Co zrobi Frania? Szczerość (twarda)

Po wielu miesiącach powraca do czytelników Frania, rezolutna pięciolatka, bohaterka książek Barbary Supeł.
Tak! To dokładnie ta sama dziewczynka, która opowiadała najmłodszym o współpracy, życzliwości, asertywności, akceptacji i która wie już co to czas oczekiwania.
Ku radości wielu czytelników, za sprawą Wydawnictwa Świetlik możemy ponownie obserwować poczynania tej jakże uroczej i ,jak każde dziecko w tym wieku, szczerej do bólu bohaterki.
W najnowszej książce z przygodami Frani znajdziemy trzy krótkie, bardzo pouczające historyjki. Dziewczynka odkrywa przed czytelnikami czym jest szczerość. Na przykładzie sytuacji z życia wziętych pokazuje dzieciom, kiedy warto mówić wprost o swoich oczekiwaniach, wyrażać swoją opinię, a kiedy lepiej trzymać język za zębami, by nie sprawić przyjemności drugiej osobie. Frania na własnej skórze przekonuje się, że nie zawsze to co myślimy powinno wybrzmieć słowem.
W książce poznajemy świat widziany oczyma dziecka. Niektóre zachowania, dla nas oczywiste, niekonieczne są oczywiste dla dzieci. Ich ciekawość świata, niekończąca się chęć zadawania pytań może być czasem krępująca. Ta książka pomaga kształtować społeczne umiejętności, tak bardzo potrzebne w codziennym życiu.

Frania wróciła! Tak, dokładnie ta Frania, autorstwa Barbary Supeł! Rezolutna pięciolatka, której przygody są kanwą jednej z najlepszych, polskich serii dla przedszkolaków. Ciepłych, wartościowych i tak wspaniale prawdziwych. Bardzo się cieszę, że Wydawnictwo Świetlik zaopiekowało się tą bohaterką i że mogę opowiedzieć Wam, co nowego u niej słychać.

Podobnie, jak w poprzednich częściach, także tutaj poznamy trzy historie z codziennego życia Frani. Samodzielne, ale skupiające się wokół jednego zagadnienia. Mieliśmy już części poświęcone współpracy, życzliwości, akceptacji, asertywności i oczekiwaniu. Tym razem przyszła kolej na SZCZEROŚĆ.

Frania, jako urocza (i szczera do bólu) narratorka, opowie małym czytelnikom, z jakimi trudnymi sytuacjami musiała się zmierzyć, pytając w połowie historii ?I jak myślicie - co zrobiłam??. Następnie wciągnie dzieci do zabawy, przedstawiając im cztery warianty do wyboru. A czy ona sama zawsze postąpi słusznie? Oczywiście, że nie. Frania to zupełnie normalna pięciolatka. Jej decyzje i zachowanie często nie będą właściwe, czy zgodne z oczekiwaniami dorosłych. Ale dziewczynka zawsze wyciągnie wnioski i podzieli się nimi z czytelnikami.

Czego Frania nauczy się w tej części? Tego, że chociaż szczerość jest super, bo dzięki niej jesteśmy uczciwi i osiągamy swoje cele, to warto też zwrócić uwagę na uczucia innych ludzi. Tak, jak było w przypadku pani z włochatym znamieniem na brodzie, którą Frania spotkała w tramwaju. I, że szczerą, ale krytyczną opinię można skonstruować w lepszy sposób. Tak, jak w przypadku kostiumu muchomorka autorstwa mamy, który nie spodobał się dziewczynce. A także, że szczerość jest lepsza niż udawanie, szczególnie jeśli chodzi o nasze potrzeby, czego nauczyła ją historia z bratem i jego kolegą, którzy nie chcieli się z nią bawić.

Gorąco polecam Wam zarówno tę książkę, jak i całą serię. To przykład doskonałej literatury dziecięcej.