Spacer na krawędzi

Są książki, po których przeczytaniu siadam i piszę od razu recenzję, ale są też takie, które muszę odczekać. I właśnie do tych drugich zalicza się książka autorstwa Sherri Smith Spacer na krawędzi.

Mia mieszka w Chicago, gdzie prowadzi życie farmaceutki uzależnionej od leków. Pewnego dnia dostaje telefon od policji z jej rodzinnej Wayoaty z informacją o zaginięciu jej brata bliźniaka - Lucasa. Na dodatek jest on głównym podejrzanym w sprawie morderstwa młodej dziewczyny. Mia rzuca wszystko i jedzie do rodzinnego miasteczka, licząc, że oczyści brata z zarzucanych mu zarzutów, a także, że uda się jej go odnaleźć. Niestety problemem jest policja, która nie wierzy lekomance, ani jej teoriom.

Książka po opisie na okładce mnie zaintrygowała, jednak jej lektura początkowo mnie rozczarowywała. Akcja niewiarygodnie mocno się dłużyła i nie była w stanie przykuć mojej uwagi. Gdybym miała porównać książkę, sposób jej napisania i stworzenia świata to najbliżej byłoby jej do Dziewczyny z pociągu. Aczkolwiek myślę, że usilne próby pisania kolejnych podobnych książek o kobietach, którym nikt nie wierzy mogą być nietrafione. Minusem książki jest też jej przewidywalność. Autorka próbuje usilnie zakamuflować rozwiązanie zagadki, ale w sumie już w po jednej trzeciej książki wiedziałam jak historia się potoczy.

Jeśli szukacie książki do czytania na leżaku czy na plaży to pewnie spełni ona swoje zadanie, ale na pewno szybko o niej zapomnicie.

"Pewnych rzeczy nie da się zapomnieć, wracają z upływem czasu i znów wracają, jak w spirali."

Podobała mi się pokręcona i wymyślna fabuła, trzymająca w niepewności odnośnie ostatecznej wersji zakończenia. Owszem, po drodze powstają mniej lub bardziej słuszne przypuszczenia i domysły, jednak wielokrotnie zmienia się kierunek ich przebiegu, zupełnie jakbyśmy zbaczali z właściwej ścieżki, wkraczali w ślepe uliczki kłamstw, wikłali się w mroczne i ponure zagadki ciemnej natury człowieka. Odpowiadało mi się heroiczne kluczenie wokół prawdy, lawirowanie między pozorami i niedopowiedzeniami, fałszywe wyciąganie wniosków ze strzępków informacji. Tworzyło to frapujący klimat sensacji, wyczekiwany dreszcz zaniepokojenia i niepokoju, czyli to, na czym nam zależy podczas sięgania po thriller.

Powieść zaczyna się w mocnych i przekonujących rytmach, jednak niestety z czasem traci na efektowności i atrakcyjności. Po wiele obiecujących zapowiedziach zaczyna się rozmywać za sprawą stopniowej utraty wiarygodności kreacji głównej bohaterki, która z silnej i zdecydowanej osobowości krok po kroku przekształca się w sfiksowaną i niezrównoważoną kobietę. I nawet przeżywane przez nią dramatyczne incydenty, intensywna niepewność sytuacji, w jakiej się znalazła, uzależnienie od leków, nie do końca tłumaczą nierozsądne i niedojrzałe zachowania. Aczkolwiek, pomysł wprowadzenia rodzeństwa Haas w niebezpieczną sytuację, obdarzenie ich traumatyczną przeszłością, niepewnością odnośnie własnych korzeni, wytworzenie sieci trudnych do zdefiniowania relacji, w których funkcjonują, uważam za ciekawy i intrygujący.

Udało się natomiast odmalowanie małomiasteczkowej społeczności, gdzie wszyscy doskonale się znają, wszystko o sobie wiedzą, ekscytują pogłoskami i plotkami, mają z góry wyrobione opinie i przekonania, krążą z pozornie dyskretnym wścibstwem wokół owianych tajemnicami i zmową milczenia wydarzeń. Dlatego, kiedy zostaje zgwałcona i zamordowana nastolatka, wywodząca się z najbardziej bogatej i wpływowej rodziny w Dakocie Północnej, mieszkańcy, media i policja mają już wyrobione zdanie odnoście tożsamości mordercy. Jednoznacznie wskazują na Lucasa, nauczyciela ofiary, brata bliźniaka Mii, w trybie pilnym ściągniętej przez organy ścigania w rodzime strony Wayoaty. Siostra nie wierzy w winę brata, nie przekonują ją zebrane dowody, dlatego rozpoczyna prywatne śledztwo. Aby skutecznie je poprowadzić musi zmierzyć się z uzależnieniem, zagadkami i demonami przeszłości.

