Jak nie krzyczeć na swoje dziecko - Audiobook mp3

iem odtłuszczonego mleka sojowego. Rodzicielstwo jest trudne z wielu różnych powodów; niektóre dotyczą ciebie, niektóre - twojego dziecka, a inne wydają się ściślej związane z fazami księżyca, niż czymkolwiek znajdującym się na naszej planecie. 2. KAŻDY RODZIC CZASEM TRACI PANOWANIE NAD SOBĄ. Niektórzy częściej i głośniej, albo bardziej publicznie niż inni, ale zdarza się to nam wszystkim. Absolutnie wszystkim! Z całą pewnością, bez najmniejszej wątpliwości nie jesteś sama z tym problemem. Kilka lat temu ,,New York Times" zamieścił artykuł, w którym krzyk nazwano ,,nowym klapsem", a nas - ,,pokoleniem wrzasku". 3. WBREW WSZELKIM OBAWOM, NAJPRAWDOPODOBNIEJ NIE SKRZYWDZIŁAŚ SWOICH DZIECI. Nie zrozum mnie źle; twoje ataki furii nie są dobre dla nich, dla ciebie, ani dla nikogo innego. Ale to już wiesz. Możesz jednak nie wiedzieć, że istoty ludzkie są odporniejsze niż nam się wydaje; wielu z nas miało rodziców choleryków, a jednak wyrosło na zdrowych, produktywnych członków społeczeństwa, tylko w stopniu niewielkim lub najwyżej średnim uzależnionych od lodów Ben&Jerrys. To znaczy, że możesz zrzucić trochę ciężaru winy, stresu i wstydu, które do tej pory dźwigałaś i raczej nie musisz jeszcze odkładać funduszy na terapię dla dzieci. 4. MIMO WSZYSTKO, ATAKI ZŁOŚCI SĄ DO KITU. Wyczerpują i wykańczają wszystkich nerwowo. Stresują dzieci, szkodzą waszym relacjom i sprawiają, że zaczynasz wątpić w siebie i swoje rodzicielskie kompetencje. Nerwowe kryzysy tylko pochłaniają cenny czas i energię, nie rozwiązują żadnego problemu i nie zapobiegają jego występowaniu w przyszłości. Przez nie jest ci trudniej zostać takim rodzicem, jakim chciałabyś być. Na dodatek dajesz przykład tego samego zachowania, którego nie chcesz widzieć u swoich dzieci. 5. SILNA WOLA NIE MA TU NIC DO RZECZY. Wielu rodziców uważa, że powinni umieć po prostu zdecydować, że się nie wściekną i mieć dość siły, żeby zacisnąć zęby, wytrzymać i nie wybuchnąć. Chociaż niektórym z nas czasami udaje się to, silna wola nie jest tak przewidywalna i niezawodna, jak byśmy sobie życzyli. Więc jeśli czujesz, że nie dajesz rady się opanować, pamiętaj: nie chodzi o samozaparcie ani twoją silną wolę. Musisz zrozumieć, co sprawia, że puszczają ci nerwy i poznać umiejętności oraz strategie, żeby sobie z tym skutecznie radzić. 6. MOŻESZ SIĘ NAUCZYĆ, JAK RZADZIEJ WYBUCHAĆ I JAK SZYBCIEJ DOCHODZIĆ DO SIEBIE, KIEDY JUŻ CI SIĘ TO PRZYDARZY. Nic nie zrobisz z dnia na dzień, będziesz musiała się trochę przyłożyć, ale - jak mawiają - tego, co w życiu najlepsze, nie dostaniesz za darmo. Poza tym, twoje dzieci i tak wszystko psują, więc nie chodzi nam o ,,najlepsze". Wystarczy lepsze niż to, co jest teraz. To chyba dobry moment, żeby zaznaczyć, że jeśli oczekujesz stuprocentowej gwarancji, że po przeczytaniu tej książki już nigdy, przenigdy nie wyjdziesz z siebie, cóż, nie ma takiej opcji. Dobra wiadomość dla ciebie, dla mnie i całej reszty niedoskonałych rodziców, próbujących wychować nieco mniej niedoskonałe dzieci, jest taka, że nie musisz być Dalaj Mamą, żeby wobec dzieci zachowywać się rozważniej i nie wariować. Tym niemniej, za każdym razem kiedy zdołasz zachować spokój, zamiast wpaść w furię, dajesz sobie szansę postąpić świadomie i zostać takim rodzicem, jakim chciałabyś być - cokolwiek to oznacza dla ciebie i twojej rodziny. Na szczęście da się to zrobić, nie wywracając życia do góry nogami, nie będzie również konieczne zatrudnianie Super Niani ani inwestowanie w żaden idiotycznie drogi dwudziestosiedmioetapowy program, który kompletnie cię zmiażdży, jeszcze zanim dojdziesz do trzeciego etapu. Wyjaśnię ci w prostych słowach, co masz robić, żeby przestać tracić panowanie nad sobą. Polecane w tej książce nawyki i strategie nie tylko pomogą ci zostać cierpliwszym i bardziej wyluzowanym rodzicem, sprawią również, że poczujesz się ogólnie szczęśliwsza, bardziej produktywna, i skuteczniej zapanujesz nad innymi dziedzinami życia. Być może nie po raz pierwszy czytasz o tym, jak przestać wrzeszczeć, czy jak zachować zimną krew, kiedy ktoś cię prowokuje. Przypuszczam, że inne porady nic nie dały, inaczej by cię tu nie było. Rozumiem. Ja też przeczytałam wszystkie artykuły i listy ,,dziesięciu najważ", nie tylko z obowiązku, lecz przy okazji zbierania materiałów do tej książki. Zaczęłam się nimi interesować kilka lat temu, pewnego koszmarnego wieczoru, kiedy to usadziłam moje małe tyranki przed ,,Tygryskiem Danielem", co dało mi około dwudziestu dwóch minut na wyszukanie w Google ,,jak przestać wrzeszczeć na dzieci". Przypominam, że mam doktorat z klinicznej pracy socjalnej, a i tak skończyłam, szukając czegoś takiego w internecie. Jeśli nie masz pojęcia, jak sobie poradzić, zapewniam cię, że ni