Ebook Modulacja BICM-ID-Nowe Techniki Dywersyfikacji pdf

Opis produktu:

W niniejszej rozprawie przedstawiono dwie nowe, zaproponowane przez autora, techniki dywersyfikacji transmisji dla systemów telekomunikacyjnych, wykorzystujących kodowana˛ modulacje˛ z przeplotem bitowym i iteracyjnym dekodowaniem (Bit-Interleaved Coded Modulation with Iterative Decoding, BICM-ID). Zastosowanie zaprojektowanych technik transmisji przyczyni się do zwiększenia efektywności widmowej systemów telekomunikacyjnych poprzez obniżenie bitowej stopy błędu i zwiększenie szybkości transmisji. Pierwsza z technik, dywersyfikacja w zakresie metody odwzorowania bitów w sygnały elementarne (Labelling Diversity, LD), jest w istocie specyficznym kodowaniem przestrzenno-czasowym z użyciem różnych reguł odwzorowania bitów w sygnały elementarne w poszczególnych torach nadawczych nadajnika. Reguły te sąË› sobie równoważne w tym sensie, że system BICM-ID lub pochodne systemy wieloantenowe charakteryzująË› się˛ taka˛ sama˛ bitowa˛ stopa˛ błędu dla którejkolwiek z równoważnych reguł odwzorowania. System wykorzystujący dywersyfikacje˛ LD osiąga mniejsza˛ bitowa˛ stopę˛ błędu od swojego konwencjonalnego odpowiednika, niezależnie od założonej wartości stosunku sygnału do szumu, co jest unikatowa˛
cecha˛ proponowanego rozwiązania. Druga z technik polega na dołączaniu pewnej liczby dodatkowych sygnałów do transmitowanego w systemie BICM konwencjonalnego pakietu, składającego się˛ z sygnałów powstałych w wyniku odwzorowania bitów ciągu kodowego według reguły Graya. Celem tej modyfikacji jest umożliwienie przeprowadzenia iteracyjnego dekodowania odbiornikowi, który jest świadomy dołączenia dodatkowych sygnałów. Proponowane rozwiązanie jest przeznaczone specjalnie dla bezprzewodowych sieci komputerowych WLAN, stąd zastosowanie kodera splotowego opisanego wielomianami generującymi [171 133]8 oraz użycie metody Graya pod8 Streszczenie czas odwzorowania bitów w sygnały elementarne. W tej sytuacji, odbiornik starszego typu (nieprzystosowany do iteracyjnego dekodowania) jest w stanie poprawnie odebrać i zdekodować kompletny pakiet. Możliwość ta jest szczególnie przydatna w przypadku transmisji w konfiguracji punkt !wielopunkt, gdy pakiet nadawany przez jedna˛ stacje˛ lub punkt dostępowy jest przeznaczony dla kilku stacji. Sygnały dodatkowe, dołączone do pakietu, powstają ˛w wyniku odwzorowania bitów ciągu kodowego zgodnie z metodą ,odpowiednią ˛do iteracyjnego dekodowania. Tym samym, odbiornik świadomy transmisji dodatkowych sygnałów jest w stanie iteracyjnie poprawiać jakość podejmowanych decyzji wobec bitów ciągu danych. Liczba sygnałów dodatkowych może być regulowana zależnie od stanu kanału, co przypomina mechanizm wyboru schematu kodowania i modulacji, znany ze standardów sieci WLAN. Własności proponowanych technik dywersyfikacji transmisji zostały określone metodami analitycznymi, takimi jak wyznaczenie granicy prawdopodobieństwa błędu czy określenie funkcji transferu informacji zewnętrznej urządzeń odbiornika. Uzyskane wyniki zweryfikowano w drodze symulacji. Przed sformułowaniem proponowanych technik dywersyfikacji transmisji zrealizowano szereg badań wstępnych, opisanych również w niniejszej pracy. Najważniejszymi rezultatami tych badan´ są: szczegółowa analiza równoważnych odwzorowań fragmentów ciągu kodowego w sygnały elementarne dla BICM-ID, algorytm do generowania równoważnych odwzorowań, niewymagających użycia technik optymalizacyjnych,_ metoda znajdywania par odwzorowań komplementarnych, niezbędna do określenia właściwości dywersyfikacji LD.