Poradnik dla smoków

Na pierwszych stronach poznajemy pannę Drake, smoczycę która cierpi po stracie człowieka którego wychowywała, czyli ciotki głównej bohaterki. Winnie, jest ciekawską i momentami nieznośną dziewczynką, nie rozumie pojęcia przestrzeni osobistej, ani dobrego wychowania. Jednak w dalszej części książki, oczywiście przechodzi przemianę. W czasie przygód z panną Drake dziewczynka powoli zaczyna nabierać pokory i staje się bardziej spokojnym i wychowanym dzieckiem. Jest też wspomniany wątek dość trudnej przeszłości młodej Winnie, strata ojca, częste zmiany zamieszkania, brak stałości. Wydaje mi się jednak, że mimo to, że jest to książka dla dzieci wątek został potraktowany po macoszemu i żałuję , że nie został rozwinięty i nie miał większego wpływu na bohaterkę.

Ciekawa książka dla dzieci, jednak coś mi w niej nie przypasowało. Książce brakuje takiej puenty i dla dzieci i dla dorosłych. Mimo to dobrze i szybko się czyta.

Panna Drake, uparty i zrzędliwy smok ? czy tego chce, czy nie ? ma nowego pupila: nad wiek wygadaną Winnie. O dziwo, Winnie myśli, że ona jest właścicielką panny Drake ? co za niedorzeczny pomysł! Przed smoczycą trudne zadanie: wychować tę pyskatą osóbkę na idealną towarzyszkę.Tymczasem zupełnie niechcący Winnie wypuszcza na ulice San Francisko magiczne i niebezpieczne szkicelungi? Czy Winni i panna Drake położą kres chaosowi? I czy uda im się na nowo uwierzyć w przyjaźń?

By wytresować swojego pupila, potrzebujesz trzech rzeczy: cierpliwości, cierpliwości i jeszcze raz cierpliwości.
Gdy zauważyłam tę książkę na stronie wydawnictwa zapragnęłam ją przeczytać. Tytuł zaintrygował mnie, ale miałam niewielkie obawy, że jest to kolejny nieudany i nudny poradnik o niczym. Cóż mogę napisać, jestem zaskoczona i zachwycona.

Książki dla dzieci i młodzieży są moją słabością. Ale to dobrze, bo mimo iż się starzeję, to cały czas jest we mnie coś z dziecka. Jakaś ciekawość świata, a szczególnie literatury. Poza tym publikacje dla naszych milusińskich są tak piękne i mądre, że naprawdę nie żal na nie czasu.

Poradnik dla smoków? to cudowna opowieść, w której główną rolę odgrywa pewna marudna i zrzędliwa smoczyca. Mało tego, jest ona również narratorką tej historii. Panna Drake (owa smoczyca) właśnie straciła swojego oswojonego, czyli Kudłatą (jak ją nazywała), a faktycznie Amelię. Amelia postanowiła, że panna Drake nie może zostać sama i postarała się za życia o towarzystwo dla niej. Niestety smoczyca nie życzy sobie kolejnego oswojonego, chce być sama i w spokoju spędzać czas. A nową towarzyszką ma być dziesięcioletnia dziewczynka imieniem Winnie, bardzo rezolutna, pyskata i równie uparta jak panna Drake.
Wychowałam wystarczająco dużo oswojonych, by widzieć, że niektóre z nich potrzebują wyzwań, inaczej się nudzą i wpadają w tarapaty?
Panna Drake to bardzo ciekawy rodzaj smoka. W zależności od okoliczności i potrzeby może łuski zamienić na ludzką skórę. Potrafi również latać, uprawiać magię, ale także umie ze swobodą korzystać z nowinek technologicznych. Winnie natomiast jest ciekawska (jak to dziecko), pewna siebie i błyskotliwa. Czy też sądzicie, że to bardzo intrygujący duet?

