaniu spojrzałam drugi raz na okładkę i w myślach zadałam sobie pytanie: Co mi się w tej okładce nie podobało?


Książka mnie tak oczarowała, że pochłonęłam ją w jeden wieczór. Cudna historia, która niesie w sobie tak wielki ogrom emocji i doznań. Nie sposób przejść obok niej obojętnie, a po spotkaniu czytelnik nabiera wiary w dobro i spełnione marzenia.


..."Póki szumi ocean, póki wieje wiatr, póki świeci słońce, póki każdego ranka zaczyna się nowy dzień... wszystko może się zdarzyć..."


To książka o kobietach i zdecydowanie dla kobiet. W zamachu terrorystycznym ginie Isabel, młoda mama, siostra i córka. Dla niej był to ostatni oddech, ale dla trzech kobiet, które zostawiła, mimo wielkiej tragedii, świat się nie skończył i życie toczy się dalej. Zmuszone zostały do weryfikacji swoich marzeń, do odnowienia dość sztywnych relacji, do przeżywania bólu po stracie bliskiej osoby i przede wszystkim do nauczenia się żyć w nowej perspektywie.

Mimo że o kobietach to lektura i z takim tragicznym wydarzeniem, to książka nie jest typowym wyciskaczem łez. Oczywiście pobudza bardziej psychicznie, ale nie zabraknie w niej humoru i pozytywnej energii. Zresztą już na samym początku autorka pisze, że: "Wszystko dobre, co się dobrze kończy". Całość przedstawiona jest oczami kobiet, które uczą tolerancji i jej braku, ukazują samotność w różnym wydaniu. Kobiety te przedstawione są w bardzo realistyczny sposób. Nie sposób się z nimi nie utożsamić, przez co jeszcze bardziej trafiają do odbiorcy. Nie mam swej ulubionej postaci, gdyż wszystkie mają to coś. Pokochałam tę książkę i pochłonęłam w jeden słoneczny dzień.


Emocje z tej książki wylewają się wiadrami. Mówimy tu nie tylko o rozpaczy, tęsknocie i żałobie. Ona, z każdą przeczytaną stroną uzmysławiała mi, jak ważne jest dążenie do własnego ja. Do miłości, która powinna być nieodzownym elementem naszego życia. Do akceptacji samego siebie, swych wad i zalet. Do życia pełnią piersią, gdyż nie wiadomo jak wiele nam jeszcze go zostało. Do szczerości. Do prawdziwej przyjaźni, która jest wsparciem w trudnych chwilach. Do realizacji własnych marzeń, gdyż mamy tylko jedno życie, które warto przeżyć w pełni.


Dziękuje bardzo wydawnictw..., a wam z całą odpowiedzialnością polecam. Książka jest bardzo dobrze dopracowana, a historia do kupienia. Każda kobieta bez względu na wiek znajdzie w niej coś dla siebie. Życzę wam miłej lektury i do zobaczenia niedługo....


1. P O L E C A N E K O B I E T O M : KRÓLOWA PSZCZÓŁ

2. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Bez słów" Mia Sheridan

3. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Na krawędzi nigdy" J.A. Redmerski4. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Piekło Gabriela" Sylvain Reynard

5. P O L E C A N E K O B I E T O M : CALDER Narodziny odwagi Mia Sheridan

6. P O L E C A N E K O B I E T O M : "BEZ WINY" Mia Sheridan

7. P O L E C A N E K O B I E T O M : BEZ UCZUĆ Mia Sheridan

8. P O L E C A N E K O B I E T O M : BEZ POŻEGNANIA

Ta powieść jest na prawdę przepięknie napisana. Mamy Nicol, która musi przeorganizować zupełnie swoje życie, która musi na nowo ułożyć relacje z mamą, bo ona była tą zawsze mniej kochaną córką. Kobietę która musi odłożyć na bok swoje marzenia, bo są sprawy ważniejsze. Jest też Colett utalentowana dziewczynka, która widzi i czuje więcej niż inni, a której posypał się cały świat, jej mama zginęła, a taty nigdy nie poznała. Jednym z zadań Nicol jest odszukanie ojca swojej przybranej córki, Isabell przed śmiercią zdradziła tylko jego imię, miała się z nim spotkać tamtego dnia. Czy możliwe że on również był w tamtej kawiarni tego tragicznego dnia?



Emocje, emocje i jeszcze raz emocje. Autorka umie posługiwać się piórem i tworzy na prawdę niesamowite historie. Ja jestem zauroczona, a zakończenie niesamowicie mnie wzruszyło. Mimo losu który w jednej sekundzie może się odwrócić zawsze jest nadzieja że coś dobrego może się wydarzyć, bo ocean cały czas szumi.



Styl autorki jest bardzo przyjemny, ona snuje tą opowieść w taki sposób że trudno się od niej oderwać. Bohaterki zarówno pierwszo jak i drugoplanowe przedstawione tak, że nie sposób ich nie polubić - nie są kryształowe, mają swoje wady, a przez co są bardziej ludzkie i bliskie czytelnikowi. Dialogi ciekawie poprowadzone, jest zachowana równowaga miedzy opisami, a rozmowami bohaterów, a przez co bardzo płynnie się to czyta.



To powieść która porusza wiele ważnych aspektów. Poczucia winy tak dużego, że aż wywołuje ból, tęsknoty tak wielkiej że trudno ją zaspokoić. A jednocześnie nadziei i wiary w anioły. Pokazuje społeczne skutki zamachów terrorystycznych, osoby które zginęły pozostawiły po sobie rodziny, sekrety i niedokończone sprawy. Temat trudny, ale przekazany z dużą dozą delikatności. Serdecznie polecam.

Książka pokazuje nam jak nasze plany mogą zostać zweryfikowane przez codzienne wydarzenia. I pozwala nam obserwować jak się do nich dostosować, nie zaś walczyć z czymś, co już się przecież wydarzyło. Z pewnością w takich sytuacjach niezbędne jest wsparcie najbliższych, ale co w przypadku, gdy nie wszystkie relacje są dla nas budujące, a niektórych po prostu brak?

Książka Anny Wysockiej-Kalkowskiej posiada swoje cienie: jest zbyt krótka, przez co momentami wydaje się zbytnio uproszczona, możemy mieć poczucie, że przeskoczyliśmy rozwinięcie. To samo dotyczy niektórych postaci, których charakterystyka jest zminimalizowana. Z drugiej zaś strony książka ma skondensowaną treść i czyta się ją jednym tchem.

Polecam, dla spokojności. Choć ostrzegam, że łezka może zakręcić się w oku. Czy to ze smutku, wzruszenia czy radości, sami sprawdźcie.