Główna bohaterka Mia zmuszona jest powrócić do rodzinnego miasteczka, którego nie znosi. Wszystko to za sprawą brata, który zaginął i został oskarżony o zamordowanie swojej uczennicy. Niestety Mia nie ma zbyt dobrych stosunków z tamtejszą policją na skutek dawnego śledztwa dotyczącego wypadku jej matki, która obecnie przebywa w domu opieki. Czas mija, a śledztwo stoi w miejscu. Policja szuka poszlak i jest przekonana, że Lucas jest winny i być może po prostu uciekł. Mia jednak od samego początku nie wierzy w przewinienie brata i z dnia na dzień coraz bardziej się o niego martwi, przeczuwając najgorsze. Nie mogąc dłużej czekać na jakiekolwiek ślady brata, podejmuje się śledztwa na własną rękę. Jednak na nią również czekają niebezpieczeństwa, a tamtejsi mieszkańcy nie ułatwiają jej poszukiwań. Mia nie poddaje się i dąży do swojego celu, musi odnaleźć brata całego i zdrowego. Oczyścić go z wszelkich podejrzeń. Jak się jednak okazuje, Lucas skrywa w sobie pewną tajemnicę, której nikt by się nie domyślił.

Bohaterowie od samego początku przypadli mi do gustu - ich charaktery są wyraźnie zarysowane, nie idealne, przedstawione w ludzki i realistyczny sposób, dzięki czemu czytelnik odbiera ich bardzo osobliwie. Pomimo, że Lucas nie jest w powieści obecny "osobiście" to jego charakter jest nam dobrze znany i świetnie opisany, dzięki czemu łatwo możemy wyobrazić sobie jego osobowość i zrozumieć, co i w jakiej sytuacji nim kierowało. Mają oni ludzkie, codzienne problemy osobiste i rodzinne, jednak ich sposób bycia jest silny i zawzięty. Niektórzy z nich są dość specyficzni i kryją w sobie pewne tajemnice, co dodaje książce uroku.

Akcja w powieści początkowo nie brnie zbyt szybko; zostaje nam zarysowana obecna sytuacja bohaterów, ich środowisko, a także poniekąd ich przeszłość. Dopiero później wszystko nabiera szybszych obrotów i dzieją się rzeczy, których w życiu bym się nie spodziewała. Śledztwo zaczyna obierać konkretny kierunek, a podejrzenia stają się coraz bardziej realne. Czytelnik ma okazję między czasie rozpracować kilka spraw samemu, co daje dużo radochy w czasie lektury. Każdy z nas zapewne będzie miał swoje przypuszczenia co do rozwiązania sprawy, jednak gwarantuję, że zakończenie was zaskoczy i zdziwicie się przebiegiem akcji.

Książka była świetnym thrillerem psychologicznym, gdzie ogromną rolę odgrywa właśnie psychika głównych i pobocznych bohaterów. Każdy z nich ma inne problemy, które ukazują się w różnych sytuacjach i często mają wpływ na przebieg akcji powieści. "Spacer na krawędzi" zaskakiwał mnie na długie, wspaniałe godziny, w czasie których przenosiłam się do całkiem innego świata, "bawiąc" się przy tym w detektywa i odkrywając kolejne poszlaki do odkrycia prawdy. Thriller to jeden z moich ulubionych gatunków książek i w ostatnim czasie czytam ich sporo, jednak ta pozycja zasługuje na specjalne miejsce na podium, bo zaskakiwała mnie w najmniej oczekiwanych momentach, co wręcz uwielbiam.

Miło zaskoczyła mnie powieść Sherri Smith, która zaproponowała mi lekki niczym piórko kryminał z dobrze przemyślaną zagadką. "Spacer na krawędzi" to nic innego jak książka będąca propozycją relaksu, odpoczynku po ciężkim dniu przy pewniku, historii która nie zawiedzie, zaangażuje i jednocześnie nie zmęczy. Wydaje się, że to doskonałą propozycja na nadchodzące ciepłe dni wypoczynku, ale tak naprawdę możecie czytać ją o każdej porze roku a zagadka i tajemnica wciąż będzie taka sama: zaskakująca i gotowa do odkrycia. Właśnie takich książek czasami potrzebuję, więc droga Sherri Smith - poproszę o więcej.