Klinika

Niesamowicie wciągająca opowieść o Gai, dziewczynie, która przeżyła, dzięki nowoczesnej metodzie modyfikacji genów i leczenia płodów. Nowoczesna technologia i rozwój medycyny umożliwia prowadzenie sprawnego życia. Niewątpliwy przełom dał nadzieję wielu rodzicom na wychowanie zdrowego potomka. Bohaterka jest bardzo szczęśliwa, że Klinika Życia pozwoliła jej poznać Świat. Jednakże jej szczęście nie trwa wiecznie... sytuacja diametralnie zmienia się kiedy niespodziewanie znika jej przyjaciel - Kajetan, chłopiec, który również przeszedł zabieg modyfikacji genomu, by przeżyć.

Gaja, pewnego dnia, budzi się w szpitalu.Niczego nie pamięta. Jeszcze nie wie, że za chwilę podejmie walkę o życie.

Autorka poruszyła bardzo ważne zagadnienia dotyczące leczenia płodów za pomocą modyfikacji genów oraz zapłodnienia metodą in vitro. Pomimo XXI wieku tematy te w dalszym ciągu są w społeczeństwie kontrowersyjne. W książce ukazane są nastroje społeczne w stosunku do podejmowanych decyzji przez obóz władzy. Przyznaję, że nie spodziewałam się, że historia będzie powiązana z polityką i jestem bardzo mile zaskoczona. Jest to wątek, który nie zawsze jest poruszany, a w tej historii staje się priorytetowy. Myślę, że na pewno będziecie zaskoczeni i podczas czytania będziecie zastanawiali się nad swoimi poglądami w aspektach dotyczących rozwoju medycyny i coraz większej ingerencji w ludzkie ciało.
Obiecuję Wam wiele przemyśleń, pomimo szybkiej akcji. Czytając pamiętnik Gai będziecie odczuwać wraz z nią każdy bodziec - od radości z życia, po depresję i strach o swoje życie. Zakończenie... pozostanie w pamięci bardzo długo.

Klaudia Muniak po raz kolejny dała rade. Stworzyła świetny thriller medyczny, który szokuje swoją prawdziwością. No bo przecież, daleko to szukać, patrząc na wydarzenia, które miały miejsce jakiś czas temu w naszym kraju?! Takich ludzi ?żądnych krwi? jest pełno, dlatego ta książka mrozi momentami krew w żyłach, a zakończenie wbija w fotel?
Wyobraźcie sobie, że budzicie się w szpitalu i nie wiecie jak się w nim znaleźliście. Nikt Wam nie chce nic powiedzieć, pielęgniarka zachowuje się jakby ucięli jej język, a lekarz ma przyjść wszystko wytłumaczyć, ale spieszy mu się jak uczniowi na klasówkę, na którą nic nie umie. Beznadziejna sprawa, co? Co byście zrobili? Zaryzykowali ucieczkę? Bo ja zdecydowanie bym się mocno wkurzyła. Rozniosłabym wszystko co by stanęło na mojej przeszkodzie :P I właśnie to odczuwałam, czytając początek tej książki. O tak! Zdecydowanie myślałam, że wyjdę z siebie, za każdym razem jak bohaterka rozkminiała co się mogło z nią wydarzyć i nikt jej nic nie chciał powiedzieć.. Dobrze, że rozdziały są przeplatane wydarzeniami z przeszłości głównej bohaterki, bo możemy tworzyć własne ?teorie spiskowe?, które w moim przypadku, żadne nie były trafne!
Główna bohaterka Gaja ?zawdzięcza życie rozwojowi medycyny i leczeniu metodą genomu w okresie prenatalnym?. Tak samo jak Kajtek, który był jej jak brat. Ale nagle Kajtek zniknął i nikt nie wie co się z nim stało.. Dziewczyna postanawia dowiedzieć się czegokolwiek, na temat jej zaginionego przyjaciela, a to co będzie w trakcie poszukiwań odkrywać, zmrozi jej krew w żyłach. Do tego masowe protesty i zachowanie ludzi, spowoduje, że Kaja przestraszy się nie na żarty?.
Autorka stworzyła historię, która przeraża?swoim realizmem. Kto wie co przyniosą kolejne lata, pozostaje nam modlić się, żeby większość z tego nigdy nie miała miejsca. Autorka powoli tworzy napięcie, co da się wyczuć już od pierwszych stron. Każda kolejna informacja, pozwala nam powoli dopasowywać każdy puzzel, tak aby na samym końcu wszystko połączyć w idealnym obrazek. Ale to co na tym obrazku odkryjemy, wcale nie będzie piękne. Takiego zakończenia się nie spodziewałam, aczkolwiek jeśli o mnie chodzi, podniosło ono ocenę całej książki :P Fabuła jest bardzo dobrze dopracowana, no i oczywiście widać, że autorka zna się na rzeczy i jeśli o mnie chodzi, jestem pełna podziwu ogromu wiedzy, jaki autorka umieściła w tej historii. Polecam.