I mogłoby by być spokojnie, a może nawet odrobinę nudno, ale naraz zdarza się rzecz niespodziewana. Dziewczynka, przez czysty przypadek, wypuszcza na ulice San Francisko groźne, rzadkie i niezwykłe stworzenia? Smok i człowiek zwierają szyki i ramię w ramię, jak jeden mąż, muszą zaradzić niebezpieczeństwu. A przy okazji zaprzyjaźnić się z sobą.
Kiedyś smoki i inni czarodzieje żyli jawnie między ludźmi. Czasem to dobrze funkcjonowało, jak w przypadku smoków w Chinach. Zwykle byliśmy tam traktowani z szacunkiem. Ale w Europie ludzie sądzą, że smoki spala ich domy i chapną na najbliższą kolację.
Poradnik dla smoków? to wspaniała rozrywka nie tylko dla dzieci i młodzieży, ale również dla starszego odbiorcy. Wiem, co piszę, bo sama od bardzo, bardzo dawna ani dzieckiem, ani nawet młodzieżą nie jestem, a bawiłam się wyśmienicie. Ta książka stanowi doskonałą formę zabawy i przygody, którą dziecko może przeżyć do spółki ze swoim starszym rodzeństwem lub rodzicem.

Poradnik dla smoków? z ilustracjami Mary GrandPre polecam więc wszystkim, bez względu na wiek i płeć. Jest to doskonała pozycja do rozpoczęcia swojej wędrówki po fantastycznych i magicznych krainach. Idealnie nada się też na podarunek pod choinkę. Gorąco polecam.

Nie jestem ekspertem od literatury dziecięcej. W rodzinie nie ma małych dzieci, w otoczeniu też nie, a i ja sama mam bardziej instynkt kocierzyński, i do posiadania własnych mi nie śpieszno. Ale lubię smoki, wiecie? Od dzieciaka uwielbiam smoki ? wszystkie. Duże i małe, złe i dobre, czerwone, złote, czarne? Smok to smok. I to łączy mnie z autorkami książki Poradnik dla smoków.
Książka ta nie jest poradnikiem, a po prostu przyjemną historyjką dla najmłodszych czytelników. Opowieść snuje smoczyca, Panna Drake, która jest jedną z najbardziej upartych i zrzędliwych w swoim gatunku. Niedawno straciła swojego ludzkiego pupila. Tak, pupila. Bo musicie wiedzieć, że w świecie stworzonym przez Laurence Yep i Joanne Ryder to smoki posiadają ludzi, a nie na odwrót ? chociaż okazuje się, że w niektórych przypadkach jest to kwestia sporna. Zwłaszcza, gdy w jaskini Panny Drake pojawia się pyskata dziesięciolatka.
Chociaż Winnie, siostrzenica byłej podopiecznej smoczycy, pała nie lada entuzjazmem, tak Panna Drake jest bardzo sceptyczna wobec niej. No bo jakim prawem istota pokroju człowieka może uznawać się za jej właściciela? Z czasem jednak ich spory zaczynają ustępować miejsca przyjaźni, opartej na wzajemnym zaufaniu i wsparciu. Dziewczynka niechcący wypuszcza na ulice magicznego San Francisco dziwne stwory, zwane szkicelungami. Te z kolei zaczynają siać zamęt i spustoszenie, dlatego Winnie i jej nowa przyjaciółka muszą zacząć współpracować, aby zapobiec katastrofie. A podobno nic nie łączy tak, jak wspólny wróg.
Trochę ciężko jest mi ocenić tę książkę, bowiem nie jestem dzieckiem i z pewnością mój odbiór jest zupełnie odmienny. Napisanie, że nie jest to pozycja dla mnie jest w sumie czymś oczywistym i prawdziwym, bo w końcu jest to literatura skierowana do innego odbiorcy. Ale gdyby tak założyć, że cofam się w czasie i mam jakieś 10 albo i mniej lat, to myślę, że naprawdę spodobałaby mi się ta historia i po raz kolejny marzyłabym o posiadaniu własnego smoka. Ciekawą sprawą jest to, że narrację prowadzi Panna Drake, a nie Winnie ? to nieco inne spojrzenie na całą sytuację, które daje nam wgląd w umysł smoka.
Jeżeli macie młodsze rodzeństwo albo kuzynostwo, swoją własną pociechę albo na co dzień macie do czynienia z dziećmi, to myślę, że ta pozycja świetnie sprawdzi się w Waszym przypadku. To bardzo przyjemna opowieść, ładnie napisana, dzięki której każde dziecko będzie mogło dać się porwać wyobraźni. Spójrzcie tylko na okładkę ? ona już tak wiele wyraża. Panna Drake z czułością patrzy na swojego małego człowieka, a Winnie ma spojrzenie pełne pasji i radości. I to jest doskonale widoczne w tej książce, ich przygody są zabawne i pouczające, a sam pomysł naprawdę zasługuje na uwagę.

