kejiti

• 10-09-2019
• 23:28

O rewolucji edukacyjnej, psychologicznej i duchowej!

Wojciech Eichelberger w swojej autobiograficznej książce ?Wariat na wolności? ze sporym dystansem i otwartością opowiada o swoim życiu, zarówno tym osobistym, jak i zawodowym.
Dla mnie jako psychologa szczególnie ważna jest jego historia bycia terapeutą i jego podejście do pracy. Opisuje niezwykłych ludzi, z którymi pracował, wspomina spotkania z Carlem Rogersem, ojcem psychologii humanistycznej, którego poglądy znane mi są z podręczników akademickich. To wszystko sprawia, że czytając miałam wrażenie dotknięcia czegoś niemożliwego. Bardzo ulotnego i niesamowicie ważnego.
Jednocześnie i nie-psycholodzy znajdą tu wiele dla siebie. Eichelberger z wielką wnikliwością opisuje zarówno swoją rodzinę pochodzenia, jak i tę tworzoną przez siebie. Robi to trochę jak osoba, która spogląda na to, ze spokojem, z dystansu. Snuje przemyślenia na temat własnego ojcostwa. Myślą, która mi zapadła w pamięć, były słowa: ?(?) żeby móc wychować szczęśliwe dzieci, trzeba samemu być choć trochę szczęśliwym?(str.122). I to zdanie zdaje się realizować w życiu autor, poszukując własnego szczęścia.
Ciekawym wątkiem jest rozwój duchowy Wojciecha i spotkanie z zen. Te elementy, tak odległe kulturowo od naszej chrześcijańskiej rzeczywistości, odmieniły autora. Bardzo mocno przenika to sposób jego życia, bycia i pisania tejże opowieści.
Dobrym podsumowaniem tego, czemu Wojciech Eichelberger się w życiu poświęcił jest jego wypowiedź: ?(...) zająłem się intensywnie psychoterapią i nową edukacją, a także szukaniem dla siebie i innych okazji do zaawansowanej praktyki zen. Wszystko, co od tamtej pory zrobiłem i nadal robię, temu służy. I niech tak już zostanie. Bo im dłużej żyję, tym wyraźniej widzę, że przetrwanie ludzkiego świata zależy od trzech rewolucji: edukacyjnej, psychologicznej i duchowej? (str. 169-170).

Agnieszka

• 15-08-2019
• 15:58

Na szczęście autobiografia Wojciecha Eichelbergera nie jest zbiorem wydumanych złotych myśli z cyklu "jak żyć". Nie jest też auto-peanem. Ani nudnym psychologicznym wywodem. Dla mnie "Wariat na wolności" to spotkanie ze szczerym i wrażliwym człowiekiem, który jest, i owszem - ikoną psychoterapii w Polsce, ale nie stawia siebie przez to na piedestale. Mówi o swoich relacjach z matką, synami, o swoim dojrzewaniu, popełnianych błędach, spojrzeniu na wychowanie dzieci, na religię. W rzeczywistości tytułowy wariat to równy gość, z którym spokojnie można pójść na piwo :-)