?Klinika? Klaudii Muniak to thriller medyczny, który przyprawił mnie o ciarki. Zawarta w książce fabuła brzmi tak realnie, że mam tylko nadzieję, że nadal pozostanie fikcją literacką.

Główną bohaterką i narratorką powieści jest Gaja, młoda kobieta, która zawdzięcza życie leczeniu metodą modyfikacji genomu w okresie prenatalnym. Gaja budzi się w szpitalu z lukami w pamięci z ostatnich dni. Nie wie gdzie jest i dlaczego tu jest. Wyobrażacie to sobie? Obudzić się w obcym miejscu i nie pamiętać wydarzeń z ostatnich dni? Dla mnie to straszna wizja. Początkowo książka nie porywa i jest dość monotonna, chociaż styl autorki sprawił, że dobrze i szybko mi się ją czytało. Mniej więcej w połowie wszystko przybiera taki obrót, że nie mogłam się oderwać. Autorka umiejętnie zbudowała napięcie, idealnym pomysłem było tu przeplatanie wydarzeń z teraźniejszości i przeszłości. Czułam różne emocje, z których dominujący był strach. Myślałam, że domyślam się, o co w tym wszystkim chodzi, jednak tego, co zaserwowała autorka się nie spodziewałam. A zakończenie? Byłam pewna, że skończy się inaczej, więc taki finał był mocnym zaskoczeniem.

Jeśli lubicie książki, w których stopniowo odkrywamy prawdę, czując przy tym dreszcz emocji, to polecam Wam ?Klinikę?.

Dobry kryminał czy thriller u mnie zawsze w cenie, a już medyczny to w ogóle złoto. I pomyśleć, że jeszcze kilka lat temu nie lubiłam tego gatunku literackiego. "Klinika" Klaudii Muniak, to moje pierwsze zetknięcie z autorką i jestem pewna, że nie ostatnie. W ksiażce łączą się wątki psychologiczno-medyczne ze społeczno-politycznymi.

Gaja, młoda studentka, żyje dzięki postępowi medycyny i rozwojowi genetyki. Urodzić się miała bowiem ze śmiertelną chorobą Edwardsa, ale dzięki modyfikacji genetycznej, którą lekarze przeprowadzili jeszcze w okresie prenatalnym, jest w stanie normalnie żyć i funkcjonować. Nie tylko jej jednej w taki sposób lekarze uratowali życie, takich dzieci jest więcej, bo nowoczesne metody doprowadzają do wyleczenia większości chorób genetycznych.

Kajtek, jej bliski przyjaciel, który również żyje dzięki odkryciom nowoczesnej nauki, pewnego dnia ginie. Z dnia na dzień mężczyzna znika bez śladu. Zrozpaczona Gaja postanawia się dowiedzieć, co stało się z jej przyjacielem, zwłaszcza że zauważa pewną zależność: ginie coraz więcej dzieci, które żyją dzięki modyfikacji genetycznej. Rozpoczyna własne śledztwo, bo działania policji okazały się bezowocne. Dziewczyna nie wie jednak że sama jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Dodatkowo społeczno-polityczne napięcie w kraju powoduje, że Gaja czuje się zaszczuta i wyobcowana. Rząd całkowicie zakazuje in vitro, ale pozwala na edycję genomu. Ludzie zaczynają się mocno buntować i protestować przeciw takiemu stanowi rzeczy. To, co w trakcie rozwikłania sprawy Kajetana, odkryje młoda kobieta, przejdzie jej najśmielsze oczekiwania.

