Pokłosie przekleństwa

"Pokłosie przekleństwa" jest piątym tomem sagi Grzechy młodości. Towarzyszyłam rodzinie Trzeciaków w ich codziennym życiu, problemach, rozterkach, wzlotach i upadkach, obserwowałam przemiany społeczne i polityczne, dlatego niezwykle trudno jest mi się z nimi rozstać, zwłaszcza że tak bardzo się z nimi zżyłam. Niejednokrotnie zadziwiali i zaskakiwali mnie swoim zachowaniem i wyborami. Nie inaczej było i tym razem.

Z każdym kolejnym tomem byłam czymś zaskakiwana. Ta część także przynosi wiele tajemnic, które skrywają Trzeciakowe. I choć jest to koniec historii to naprawdę jeszcze dyżo się wydarzy.

Nadal widzimy, że niektórym bohaterom wciąż mało i mało. Ta historia udowadnia, że pieniądze szczęścia nie dają. Liczy się bowiem rodzina, troska, wsparcie, pomóc i szczerość. Pokazuje również, że każda decyzja pociąga za sobą konsekwencje.

W tym miejscu muszę wspomnieć o Mirelli, która od początku wzbudzała we mnie sporo emocji. Autorka prowadziła tę postać naprawdę nietuzinkowo, i za każdym razem wydobywała z niej takie cechy, które sprawiały, że z jednej strony nie cierpiałam tej dziewuchy!, a z drugiej jakże była prawdziwa i intrygująca. Czy potrafiła się zmienić? To już musicie sami przeczytać...

Edyta Świętek kończy rozpoczęte wątki, daje odpowiedzi na nurtujące nas pytania, tu wszystko idealnie się zazębia. Sprawdzamy co słychać u starszej części rodziny, ale tym razem to na młodszym pokoleniu skupiona jest nasza uwaga. Przez ten czas przybyło sporo bohaterów, jedni odeszli, pojawili się nowi. Niezwykle pomocne ponownie okazało się zamieszczone drzewo genealogiczne.

"Pokłosie przekleństwa" to wieńczący tom emocjonalnej sagi, który wciąga czytelnika w swoje tajemnice, sekrety, relacje i koligacje rodzinne, troski i radości życia codziennego. Sprawdźcie komu udało się naprawić grzechy młodości, a komu nie, kto zaliczy bolesny upadek, a kto wyjdzie bez szwanku...

Uwaga, recenzja przedpremierowa:
Cisną mi się na usta słowa piosenki Elektrycznych Gitar: ?to już jest koniec, nie ma już nic??. Tak, Pokłosie Przekleństwa to ostatni tom serii Grzechy Młodości i musimy się rozstać z rodziną Trzeciaków. Nie wiem jak Wy, ale ja ostatni rok spędziłam właśnie z tą rodziną, w Bydgoszczy. I nie mogę uwierzyć że nie dowiem się co dalej u Maryśki, Manueli, Piotra oraz Joli. Zżyłam się z tą rodziną. A po Bydgoszczy, mimo że w niej nigdy nie byłam, spaceruję jak po dobrze znanym mieście.
Jest rok 1995, przemiany gospodarcze mają spory wpływ na życie rodziny Trzeciaków. Nie każdemu z nich dobrze się powodzi. Justyna wraz z synem Michałem rozwija swoje niewielkie przedsiębiorstwo. Kazimierz nawet na emeryturze musi dorabiać. Agata odchodzi ze szkoły, a jej syn zostaje redaktorem muzycznym. Nawet przedsiębiorczy Tymoteusz ma kłopoty w swojej firmie, a Mirella robi wszystko aby przejąć kontrolę nad firmą ojca. Jola robi zdumiewającą karierę w korporacji ale czy jest szczęśliwa?
?A ty dasz sobie radę? ? zapytał. ? Nie będziesz miała nieprzyjemności z powodu niespodziewanego urlopu?
- Zobaczymy. Pracę zawsze można zmienić ? odparła bez większej wiary, gdyż w dobie kryzysu nie było to takie proste.
- Nie łam się. Jakby co, zawsze znajdziesz u nas coś do roboty. Tym bardziej teraz, gdy mama potrzebuje czasu na rekonwalescencję.
- Będę to miała na uwadze ? rzuciła lekko.
Miała wsiadać do samochodu, gdy impuls pchnął ją w stronę brata. Objęła Michała ręką za szyję i mocno przywarła do jego boku.
- Dziękuję. ? Wypowiedziane przez Jolę słowo przeszło w szloch.
Mężczyzna przytulił ją i poklepał po plecach.
- Będzie dobrze, młoda. Niczym się nie przejmuj. I nie zapominaj, że zawsze masz do czego wrócić ? powiedział z rozbierającą szczerością, bez żadnego robienia łaski i poczucia wyższości. ? Jesteśmy rodziną. Kocham cię bardzo, wiesz?
- Ja też cię kocham, braciszku. ? Rozkleiła się na dobre.
W końcu przyszedł czas, by wyruszyć do Warszawy. Kobieta otarła łzy i wsiadła do samochodu. Płakała niemalże przez całą drogę powrotną. To nie był pełen rozpaczy szloch ani żadne zawodzenie. Po prostu pozwoliła łozom, by spokojnie spływały po jej policzkach. Czuła ogromną ulgę. Miała najwspanialszą rodzinę na świecie.?
Cała saga Grzechy młodości była wspaniałą przygodą. Co mnie tak zachwyca w książkach Edyty Świętek? Barwnie i plastycznie opisane codzienne troski, zmartwienia, popełnione błędy i wyrządzone krzywdy. Ale też miłość, przywiązanie, wzajemnie wsparcie, pojednanie i co najważniejsze - więzy rodzinne. W książkach zawarta jest cała gama emocji, tych dobrych oraz wyniszczających. Dodatkowo czytając książki Pani Edyty na kanwie opisanej historii, obserwujemy przemiany gospodarcze jakie zachodziły w naszym kraju. To taka lekcja historii ale podana w ludzki, zwyczajny sposób. To wszystko sprawia, że polecam i będę polecała te książki.
Za zaufanie i możliwość objęcia patronatem medialnym książki Pani Edyty Świętek bardzo dziękuję. To dla mnie nieustający powód do dumy. Zdecydowanie polecam ten tom jak i całą sagę.
Ilość stron: 448
Data premiery: 1 września 2020