Panna Drake jest smokiem. Jej ostatni pupil, Kudłata, zmarła niedawno, dlatego smoczyca jest nieco przybita. Gdy w jej jaskini pojawia się dziesięcioletnia Winnie, której Kudłata była cioteczną babką, życie panny Drake się zmienia. Dziewczynka jest nieco krnąbrna, nie rozumie aluzji, nie przeszkadza jej to, że smok chce ją wyprosić. Niestety, teraz to ona będzie podopieczną smoka i to nią panna Drake musi się zająć i ?wychować?.
Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi Laurence Yep i Joanne Ryder to powieść dla młodszych czytelników. Główną bohaterką i narratorką książki jest panna Drake ? smoczyca. To magiczna istota, która żyje już wiele, wiele lat, potrafi latać, zmieniać się w człowieka, zna się na czarach, ale umie też korzystać z nowych technologii. To rozsądna i stateczna smoczyca, która wiele w życiu przeżyła. Na dodatek była bardzo związana ze swoją ostatnią podopieczną, przyjaźniła się z nią i tęskni za nią.
Winnie to zupełne przeciwieństwo panny Drake ? żywe i odważne dziecko, które w ogóle nie boi się magicznego stworzenia, jest go ciekawe. Winnie to nad wyraz rozwinięta dziewczynka, której pasją i zdolnością jest malowanie. Zajmuje się mamą, która po wypadku nie czuje się najlepiej. Jest też bardzo otwarta, czasem zadziorna i nie da się jej wtłoczyć w żadne ramy.
Książka opowiada o trudnych kontaktach tej dwójki ? bardzo różne charaktery i żałoba, którą przeżywa smoczyca sprawiają, że obie bohaterki raczej nie są dla siebie zbyt miłe. Ich przyjaźń nie zaczyna się dobrze, ale pewne wydarzenie, któremu obie muszą stawić czoła, zbliża je do siebie i pozwala lepiej się poznać.
Początek lektury nie jest porywający, akcja rozwija się leniwie. Dostajemy najpierw zarys sytuacji, w której się znajdujemy, dopiero potem zaczyna się coś dziać. Może to przeszkadzać części czytelników, inni docenią natomiast dobrze zbudowane relacje między Winnie i panną Drake, które z czasem zaczną się rozwijać i zmieniać.
W tle dostajemy wiele informacji na temat magicznego świata. Wiemy, czemu nie widzimy smoków, dowiadujemy się, co potrafią i jak żyją. Dodatkowo pojawiają się też inne magiczne postacie. Ciekawe jest to, że postacie nie zatrzymały się w rozwoju, potrafią korzystać z technologii, którą specjalnie dla siebie przystosowały.
Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi to przyjemna i krótka lektura, w sam raz dla młodych czytelników. Jeśli chcecie dać waszemu dziecku książkę, która mu się spodoba, na pewno możecie polecić tę. To pozycja dla dzieci w wieku szkoły podstawowej. Duże literki, mało tekstu na stronie, niebanalna historia i ładne rysunki na pewno im się spodobają.