Kiedy Gaja trafia do szpitala, zupełnie nie wie, dlaczego i w jaki sposób się w nim znalazła. Podawane są jej leki, które powodują że nie ma kontroli nad własnym ciałem, a wokół niej zaczynają się dziać dziwne rzeczy. O co tu właściwie chodzi? Jak przerażająca jest prawda? Jeśli chcecie ją poznać, sięgnijcie koniecznie po książkę.

Akcja "Kliniki" prowadzona jest dwutorowo. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością, ale dzięki retrospekcjom możemy lepiej poznać główną bohaterkę.

Autorka książki porusza bardzo istotne problemy natury moralnej, takiej jak in vitro, modyfikacja genetyczne, z którymi być może w niedługiej przyszłości sami będziemy się mierzyć, zwłaszcza że nowoczesna nauka nabiera niesamowitego tempa.

Genialny i nowatorski pomysł na thriller, znakomicie dopracowana fabula, lekki styl autorki, wbijające w fotel zakończenie to niewątpliwie zalety książki. Polecam fanom gatunku, a ja zamawiam kolejne thrillery Klaudii Muniak.

To było moje pierwsze z twórczością autorki, więc totalnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Był to także mój pierwszy thriller medyczny i musze przyznać, że trochę się obawiałam nomenklatury medycznej, z którą nie jestem za pan brat. Książka opowiada o Gai, która jeszcze w łonie matki przeszła terapię genową. Pewnego dnia Gaja budzi się w szpitalnej sali i niczego nie pamięta. Tłem do wydarzeń w książce jest niespokojna atmosfera polityczna w kraju, która mam nadzieję, że nie będzie naszą przyszłością. Interesy polityczne zakrywane rzekomą etyką i sumieniem rządzących plus podział społeczeństwa polskiego- brzmi znajomo....
Zdecydowana większość akcji toczy się w szpitalnym łóżku. Przemyślenia mieszają się Gai ze wspomnieniami. Nie jest pewna czy może ufać temu co widzi i słyszy czy to efekty uboczne farmakologii, której personel szpitala jej nie szczędzi.
Muszę przyznać, że fabuła była bardzo wciągająca i zatrważająca. Choć początkowo trudno było mi się w nią wgryźć to z czasem zaczęłam się utożsamiać z główną bohaterką i zaczęłam razem z nią stawiać pierwsze kroki po zimnej szpitalnej posadzce. Dobrze zbudowane napięcie i fabuła sprawiły, że książkę ciężko było odłożyć. Przeczytałam ją bardzo szybko chcąc jak najszybciej poznać rozwiązanie zagadki. Zakończenie emocjonujące. Ogólnie thriller był przerażający, wiec jeśli tak jak ja lubicie się bać to polecam.

Gaja budzi się w szpitalu. Nie pamięta jak się w nim znalazła i co jej się stało.

Gaja jest młoda kobietą. Życie zawdzięcza nowoczesnej medycynie i metodzie modyfikacji genomu jeszcze w łonie matki. Tą samą metodą był wyleczony jej przyjaciel Kajtek, który zaginął kilkanaście miesięcy temu.

Zaginięcie przyjaciela nie daje jej spokoju. Nastroje społeczne i polityka rządu jeszcze bardziej martwią dziewczynę. In vitro zostaje całkowicie zakazane, ale modyfikacja genomu nie. Ludzie się buntują, a Gaja czuje się napiętnowana. Ale chce rozwiązać zagadkę zaginięcia przyjaciela.

Czy odkryje co się z nim stało? Czy ma to coś wspólnego z jej pobytem w szpitalu?

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Klaudii Muniak. I muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem. Książka całkowicie mnie pochłonęła.

Narracja prowadzona jest dwutorowo. Teraźniejsza historia, kiedy Gaja jest w szpitalu, przeplatana jest wcześniejszymi wydarzeniami. Aby na końcu obie historię się połączyły.

Autorka wprawnie manipuluje czytelnikiem. Podrzuca fałszywe tropy. Moje domysły okazały się całkowicie nietrafione. Zakończenie jakiego się nie spodziewałam.

Bardzo lubię thrillery z wątkiem medycznym. klaudia_muniak znajdzie się na liście moich ulubionych autorów tego gatunku.

