Slow jogging

ej wagi - 76,6 ki­lo­gra­ma. Po chwi­lo­wym szo­ku od 2 stycz­nia mia­łem już pro­sty plan: jem uważ­nie, zgod­nie z za­sa­da­mi mind­ful­ness (nie prze­ja­dam się oraz wy­klu­czam szko­dli­we pro­duk­ty) oraz wra­cam do bie­ga­nia. By mieć z tego choć tro­chę ra­do­ści, za­ło­ży­łem, że w stycz­niu będę po­ko­ny­wał po 2 ki­lo­me­try w for­mie po­ran­ne­go jog­gin­gu, a z każ­dym mie­sią­cem będę do­da­wał do tego dy­stan­su pół ki­lo­me­tra. Mia­ło mnie to do­pro­wa­dzić do re­gu­lar­nych tre­nin­gów na dy­stan­sie 8 ki­lo­me­trów, jako opty­mal­nych dla zdro­wia. Tak wte­dy ro­zu­mo­wa­łem. Aż do cza­su, gdy w kwiet­niu 2017 roku po­ja­wi­łem się na szko­le­niu z tech­ni­ki slow jog­gin­gu pro­wa­dzo­ne­go oso­bi­ście przez ja­poń­skie­go fi­zjo­lo­ga spor­tu prof. Hi­ro­akie­go Ta­na­kę. Trud­no opi­sać moją ra­dość, gdy do­wie­dzia­łem się, że od­po­wied­nio wy­ko­ny­wa­ny trucht ma wszel­kie atry­bu­ty bie­ga­nia, ale ni­we­lu­je wszyst­ko to, cze­go nie cier­pia­łem w tre­nin­gach bie­go­wych: nie­ustan­ne zma­ga­nie się z wła­snym cia­łem oraz w efek­cie stres o dy­stans i o koń­co­wy wy­nik, a w kon­se­kwen­cji nie­unik­nio­ne kon­tu­zje, któ­re do­ty­ka­ją dwóch z każ­dej trój­ki bie­ga­ją­cych. Od kwiet­nia, za spra­wą każ­de­go ko­lej­ne­go spa­lo­ne­go ki­lo­gra­ma, zo­sta­łem wier­nym fa­nem slow jog­gin­gu. Te­raz pseu­do­nim, któ­ry sam so­bie kie­dyś nada­łem, czy­li Mack z Parą - taka gra słów na­wią­zu­ją­ca do po­sta­ci Jac­ka Spar­ro­wa - oka­zał się jesz­cze bar­dziej za­sad­ny. Ta­kie slow jog­gin­go­we bie­ga­nie jest pi­rac­ko prze­wrot­ne. Re­gu­lar­ne, nie­zbyt in­ten­syw­ne tre­nin­gi przy­nio­sły re­zul­ta­ty, o ja­kich na­wet nie śni­łem. Przy­jeż­dża­jąc na kurs, po trzech mie­sią­cach wła­sne­go jog­gin­gu, by­łem już lżej­szy o 5 ki­lo­gra­mów. Ja­kież było moje za­sko­cze­nie, gdy po co­dzien­nych 25-45 mi­nu­to­wych prze­bież­kach w tem­pie niko niko za­czą­łem re­gu­lar­nie ,,top­nieć" w oczach. W cią­gu ko­lej­nych 8 mie­się­cy spa­li­łem po­nad 10 ki­lo­gra­mów. Co ra­zem da­wa­ło po­nad 16 ki­lo­gra­mów w nie­speł­na 11 mie­się­cy. I uda­ło się to, choć moja die­ta nie była wol­na od ulu­bio­nych lo­dów, gorz­kiej cze­ko­la­dy, (zdrow­szych) prze­ką­sek, re­gu­lar­nych ak­tów prze­ja­da­nia się i ewi­dent­nych wpa­dek (jak póź­ne ko­la­cje we Wło­szech czy wie­czo­ry z lamp­ką wy­traw­ne­go wina). Po­łą­cze­nie po­ran­nych ćwi­czeń od­de­cho­wych opar­tych o fi­lo­zo­fię mind­ful­ness i re­gu­lar­nych se­sji truch­ta­nia oraz sto­so­wa­nie uważ­nej die­ty od­mło­dzi­ło mnie wi­zu­al­nie o po­nad 10 lat. A pew­ne­go dnia oka­za­ło się, że moja waga spa­dła o po­nad 2 ki­lo­gra­my po­ni­żej po­zio­mu, któ­ry osią­gną­łem na die­cie we­ge­ta­riań­skiej w wie­ku 21 lat. Za­tem trud­no się dzi­wić, że zo­sta­łem naj­bar­dziej zmo­ty­wo­wa­nym i en­tu­zja­stycz­nym in­struk­to­rem slow jog­gin­gu w Pol­sce i w Eu­ro­pie. I że każ­de­go pra­gnę prze­ko­nać o tym, że slow jog­ging jest bra­ku­ją­cym ogni­wem w utrzy­ma­niu zdro­wia i wi­tal­no­ści Eu­ro­pej­czy­ków. Je­śli w ten spo­sób za­dzia­łał na mnie, to naj­praw­do­po­dob­niej za­dzia­ła rów­nież na Cie­bie. Tym bar­dziej że po­dob­ną hi­sto­rię opo­wia­dał nam nasz Na­uczy­ciel i Mistrz, prof. Hi­ro­aki Ta­na­ka, któ­ry, zrzu­ca­jąc w wie­ku 45 lat zbęd­ne ki­lo­gra­my, do­pra­co­wał tech­ni­kę bie­gu i tre­nin­gi tak, że był w sta­nie po­ko­nać ma­ra­ton w cza­sie 2 go­dzin i 38 mi­nut. Nam nie trze­ba mie­rzyć w taki wy­czyn. Wy­star­czy po pro­stu za­dbać o sie­bie, od­naj­du­jąc ra­dość z co­dzien­ne­go wi­tal­ne­go truch­tu. A na­szym ce­lem po­win­na być wy­spor­to­wa­na syl­wet­ka i do­bre sa­mo­po­czu­cie. Za­pra­szam do po­wsta­nia z ka­na­py, zza biur­ka, z sa­mo­cho­do­we­go fo­te­la i do za­dba­nia o daw­kę co­dzien­ne­go ru­chu, by czer­pać ra­dość z ży­cia do set­nych uro­dzin, albo i dłu­żej. Za­pra­szam do Po­wsta­nia Wi­tal­ne­go! Całość dostępna w wersji pełnej. PRZY­PI­SY [1] Why diet and exer­ci­se dont work - 9 qu­es­tions for Dan Bu­et­t­ner, Au­gust 16, 2016, ­ezo­­ci­se-dont-work/ (do­stęp: ). [2] Ka­ren Feld­scher, Five he­al­thy ha­bits to live by, ­­zet­te/sto­ry/2018/04/5-he­al­thy-ha­bits-may-in­cre­ase-life-expec­tan­cy-by-de­ca­de-or-more/ (do­stęp: ).