Ebook Sekret księżnej mobi,epub

ther. Jeśli nie znajdzie pan bogatej żony, wtedy się rozstaniemy. Proszę tylko pamiętać, żeby najpierw ująć naszego złoczyńcę, a dopiero potem ulegać wdziękom jakiejś damy. Zamieszanie z szukaniem żon jest idealnym pretekstem dla pańskiej obecności w Yorkshire, ale niech pan dobrze wbije sobie do głowy: praca najpierw, a polowanie na posag potem. - Dobrze, milordzie - powiedział Dexter ponuro. Dyskutowanie z Liverpoolem, kiedy był w takim nastroju, nie miało sensu. Prawdę mówiąc, i tak nie próbowałby oponować. Lord Liverpool miał rację. Bogata żona była Dexterowi bardzo potrzebna, a odkąd Monty Fortune obwieścił swoje plany w klubie Brooksa, Dexter sam rozważał, czy nie wybrać się do Yorkshire. Problem polegał na tym, że tak naprawdę wcale nie spieszyło mu się do żeniaczki. Dlatego na przykład łowił ryby, zamiast adorować panny zgromadzone w zimowym ogrodzie i pijalni. Ordynarne łowienie posagu obrażało jego poczucie godności. Z drugiej strony, Miles Vickery słusznie zwrócił mu uwagę, że zachowywanie honoru bywa kosztownym przedsięwzięciem, na które w obecnej sytuacji Dextera po prostu nie stać. Jego ojciec odszedł z tego świata przed pięcioma laty. Przehulawszy przy zielonym stoliku majątek, którego nie posiadał, czcigodny James Anstruther wytoczył się z klubu, dotarł do podrzędnej gospody, gdzie ostatecznie zalał wszystkie smutki, a potem pijany do nieprzytomności zakończył żałosny żywot, zwaliwszy się prosto pod koła nadjeżdżającego powozu. W ten sposób zostawił swego najstarszego syna z olbrzymimi długami i sześciorgiem rodzeństwa pod opieką. Szczęśliwym zrządzeniem losu Dexter zdążył wcześniej skończyć studia w Oksfordzie, co przynajmniej pozwoliło mu uzyskać pracę w administracji rządowej, nie miał jednak imponujących dochodów, a owdowiała pani Anstruther i sześcioro jego rodzeństwa nie lubili się w niczym ograniczać. Niektórym ludziom zdarza się nieodpowiedzialny rodzic, Dexter miał takich dwoje. Pod tym względem czcigodny pan Anstruther i jego żona byli wyjątkowo dobrze dopasowani, oboje mieli upodobanie do hazardu, romansów i hulanek wszelkiego rodzaju. Dexter, najstarszy w następnym pokoleniu i jedyny w "gromadce Anstruthera" niekwestionowany potomek Jamesa, odkąd sięgał pamięcią, widywał rodziców albo w kryzysie finansowym, albo w zamęcie emocjonalnym. Kiedy miał dwanaście lat, postanowił nieodwołalnie, że jego życie potoczy się inaczej. Chciał, aby było racjonalne, kontrolowane w każdym calu i wolne od niebezpiecznych uczuć, które mogłyby zakłócać jasność sądu. Był zdecydowany ożenić się odpowiedzialnie z kobietą, która dochowa mu wierności, aby dzieci nie miały wątpliwości, kto jest ich ojcem. Nie zniósłby, gdyby jego synów i córki otaczała podobna atmosfera infamii i niedopowiedzeń, jaką znał z własnego doświadczenia: skryte uśmieszki, znaczące spojrzenia, zawoalowane aluzje do romansów rodziców i pochodzenia ich dzieci. Takie racjonalne podejście do życia stosował z powodzeniem aż do dwudziestego drugiego roku życia, kiedy całkiem się zapomniał i zakochany po uszy, stracił niewinność. Epizod zakończył się katastrofą i tylko utwierdził go w przekonaniu o konieczności zachowywania w życiu równowagi i opanowania. Niedoświadczonemu młodzieńcowi wydawało się, że jego uczucia są odwzajemnione. Odkrycie, iż jest inaczej, wzbudziło u niego głębokie rozczarowanie i wielki gniew. Zaczął szukać pocieszenia w spotkaniach z kurtyzanami, na które nie było go stać. Dopiero lord Liverpool stanowczo przywołał go do porządku. Nad rzeką panowała cisza, przerywana tylko krzykami kurek wodnych i pluskami ryb. Dzień był wyjątkowo spokojny. Dexter po raz kolejny zarzucił wędkę, rozmyślając o beznamiętnym, racjonalnym małżeństwie, jakie sobie zaplanował. - Niech pan się nie da wystrychnąć na dudka, Anstruther, tak jak wtedy w sprawie Glory - przypomniał mu na pożegnanie Liverpool. - To była klęska. Dexter aż się wzdrygnął, przypominając sobie te słowa. Sprawa tajemniczej Glory, do której nawiązał minister, istotnie potoczyła się wyjątkowo niefortunnie. Cztery lata wcześniej Dexter i jego kolega Nick Falconer nie zdołali ująć Glory, popularnej zbójeckiej bohaterki dolin Yorkshire. Walczyła ona o sprawiedliwość na swój własny, niepowtarzalny sposób: wynagradzała krzywdy, wyrównywała rachunki, zabierała bogatym i dawała biednym w stylu godnym Robin Hooda. Jeszcze teraz Dexter myślał o Glory z najwyższym uznaniem, aczkolwiek ten sentymentalizm irytował go głęboko, bo nie powinien był w ogóle zaprzątać sobie uwagi tą kobietą. Spławik nagle drgnął, co wskazywało, że ryba bierze. W tej samej chwili dobiegł Dextera głośny plusk, a zaraz potem przemknęło przed nim wiosło, które, co gorsza, zaczepiło o jego linkę i uwolniło zdobycz. Za