Gaja żyje dzięki rozwojowi medycyny. Jej geny zostały zmodyfikowane jeszcze w życiu prenatalnym. To samo przeszedł jej przyjaciel Kajtek, który jakiś czas temu zniknął bez śladu. Tymczasem zakazano metody in vitro, co buntuje społeczeństwo. Bohaterka czuje się napiętnowana, próbuje rozwikłać sprawę Kajetana, a to, co odkryje, przewyższy jej najśmielsze przypuszczenia.

?Klinika? to kolejny już thriller spod pióra Klaudii Muniak. Książki autorki zachęcają mnie do siebie ciekawą medyczną treścią i identycznie było w tym przypadku. Tym razem na tapecie ląduje manipulowanie genami na poziomie prenatalnym, które pozwala na eliminowanie nawet śmiertelnych chorób. Na całą historię Gai patrzymy z dwóch linii czasowych. Akcja ma stonowane tempo. Jesteśmy stopniowo wprowadzani w fabułę i mamy wystarczająco dużo czasu, żeby wszystko uporządkować sobie w głowie. W książce poruszono tematy polityczne, które we mnie zawsze wywołują pewien niesmak, choć w tym wypadku miały uzasadnienie stanowiąc bazę do toczącej się akcji. Najciekawszym motywem okazały się wydarzenia, które dotknęły Gaję. Ciężko jednak na ich temat napisać cokolwiek, by nie zdradzić zbyt wiele. Musicie uwierzyć mi na słowo, że było niepokojąco, a momentami nawet mrocznie, choć pewnych faktów domyśliłam się wcześniej niż sama bohaterka. Uważam, że pomysł na tę książkę był bardzo trafiony, ale przyznam, że zabrakło mi tutaj obezwładniających emocji. Tak naprawdę dopiero samo zakończenie i rozwiązanie zagadki sprawiło, że serce zabiło mi szybciej, a oddech uwiązł w gardle. Był szok i niedowierzanie! Niemniej jednak tematyka ?Kliniki? trafiła w moje gusta i choćby dlatego warto po ten thriller sięgnąć. Bo czy rzeczywiście chcielibyśmy, aby medycyna kiedykolwiek posunęła się aż tak daleko?

Dzień dobry!

Znacie pisarkę klaudia_muniak? Jakie macie zdanie na temat jej książek?

?RECENZJA?

Gaja i Kajtek swoje życie zawdzięczają rozwojowi medycyny. Przyjaźnią się od wielu lat, w ogóle traktują się jak rodzeństwo, którego nigdy nie mieli. Pewnego dnia mężczyzna znika, nie wiadomo, co się z nim stało. Kobieta próbuje rozwikłać zagadkę zaginięcia przyjaciela. Czy jej się to uda? Czy Gaja podoła temu wszystkiemu, co się dzieje w kraju?
Moje pierwsze spotkanie z autorką klaudia_muniak uważam za dość udane Nigdy wcześniej nie czytałam thrilleru medycznego i tym bardziej byłam zaaferowana. Pisarka wpuszcza nas w pełną niewiadomych historię. Nie ma tutaj zbędnych opisów. Wszystko jest przedstawione w prosty i odpowiedni sposób, tak żebyśmy zrozumieli, bo patrząc na te przeróżne określenia medyczne, to można czasem się pogubić i wielu rzeczy nie zrozumieć. Tutaj tych nieścisłości nie ma, gdyż właśnie są klarownie przedstawione. Akcja w książce toczy się w przeszłości i teraźniejszości. Dla mnie ważne było to, co dzieje się obecnie, tamto jakoś nie miało dla mnie większego znaczenia. Kreacja bohaterów jest świetna. Czuć bijące od nich emocje oraz ogólne uczucia i to, co myślą. Czasem miałam wrażenie, że to jest takie realne, ale tak naprawdę nie wiemy, co dzieje się za drzwiami medycyny. Może okazać się, że obok nas takie "cuda" się dzieją. Mroczna, pełna tajemnic powieść sprawia, że nie chce się jej odłożyć choćby na chwilę. Strona ucieka za stroną, mimo, że nie ma tutaj wartkiej akcji ani jej zwrotów. Zakończenie mnie zszokowało, jakoś tego się nie spodziewałam Czy sięgnę po inne lektury pisarki? Tak! Czy tę powieść Wam polecam? Jak najbardziej! Miłego. Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję ...

