Myślenie czarno-białe

Mózg jest fascynującym organem, mimo że często nas oszukuje. I to zakłamane rozumienie otaczajacego nas świata, próbuje wyjaśnić autor tej książki. Jesteśmy nastawieni na widzenie czarno-białe, bo tak w drodze ewolucji było najbezpieczniej. Łatwe rozróżnianie dobra od zła, w przeszłości uchroniło nas od wielu problemów. Jednak dziś, kiedy nie grozi nas realne niebezpieczeństwo, nie dostrzeganie szarości jest bardziej przeszkodą niż pomocą.

Autor w sposób przystępny, w lekkim stylu i przyjemnym językiem pokazuje nam złożoność problemu, od genezy zjawiska aż po dziś dzień. Każdy aspekt jest dokładnie omówiony, razem z przykladami, a całość jest podzielona na rozdziały co pozwala łatwo wrócić do interesujacych nas zagadnień. Nie jest to książka na raz, a raczej na podczytywanie i poświęcenie chwili na refleksję. Mimo tego jest to wartościowa publikacja, którą można polecić każdemu, kto chce poznać zagadki mózgu.

Po przodkach odziedziczyliśmy binarny mózg. Jesteśmy spragnieni porządku, dlatego tak chętnie nadajemy etykiety, porządkujemy, kategoryzujemy. Nasz mózg myśli czarno-biało, a przecież świat pełen jest szarości. Nie ma nic złego w tym porządkowaniu świata, do czasu. Bo kreślone przez nas linie czasem przekraczają dozwolone granice. Właśnie wtedy każdy muzułmanin będzie postrzegany przez nas jak terrorysta, każdy czarnoskóry jako niebezpieczny człowiek, a każdy katolik jako moherowy beret.

W swojej publikacji "Myślenie czarno-białe" Kevin Dutton, doktor psychologii społecznej w przystępny i bardzo interesujący sposób kreśli przed nami swoje spostrzeżenia i teorie na temat ludzkich wyborów i decyzji, które podejmujemy każdego dnia, na temat instynktu kategoryzacji, perswazji, przy której dowiemy się, że postępujemy według trzech reguł: Walka kontra Ucieczka, My kontra Oni, Dobro kontra Zło, które jak linie na mapie pomagają nam orientować się w rzeczywistości, ewolucji, a także o nowej teorii wpływu społecznego, zwaną tu superswazją. W książce tej autor przywołuje przykłady ze wszystkich dziedzin naukowych, od kryminalistyki po socjologię i neurobiologię poznawczą, jak również z procesów behawioralnych i psychologicznych zachodzących w różnych grupach społecznych. To wszystko sprawia, że publikację czyta się jak dobrą powieść, nie jest to zbiór suchych danych i informacji, które zanudzają człowieka na śmierć.

Myślę, że jest to bardzo ciekawa książka, która odsłania jasne i ciemne strony myślenia binarnego. Autor umie zainteresować tematem i zatrzymać czytelnika, mimo naukowej dziedziny, jako psychologia społeczna jest jakby nie patrzeć, to autor wplatając przeróżne historie, odwołując się do swoich wspomnień, spotkań z przeróżnymi ludźmi, jak także do sytuacji brexitu, polityki Trumpa czy najgorętszego tematu ostatniego roku, czyli koronawirusa, nie nudzi czytelnika i jego publikację czyta się z przyjemnością, nie męcząc się.

Komu polecam tę publikację? Na pewno fanom psychologii, psychologom, jak i ludziom, którzy interesują się ludzkim umysłem, czarno-białym postrzeganiem świata i chcą dowiedzieć się czegoś więcej o naszym binarnym mózgu. Jest to naprawdę przystępna książka i nie zanudzi Was, a wręcz przeciwnie pobudzi wasze szare komórki do myślenia. ;) Polecam !

Za egzemplarz do recenzji ...

?Poruszamy się w szarym świecie, korzystając z czarno-białej nawigacji?.
Kevin Dutton w swojej najnowszej książce ?Myślenie czarno-białe. Binarny mózg jako balast w skomplikowanym świecie? funduje nam niebanalną podróż po zakamarkach ludzkiego umysłu.
Autor, doktor psychologii społecznej, w niezwykle ciekawy i przystępny sposób, opowiada o tym, że rodzimy się wyposażeni w zdolność kategoryzacji i szufladkowania. Ta zdolność obejmuje wszystkie aspekty naszego życia i ułatwia nam je, sprawia, że staje się ono uporządkowane i w pewien sposób przewidywalne. Gdybyśmy tego nie potrafili, nasze życie byłoby matrixem, nie odnaleźlibyśmy się w tym świecie. Kategorie czasami zastawiają na nas pułapki, jednak nie są ani dobre ani złe. Są jak pojemnikami do przechowywania życia, nie może być ich zbyt dużo, bo zaczną zawadzać.
Instynkt kategoryzacji służy zatem, przede wszystkim, porządkowaniu otaczającej nas rzeczywistości, ?układaniu naszych doznań na osobne sterty?. Umiejętność tą doskonalimy całe życie. Tajemnica sortowania rzeczywistości to zdolność mózgu, by mógł zgromadzić odpowiednią ilość informacji we właściwej liczbie szufladek o optymalnej pojemności w pożądanych odstępach.
Jednak mózg łatwo poddaje się manipulacji. Systematyzujemy zamiast tworzyć hierarchię. Można więc i tu przesadzić, co może doprowadzić do zawężenia zdolności do generalizowania w oderwaniu od kontekstu.
Kategoryzacja, co do zasady, upraszcza nam świat. Mózg jednak musi wyznaczyć granice i robi to ? nieustannie, świadomie i nieświadomie.
Świat to granice, linie oddzielające różne odcienie codzienności. Niestety, by dostrzec detale należy zwrócić uwagę na kontrasty. Mądrość to dostrzeżenie szarości.
Myślenie czarno-białe to złożony i wielowymiarowy proces, pozwala poskromić nieprzewidywalny świat, oswoić szarość.
Autor w prosty sposób pisze o skomplikowanych sprawach, dylematach moralnych i egzystencjalnych. Daje świetne przykłady z których płyną wnioski, że czerń i biel nie są w rzeczywistości ani czarne ani białe ? przybierają odcienie szarości.
Polecam.