Recenzja również na...Jesteś smokiem i twój pupil się nie słucha, sprawia kłopoty? Nie wiesz, jak sobie z nim poradzić? Jeśli tak, to dobrze trafiłeś! Mam dla ciebie 15 magicznych porad panny Drake, które pomogą tobie ujarzmić pupila. 1. Jeśli cenisz swój spokój i zdrowie psychiczne, nie spiesz się i wybierz mądrze swojego pupila. 2. By wyszkolić swojego pupila, potrzebujesz trzech rzeczy: cierpliwości, cierpliwości i jeszcze raz cierpliwości! 3. Zawsze upewnij się, że twój pupil wie, kto tu rządzi. 4. Rozpieszczanie siebie jest rzeczą słuszną i dobrą, jednak unikaj rozpieszczania swojego oswojonego i nie dawaj mu zbyt wielu smakołyków. 5. Zachęć swojego pupila do rozwijania talentów, inaczej oswojony będzie się nudził i zanudzi też ciebie. 6. Bądź stanowczy dla swojego pupila i wyjaśnij mu, jakie zachowania są niedopuszczalne. Dzięki temu zarówno ty, jak i twój oswojony będziecie szczęśliwi. 7. Polowanie jest dobrym ćwiczeniem dla ciebie, jak i twojego oswojonego. 8. Może ty wiesz najlepiej, ale czasem to twój oswojony może mieć rację. 9. Są sprytne zwierzątka i są bezinteresowne, ale o wiele bardziej ceń pupila, który jest zarówno sprytny, jak i bezinteresowny. 10. Oswojony, który cię rozpoznaje i przychodzi, kiedy go wołasz, jest nie tylko drogocenny, ale i ukochany. 11. Oswojony o żywym usposobieniu łatwo się denerwuje w dużych, a nawet małych zbiorowiskach. Uważne oko i szybka łapa ochronią twojego pupila przed zgubieniem się. 12. Naucz swojego oswojonego, jak ma się zachowywać na spotkaniu z obcymi i ich pupilami. Żadnych walk i gryzienia, proszę! 13. Są zadania, które możesz wykonywać wspólnie ze swoim oswojonym - jednak niektóre rzeczy musisz robić sam. 14. Oczekuj od swojego oswojonego, że dokona nieoczekiwanego. 15. Czy oswojony wart jest zachodu? Oczywiście! Kiedy przywiążesz się do swojego pupila, będzie cię kochać mimo twoich wad - a jeśli będziesz miał szczęście, z czasem nawet właśnie za nie. " Podstawą w obchodzeniu się z ludzkimi istotami, które w dziewięćdziesięciu procentach są małpami, jest silna łapa. A nie ma silniejszej łapy od mojej. " Panna Drake jest upartym i zrzędliwym smokiem, który ciągle narzeka. Niedawno straciła swojego pupila, Kudłatą, która tak naprawdę nazywała się Amelia. Była do niej bardzo przywiązana i nie chciała nowego oswojonego. Jednak Amelia miała inne plany i wysłała do niej Winnie, dla której była ciotką. Panna Drake w rodzinie Kudłatej służyła już bardzo długo, ale nieoczekiwana wizyta Winnie zaskoczyła ją i jednocześnie zirytowała. Dziewczynka jest ciekawska, irytująca, ale w pewien sposób przyciąga do siebie pannę Drake i potrafi przebić się przez jej bariery i złamać surowe zasady, którymi się kieruje. " - Masz coś jeszcze, co sprawia, że smok staje się mniej gderliwy? - Oprócz przeszczepu osobowości nie. Ale mam za to duży wybór kijów. Być może jeden z nich wystarczy. - Wezmę największy kij, jaki masz. " Kiedy usłyszałam o "Poradniku dla smoków", wiedziałam, że muszę go przeczytać. Uwielbiam  książki dla dzieci, a niewiele jest takich, które potrafią zainteresować maluchy, młodzież, jak i dorosłych. Sam tytuł niesamowicie mnie zaciekawił, ale jednocześnie odczuwałam obawy. Myślałam, że będzie to kolejny, nudno napisany poradnik, jednak zostałam niesamowicie zaskoczona. Przede wszystkim spodobał mi się sposób, w jaki został on napisany. Każda porada, to nowy rozdział, w którym opisywane jest życie i przygody pani Drake oraz Winnie, która niedawno pojawiła się w jej życiu. A więc nie ma tutaj nic nudnego, jest wstęp w formie porady, a później normalna fabuła, w której objaśniane jest znaczenie danej porady. Cudowne jest to, że przez 208 stron możemy poczuć się jak smok, który tresuje ludzi. Niesamowitym uczuciem jest czytanie z perspektywy zwierzęcia, które tak naprawdę zachowuje się jak człowiek. Pani Drake chodzi na zakupy, imprezuje, tak jak my wszyscy. Ta zamiana ról wyszła naprawdę fajnie. W książce są również inne stworzenia, takie jak czarodzieje, pemburu, koboldy. Ale to nie wszystko! Bo czarodziejskie sklepy również tutaj są. A to wszystko nadaje takiego wspaniałego klimatu! I te nazwy! Kreatywne i niekopiowane. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z takimi. Czytając tę książkę możemy zobaczyć przyjaźń, która rozwija się stopniowo. Jest to książka idealna dla każdego, chociaż skierowana jest bardziej do młodszych odbiorców. Niemniej jednak miło spędziłam przy niej czas. Dlatego też zachęcam was do sięgnięcia po nią, a przede wszystkim do przekazania jej młodszym czytelnikom. Jestem pewna, że świetnie się będą przy niej bawić, a ich wyobraźnia zostanie pobudzona i pracować będzie na maksymalnym poziomie.