Thrillery medyczne to był gatunek, który kiedyś bardzo lubiłam i w którym się zaczytywałam. Moją pasję rozpoczął Robin Cook i jedna z najsłynniejszych książek - "Coma", na której podstawie nakręcono w latach siedemdziesiątych genialny film z Michaelem Douglasem.
Teraz z ogromną przyjemnością sięgnęłam po "Klinikę" Klaudii Muniak. Akcja książki rozgrywa się w niedalekiej przyszłości. W Polsce nadal rządzi partia skrajnie prawicowa, o mocno radykalnych poglądach. Gdy in-vitro zostaje uznane za nielegalną metodę walki z bezpłodnością, ludzie ponownie wychodzą na ulicę. Partia argumentuje swoją decyzję tym, że metoda ta to chęć zabawy w Boga. Co dziwne, niezwykle inwazyjna metoda modyfikacji genomu u płodu, u którego stwierdzono ciężką chorobę genetyczną już takich obaw rządu nie wywołuje. Od lat, w taki sposób "naprawia się" dzieci z ciężkimi upośledzeniami, jeszcze w łonie matki. Gaja to młoda kobieta, która żyje dzięki tej metodzie, bowiem miała urodzić się z zespołem Edwardsa. Dziewczyna jest w pełni zdrową młodą osobą, mieszka z ukochaną mamą, studiuje, ma przyjaciół i chłopaka. Pewnego dnia budzi się w dziwnym pomieszczeniu wyglądającym jak sala szpitalna, ale nic nie pamięta. Od lekarza dowiaduje się że miała wypadek i usunięto jej jedną nerkę. Dziewczyna przyjmuje to do wiadomości, ale zaczyna ją niepokoić coraz więcej rzeczy - brak telefonu i rzeczy osobistych, brak kontaktu z rodziną, ciągła senność. Gaja zaczyna mieć poczucie, że jest więziona i coś tu jest bardzo nie w porządku.
Akcja książki rozgrywa się na dwóch płaszczyznach - pierwsza to wydarzenia rozgrywające się w szpitalu, druga pokazuje wcześniejsze zdarzenia, dotyczące zarówno bohaterki jak i sytuacji społeczno-politycznej w kraju, dzięki czemu poznajemy nastawienie społeczeństwa do osób z modyfikacjami genetycznymi.
Mimo, że właściwie dość szybko można domyślić się intrygi, książka trzyma w napięciu, a zakończenie na pewno zaskakuje. Z przyjemnością sięgnę po wcześniejsze książki autorki.

Gaja zawdzięcza życie i zdrowie rozwojowi nauki, a konkretnie metodzie modyfikacji genomu w życiu płodowym. Pewnego dnia budzi się w szpitalnym łóżku, nie wiedząc co się stało, gdzie się znajduje i bez kontaktu z bliskimi. Od lekarza dowiaduje się, że uległa wypadkowi, w wyniku którego straciła nerkę. Kobieta ma jednak sporo wątpliwości co do okoliczności wypadku, z każdym dniem w klinice czuje coraz większy niepokój.

Rozdziały opisujące pobyt Gai w tajemniczej placówce przeplatają się z retrospekcjami z przeszłości, opowiadajacymi o relacjach bohaterki z bliskimi, a także zawierającymi tło polityczne i społeczne reakcje na decyzje rządu i wprowadzenie zakazu stosowania metody in vitro. Gaja wspomina też swojego zaginionego przyjaciela, Kajtka.

Akcja powieści płynie bardzo powoli, powiedziałabym wręcz leniwie. Fabuła jest bardzo dobrze przemyślana i prowadzi do szokującego finału. Niestety w książce zabrakło mi emocji, które cenie sobie w thrillerach. Napięcia nie czułam praktycznie żadnego, a zakończenie w moim odczuciu było poprowadzone odrobinę zbyt szybko w stosunku do całości fabuły - nieco rozwleczonej i momentami nużącej.

Odczuwam pewien niedosyt w związku z wątkiem zaginięcia Kajtka. Miałam nadzieję, że więcej będzie się działo na tej płaszczyźnie. Niemniej jednak na pewno sięgnę po inne książki autorki, bo bardzo cenię sobie jej pióro, a sam pomysł na fabułę był trafiony i jestem ogromnie ciekawa kolejnych!

