Ebook Bez resztek mobi,epub

�ne i czar­ne, bo­rów­ki, ma­li­ny, po­ziom­ki, tru­skaw­ki, wi­śnie, cze­re­śnie, mo­re­le, agrest oraz wie­le in­nych. Je­stem za to ogrom­nie wdzięcz­na ro­dzi­com, bo mo­głam do­ra­stać w domu nie­mal­że sa­mo­wy­star­czal­nym. Nie wspo­mnę o tym, że dzię­ki temu mia­łam czym han­dlo­wać. Jako mała dziew­czyn­ka cho­dzi­łam po są­sia­dach i ba­wi­łam się w sklep ob­woź­ oczy­wi­ście bez wie­dzy ro­dzi­ców. Je­stem rów­nież sio­strą Izy i Szy­mo­na. We trój­kę two­rzy­li­śmy wy­bit­nie nie­sfor­ne ro­dzeń­stwo, któ­re cią­gle mia­ło swo­je fa­na­be­rie. Mimo tego moja Mama, któ­ra opie­ko­wa­ła się do­mem na co dzień, po­tra­fi­ła za­cho­wać eko­no­mię w kuch­ni. Po­ma­ga­ła jej w tym pre­cy­zyj­na li­sta za­ku­po­wa i aser­tyw­ność. Po­nad­to cho­dzi­ła na za­ku­py z wła­sny­mi tor­ba­mi, dużo za­mra­ża­ła i we­ko­wa­ła. Po­zwa­la­ła nam tak­że go­to­wać i uczy­ła utrzy­my­wa­nia po­rząd­ku pod­czas ku­chen­nych prac. Jej ku­li­nar­ny re­per­tu­ar ni­g­dy się nie nu­dził, a nie­za­prze­czal­nie ła­twiej było nas ubrać, niż wy­ży­wić, po­nie­waż po­chła­nia­li­śmy ogrom­ne ilo­ści je­dze­nia. W na­szej pi­ra­mi­dzie po­trzeb naj­waż­niej­sze było je­dze­nie, je­dze­nie, je­dze­eeeenie, a do­pie­ro po­tem resz­ta. Do sza­łu do­pro­wa­dzi­ła ją sy­tu­acja, kie­dy wy­cho­waw­czy­ni mo­jej kla­sy w pod­sta­wów­ce po­pro­si­ła ją na roz­mo­wę i spy­ta­ła: ,,Czy Ja­gu­sia je coś w domu? Bo taka jest chu­da". Je­stem przy­pad­kiem bu­do­wy cia­ła nie­pro­por­cjo­nal­nej do nie­po­ha­mo­wa­ne­go ape­ty­tu. Pod­su­mo­wu­jąc go­spo­dar­kę ży­wie­nio­wą mo­je­go domu: było cięż­ko, ale dało się. Tak jak da się mi­ni­ma­li­zo­wać mar­no­wa­nie żyw­no­ści w każ­dym domu. W książ­ce znaj­dziesz 93 prze­pi­sy oraz 6 roz­dzia­łów me­ry­to­rycz­nych. Prze­pi­sy są zbu­do­wa­ne tak, że wie­le pro­duk­tów bę­dzie się po­wta­rzać. Dzię­ki temu na­sza kuch­nia sta­nie się bar­dziej upo­rząd­ko­wa­na i eko­no­micz­na. Mimo tego ma­łe­go ogra­ni­cze­nia sta­ra­łam się, żeby prze­pi­sy były cie­ka­we i oczy­wi­ście prak­tycz­ne. Prze­pi­sy spraw­dzi­łam w róż­nych wa­run­kach: do­mo­we obo­wiąz­ki obia­do­we, szyb­kie po­ran­ki, im­pre­zy mniej­sze i więk­sze, a tak­że atak le­ni­stwa. Do książ­ki tra­fi­ły tyl­ko te, któ­re prze­szły po­wyż­sze te­sty. Prze­pi­sy po­gru­po­wa­łam w dzia­ły te­ma­tycz­ne na pod­sta­wie głów­ne­go skład­ni­ka, któ­ry mo­żesz wy­ko­rzy­stać w kuch­ni. Dzia­ły to: ZBO­ŻA, NA­BIAŁ, WA­RZY­WA I ZIO­ŁA, OWO­CE, RYBY I OWO­CE MO­RZA, MIĘ­SO I WĘ­DLI­NY. Na koń­cu znaj­dziesz tak­że in­deks pro­duk­tów, żeby ła­twiej było ci zna­leźć od­po­wied­ni prze­pis z da­nym skład­ni­kiem. Na ko­niec do­dam: pa­mię­taj, że nie­waż­ne jest to, czy re­ali­zu­jesz plan #ze­ro­wa­ste w 20%, czy w 60% - naj­waż­niej­sze, że w ogó­le to ro­bisz. To pierw­szy krok do upo­rząd­ko­wa­nia prac w do­mo­wej kuch­ni. Do­bre pla­no­wa­nie zmi­ni­ma­li­zu­je pro­duk­cję od­pa­dów, uła­twi go­to­wa­nie i od­cią­ży twój port­fel. Pla­no­wa­nie za­ku­pów to pe­wien sche­mat dzia­ła­nia, któ­ry trze­ba za­pa­mię­tać i po­wta­rzać. Naj­le­piej roz­po­cząć od przy­go­to­wa­nia kart­ki, któ­rą wie­sza­my na lo­dów­ce. Przy­da się kart­ka w for­ma­cie A4, któ­rą skła­da się na pół i jesz­cze raz na pół. Dzię­ki temu po­wsta­nie po­dział na 8 za­ku­po­wych dzia­łów. Roz­kła­da­my kart­kę i każ­de­mu okien­ku przy­pi­su­je­my po­szcze­gól­ne ka­te­go­rie: 1. Owo­ce/wa­rzy­wa/zio­ła 2. Mię­so/ryby/owo­ce mo­rza/wę­dli­ny 3. Na­biał i po­dob­ne 4. Pro­duk­ty su­che 5. Pro­duk­ty cie­kłe 6. Che­mia 7. Skle­po­we har­ce (mak­sy­mal­nie 2-3 pro­duk­ty) 8. No­tat­ki Pierw­szych dwóch dzia­łów nie trze­ba tłu­ma­czyć, więc za­bie­ram się za po­zo­sta­łe. 3. Na­biał i po­dob­ne to: sery, twa­ro­gi, ma­sła, mle­ka, jaj­ka, jo­gur­ty, śmie­ta­ny, mle­ka ro­ślin­ne itp. 4. Pro­duk­ty su­che to mię­dzy in­ny­mi: ka­sze, ryże, mąki, ziar­na, orze­chy, a tak­że żyw­ność z pusz­ki. 5. Pro­duk­ty cie­kłe to: ole­je, na­po­je itp. 6. Che­mia to pro­duk­ty po­trzeb­ne do czysz­cze­nia i pie­lę­gna­cji domu. 7. Skle­po­we har­ce: nie po­pa­daj­my w skraj­no­ści, cza­sa­mi trze­ba so­bie po­zwo­lić na przy­jem­no­ści lub ule­ga­nie ak­tu­al­nym pro­mo