Ebook Przekaz Umysłu Nauczanie mistrza zen Huang po mobi,epub,pdf

stkę niezliczonymi klejnotami: w jaki sposób mogłyby one zostać [na niej] zawieszone? Natura buddy jest jak pustka; nawet jeśli przystroilibyście ją niepoliczalnymi zasługami i mądrością, w jaki sposób mogłyby one tam pozostać?22 Posłużyłyby tylko do zasłonięcia pierwotnej natury pustki i uczynienia jej niewidzialną. To, co nazywane jest doktryną umysłowego zapoczątkowywania -- [za którą podążają niektóre inne szkoły] -- postuluje, że wszystkie rzeczy stanowią część umysłu, i że przejawiają się one przy kontakcie z zewnętrznym otoczeniem, a zanikają, gdy otoczenie to nie jest już obecne. Jednak błędem jest wyobrażanie sobie jakiegokolwiek otoczenia oddzielnego od czystej, niezmiennej natury wszystkich rzeczy23. To, co nazywane jest Lustrem Koncentracji i Mądrości24, wymaga użycia wzroku, słuchu, uczucia i poznania, które prowadzi do naprzemiennie występujących po sobie stanów spokoju i podniecenia. Jednak stany te związane są z pojęciami opartymi o przedmioty otoczenia; są tymczasowymi środkami należącymi do niższych kategorii ,,korzeni dobra"25. Jest to kategoria, która pozwala ludziom jedynie zrozumieć, co się do nich mówi. Jeśli pragniecie sami doświadczyć oświecenia, nie powinniście zajmować się tego rodzaju poglądami. Są to wszystko uzależnione od okoliczności Dharmy odnoszące się do rzeczy, które są i rzeczy, których nie ma, oparte o istnienie i nieistnienie. Jeśli tylko będziesz unikał pojęć istnienia i nieistnienia w odniesieniu do absolutnie wszystkiego, wtedy postrzeżesz Dharmę. 16. Pierwszego dnia dziewiątego księżyca Mistrz powiedział do mnie: ,,Od czasu, kiedy Wielki Mistrz Bodhidharma przybył do Chin, mówił on tylko o jednym umyśle i przekazał tylko jedną Dharmę. Użył buddy dla przekazania buddy, nigdy nie mówiąc o innym buddzie. Użył Dharmy dla przekazania Dharmy, nigdy nie mówiąc o innej Dharmie. Ta Dharma była bezsłowną Dharmą, a ten budda był nieuchwytnym buddą, ponieważ w rzeczywistości byli oni tym czystym umysłem, który jest źródłem wszystkich rzeczy. To jest jedyna prawda; wszystko inne jest fałszem. Pradżnia jest mądrością; mądrość jest nie posiadającym formy umysłem-źródłem. Zwykli ludzie nie poszukują Drogi, lecz zaspokajają jedynie pragnienia swoich sześciu zmysłów, które prowadzą ich z powrotem w sześć sfer egzystencji. Uczeń Drogi, pozwalając sobie na jedną jedyną samsaryczną myśl, upada pomiędzy demony. Jeśli pozwala on sobie na jedną jedyną myśl prowadzącą do rozróżniającego postrzegania, popada w herezję. Przez utrzymywanie, że istnieje coś narodzonego i próby jego wykorzenienia, upada pomiędzy śrawaków26. Przez utrzymywanie, że istnieje coś nienarodzonego, ale podlegającego unicestwieniu, upada między pratjeków27. Nic się nie rodzi, nic nie zostaje unicestwione. Pozbądź się swojego dualizmu, swojego >>lubię<< i >>nie lubię<<. Każda rzecz jest tylko jednym umysłem. Kiedy to postrzeżesz, dosiądziesz rydwanu buddów". 17. Wszyscy zwykli ludzie pogrążają się w pojęciowym myśleniu opartym o świat zjawisk, dlatego odczuwają pożądanie i gniew. Aby wykorzenić świat zjawisk, po prostu połóżcie kres pojęciowemu myśleniu. Kiedy ono ustaje, zjawiska są puste, a kiedy są one puste, ustaje myślenie. Jednak jeśli spróbujecie wykorzenić świat zjawisk bez uprzedniego odcięcia pojęciowego myślenia, nie uda wam się to, a jedynie zwiększycie jego moc niepokojenia was. Stąd wszystkie rzeczy są niczym innym tylko umysłem, nieuchwytnym umysłem; tak więc -- co moglibyście mieć nadzieję osiągnąć? Ci, którzy są uczniami Pradżni28 utrzymują, że nie istnieje nic uchwytnego i przestają myśleć o Trzech Wozach29. Istnieje tylko jedna rzeczywistość, której ani nie trzeba urzeczywistniać, ani osiągać. Powiedzieć, że ,,jestem w stanie coś urzeczywistnić", albo ,,jestem w stanie coś osiągnąć", to znaleźć się między arogantami. Ci, którzy zatrzepotali [rękawami] szat i opuścili zgromadzenie, jak powiedziane jest w Sutrze Lotosu, byli właśnie takimi ludźmi30. Dlatego Budda powiedział: ,,Naprawdę nie otrzymałem od oświecenia nic". Istnieje tylko tajemnicze milczące rozumienie, i nic więcej. 18. Jeśliby zwykły człowiek na chwilę przed śmiercią mógł postrzec pustkę pięciu części składowych świadomości; cztery fizyczne żywioły jako nie stanowiące ,,ja"; prawdziwy umysł jako pozbawiony formy i ani odchodzący, ani przychodzący; swoją naturę jako coś ani zaczynającego się w chwili narodzin, ani zanikającego w chwili śmierci, ale jako nieporuszoną w swoich głębiach całość; swój umysł i przedmioty występujące w środowisku jako jedno -- jeśli naprawdę by mu się to udało, w jednej chwili osiągnąłby oświecenie. Potrójny Świat nie miałby już nad nim władzy; stałby się Tym, Który Przekracza Świat. Nie posiadałby