Sporo książek Autorki przemykało mi na instagramowych postach. Opinie były świetne, więc jak zobaczyłam, że będzie miała miejsce kolejna premiera to postanowiłam sięgnąć po książkę.

Gaja to młoda kobieta, która żyje dzięki medycynie. Jeszcze będąc w łonie matki została poddana modyfikacji genomu. Dlaczego? Ponieważ była dzieckiem z zespołem Edwardsa.

Kobieta budzi się pewnego dnia i nie rozpoznaje miejsca w którym się znajduje. Wszystko wskazuje na to, że to szpital. Na dodatek uświadamia sobie, że nie pamięta co było wcześniej. Gaja czuje się zagubiona i zdezorientowana, zaczyna myśleć, że to leki które otrzymuje są tego przyczyną.
Dlaczego jest w tym miejscu? Dlaczego była operowana? Co z tego co mówi jej lekarz jest prawdą? Pytań pojawia się coraz więcej...

Thrillerów medycznych przeczytałam w życiu sporo. Tym samym mam dobre porównanie. Mogę z całą odpowiedzialnością napisać, że klaudia_muniak zrobiła kawał dobrej roboty Narastający niepokój i ciekawość tego co będzie dalej nie pozwalają odłożyć książki na bok. Nie ma wartkiej akcji i szybkiego tempa a czułam się jak na rollercoasterze...

Mamy teatr jednego aktora, przeplatany z retrospekcjami, które doskonale podgrzewają atmosferę. Idealnie skonstruowany i mistrzowsko napisany.
Moje wielkie ukłony dla Autorki
Czy sięgnę po inne powieści? No na nawet nie pytajcie, zrobię to jak najszybciej.
POLECAM

Gaja budzi się w jednoosobowej sali szpitalnej zupełnie otępiała. Jest słaba, nie wie, co się stało, czemu tutaj się znajduje i gdzie ta placówka w ogóle jest. W końcu pojawia się pielęgniarka, ta jednak irytująco milczy, a nasza bohaterka pomału wpada w coraz większy niepokój. Bo? to w ogóle jest szpital, prawda?

Zastanawiam się, jak określić gatunek tej książki ? to był bardziej thriller medyczny czy zagadkowe science fiction? Z powracających wspomnień głównej bohaterki stopniowo buduje się nam świat przedstawiony, który jest pewną wizją polskiej przyszłości. Akcja dzieje się na Śląsku, w znanych mi Katowicach, a jednak poziom zaawansowania nauki i technologii jest wyższy niż obecnie.

Autorka umiejętnie dozuje napięcie. Razem z bohaterką zaczynamy analizować sytuację prawie, że od zera, dlatego czyta się szybko, zdania i strony wręcz połyka. Powieść ma tylko ok. 250 stron w ebooku, a dzieje się dużo, także można sobie wyobrazić to tempo. Jednocześnie wizja jednej osoby zamkniętej w tajemniczej szpitalnej klitce sprawia, że można się poczuć duszno i klaustrofobicznie.

Początek powieści to teraźniejszość co jakiś czas przerywana wspomnieniami Gai. W dużym skrócie dziewczyna budzi się, łyka tabletki przyniesione od pielęgniarki, po czym zapada w sen. To, co się dzieje pomiędzy jej epizodami nieprzytomności jest dla czytelnika czarną plamą i przy okazji tego otępienia lekami, odrobinę zmieniłabym w kilku miejscach sposób narracji. Gaja co prawda mówi o tym, jak źle się czuje, ale jej ocena sytuacji i tak jest zaskakująco trzeźwa. To nie jest duży zarzut! Po prostu wydaje mi się, że byłoby to wiarygodniejsze, gdyby darować sobie pewne przemyślenia, bo do niektórych rzeczy człowiek dochodzi dopiero po czasie.

Zakończenie było wstrząsające. Spodziewałam się takiej sceny, ale człowieka i tak ciarki przejdą, jak to sobie wyobrazi? Dziękuję za egzemplarz i polecam fanom powieści trzymających w napięciu, czytelnikom, którzy lubią razem z bohaterami rozwiązywać mroczne zagadki.