Książki dla dzieci to temat, który praktycznie nigdy się nie kończy. Są to rozmaite pozycje posiadające wysmakowanych, prawdopodobnie najbardziej krytycznych odbiorców, czyli nasze pociechy.
Będąc małą nie przebierałam w słowach odnośnie książek, które czytała mi mama. Miałam swoich faworytów i mogłam słuchać o nić od rana do wieczora. Ulubioną książką, której nigdy nie miałam dość, a którą mama polonistka streszczała mi w drodze do przedszkola, była "Dżuma".
Każdy ma swoje własne, wysublimowane gusta. Szczególnie dziecko. Muszę przyznać, że nie gardziłam też Kubusiem Puchatkiem i najróżniejszymi księżniczkami. Oczywiście, baśnie braci Grimm również były przeze mnie okupywane. Lepiącymi się paluszkami przewracałam strony. Jednak pamiętam, że zawsze najbardziej fascynowała mnie magia.

Proste prawdy

Niestety, książeczek o tej tematyce dla dzieci było jak na lekarstwo. Wczoraj otrzymałam szansę, by uzupełnić braki z dzieciństwa. "Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi" to, krótka dla mnie, ale długa dla dziecka, książeczka w pięknej okładce.
Wydana jest w sposób bardzo przystępny.
Znajdziemy w niej 15 rozdziałów. Każdy opatrzony jest dziecięcym rysunkiem i krótka radą dla smoka, który przygarnął człowieka.

Jak wszystkie bajki i ta ma ponadczasowy przekaz. Poznajemy proste prawdy: o przyjaźni, bezinteresowności, poszanowaniu ludzi i rzeczy oraz odpowiedzialności.

Panna Drake to smoczyca, która zależnie od nastroju przybiera łuski lub ludzką skórę. Mieszka w podziemiach pewnego domu, którego, w wyniku przykrych wypadków, właścicielką staje się mama Winnie.
Dziewczynka jest nie tylko w pełni świadoma obecności dodatkowej lokatorki, ale również gotowa, by zawiązać przyjaźń.

Wszyscy jednak dobrze wiemy, że takie więzy wymagają czasu i wysiłku. Jednocześnie tworzą się w sposób naturalny. Na przykład, podczas ratowania świata.

Ratowanie świata kluczem do...

Winnie kocha rysować. Kto by się spodziewał, że to właśnie jej pasja zasilona porywem sympatii ze strony Panny Drake doprowadzi do wypadków, które pod znakiem zapytania postawią istnienie magicznej społeczności.

Mająca swoje lata Panna Drake już nie z takimi problemami się mierzyła. Ma wiedzę i doświadczenie oraz silną, zdeterminowaną wspólniczkę.
Winnie jest dziewczynką trochę bezczelną. Zdecydowanie nie traci rezonu. Nawet na chwilę nie ustępuje pola. Czyni ją to groźną przeciwniczką w przekomarzaniu się.

Wypadki, z którymi muszą mierzyć się przyszłe przyjaciółki są bardzo pomysłowym rozwinięciem książki. Dzięki dużej dawce fantastyki młody czytelnik nie odczuje nudy. Ponadto, jestem pewna, że "Poradnik dla smoków..." ma szansę ukształtować, w mniejszym lub większym stopniu, jego osobowość. Pozycja z pewnością ma charakter dydaktyczny. Na dodatek, jest, przynajmniej dla mnie, powiewem nowości.

Panna Drake - uparta, zrzędliwa smoczyca - i Winnie - pyskata osóbka - stanowią wybuchowe połączenie. Zderzenie ich osobowości jest widowiskiem nie tylko godnym zobaczenia, ale również pouczającym. Ponadto mniejsze i większe stworki biegające po ulicach San Francisco... to trzeba przeczytać! Rysowanie nigdy jeszcze nie było tak niebezpieczne, a przyjaźń tak wyjątkowa