?Klinika?- Klaudia Muniak
Dziś przychodzę do Was z najnowszą propozycją od ... Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Z jednej strony ciekawy pomysł, ogromna wiedza medyczna autorki i przygotowanie oraz ciekawość czy fabuła jednak pójdzie w innym kierunku aniżeli mogłoby się wydawać? Z drugiej zaś strony zbyt rozciągnięta historia oraz dość przewidywalne zakończenie (no może z wyjątkiem Epilogu)?
To może o czym jest ta książka? Gaja jest młodą kobietą, w szczęśliwym związku, posiadającą w pełni wspierającą matkę. Pochodzi z nowego pokolenia dzieci, które nie miały prawa funkcjonować normalnie, a niektóre nawet też żyć. W jej świecie rozwój genetyki jest już na takim poziomie, iż za sprawą modyfikacji genów można wyleczyć nawet najrzadsze i najbardziej śmiertelne schorzenie. Równolegle in- vitro czy też aborcja są tematem tabu, czymś nie do pomyślenia z czym władze starają się za wszelką cenę walczyć. Gdy najbliższy przyjaciel kobiety znika, dziewczyna za wszelką cenę chce go odnaleźć. Jednakże ma miejsce pewien wypadek, który odmieni jej życie o sto osiemdziesiąt stopni?
Podsumowując jest to naprawdę ciekawie napisany thriller medyczny. Podczas lektury widać, że autorka włożyła ogromną pracę w dopracowanie szczegółów. Pomimo wielu medycznych zwrotów nie idzie się pogubić, a wszystko jest przejrzyste i zrozumiałe. Niestety mimo świetnego pomysłu książka jest dość przewidywalna. Już po pierwszych kilu rozdziałach można domyślić się zakończenia. Brakowało pewnego zwrotu akcji, jakiegoś momentu wow. Nie zmienia to jednak faktu, że jestem bardzo ciekawa co jeszcze ma nam do pokazania Pani Klaudia, bo wyobraźnię ma naprawdę ogromną :)

Gaja w okresie prenatalnym została wyleczona ze śmiertelnej choroby, jaką jest zespół Edwardsa. To właśnie dzięki modyfikacji genomu dziewczyna zawdzięcza swoje życie. W podobnej sytuacji jest jej przyjaciel, Kajtek. Ta dwójka była dla siebie jak rodzeństwo, którego obydwoje nigdy nie mieli. Niestety pewnego dnia Kajtek znika bez śladu. Gaja czuje się osaczona i zastraszana przez rząd z powodu modyfikacji genetycznej, jaką przeszła, będąc płodem. Nie ma ochoty wychodzić z domu ani spotykać się z przyjaciółmi.

Pewnego dnia Gaja budzi się w sterylnie białym i czystym pokoju? Co takiego się wydarzyło i gdzie ona jest? Dlaczego nic nie pamięta?

Pomysł na fabułę jest bardzo ciekawy, porusza ważne wątki, głównie zapłodnienia in vitro. I pomimo, iż mamy XXI wiek, temat jest nadal bardzo kontrowersyjny.

Pomimo, iż akcja powieści nie rozwija się szybko, Czytelnik zatapia się w życie Gai i razem z nią próbuje rozwiązać zagadkę. W książce jest wiele opisów, natomiast to one nadają charakter powieści. Początek jest bardzo wciągający, natomiast końcówka? wbija w fotel!

Niesamowita, nieodkładalna, nieprzewidywalna. Ja się tylko pytam, czemu tak się skończyła Najgorsze, co można zrobić czytelnikowi, to zostawić go z otwartym zakończeniem w pozycji niezależnej. Mimo to, powiem wam, że już dłuższy czas nie czytałam takiego thrillera. Było bosko. Od samego początku wybudowane jest napięcie, którego nie można się w żaden sposób pozbyć. Odkładałam ją z wielkim bólem. Ten warsztat, ta lekkość podczas czytania sprawiła, że skończyłam ją błyskawicznie. Podchodzi mi trochę pod fantastykę, kojarzy mi się trochę z jednym ze starych filmów, które bardzo mocno przeżyłam, ale i tak te emocje podczas wydarzeń w książce są nie do opisania. Musicie przekonać się sami. Gorąco ją wam polecam.
Dziękuję ... za egzemplarz.