Jak z obrazka

Przemoc małżeńska jest głównym tematem tej powieści. Autorka tworzy portret kata, który maltretuje swoją ofiarę oraz buduje zarys postaci, która cierpliwie znosi ból fizyczny i upokorzenie. Główna bohaterka jest jedną z tych żon, które są regularnie bite przez własnych mężów i które regularnie im to wybaczają w imię miłości. Dla świata i ludzi małżeństwo Cassie i Aleksa jest idealne, perfekcyjne, obrazkowe. Przypomina barwną baśń, w której można odnaleźć piękno, bogactwo, zgodę i uczucie z najwyższej półki. Nikt sobie nie zdaje sprawy, że są chwile, gdy cała iddyla zostaje zalana czernią. Wtedy padają bolesne ciosy, okrutne słowa i pojawia się krew. Ona ma uszkodzone żebra, obite nerki, opuchnięta twarz. On płacze i mówi, że to się już nigdy nie powtórzy.
Cassie Barrett jest uznaną antropolożką, która spotyka na swojej drodze wielkiego gwiazdora filmowego. Między nią a Aleksem bardzo szybko wybucha miłość. Na ślub też długo nie czekali. I chciało by się napisać, że żyli długo i szczęśliwie w ogromnym dostatku i niekończącej się miłości. On był jak książę, który nie widział niczego i nikogo poza swoją księżniczką. Ona z przyjemnością poddawała się jego zaskakującym pomysłom. Jednak gdy przyszedł ten pierwszy raz, gdy on zadał jej ból fizyczny w codzienność wkradł się lęk i strach. Już nic nie było pewne. Cassie długo ukrywała ślady po przemocy, której świadkami były tylko cztery ściany luksusowego domu. Długo potrafiła wybaczać mężowi jego brutalne zachowanie wobec niej a co więcej potrafiła brać na siebie całkowitą odpowiedzialność za tego typu sytuacje. Dopiero inne życie, które w niej kiełkowało zmusiło ją do podjęcia decyzji o odejściu od swego oprawcy, którego wciąż kochała. Tylko, czy odeszła na zawsze...?
Jody Picoult stara się ukazać czytelnikowi szereg procesów, które wywołują określone zachowania u jednostek. Pokazuje w wyniku czego i kogo można stać się oprawcą albo ofiarą. Obie role są wynikiem choroby, którą należy leczyć.
Opowieść ta nie jest doskonała może nawet zbyt rozciągnięta i monotonna. Potrafi jednak w wielu momentach utrzymać napięcie, które pcha czytelnika do połykania kolejnych stron. Wzrusza, przeraża, niesie oburzenie i bunt. Wywołuje emocje a to już wiele. Czy przemoc zawsze rodzi przemoc? Czy można ją zrozumieć? Ile trzeba mieć w sobie siły, by temu co złe powiedzieć STOP? Czy bohaterowie tej książki poradzą sobie z tym problemem?

Wyobraź sobie, że budzisz się rano i okazuje się, że Twoim mężem jest George Clooney, Patrick Dempsey bądź Robert Pattinson. Dodatkowo okazuje się, że jesteś piękna, skromna oraz bardzo inteligentna. Sen na jawie, prawda?
Owszem jednak nieco onieśmielający.
Tak też było w przypadku bohaterki powieści autorstwa Jodi Picoult ?Jak z obrazka?, Cassie Barrett.
Will Latający Koń jest półkrwi Indianinem z plemienia Lakota. Podczas swojego pierwszego dnia pracy w policji w LA, znajduje na cmentarzu ranną kobietę. Nie wie ona kim jest i jak znalazła się w tym miejscu. Policjant zawozi ją do szpitala, gdzie zostaje stwierdzona u niej amnezja. Mężczyzna zabiera ją do siebie do domu. Nadają jej imię Jane Doe, jak wszystkim osobom, których prawdziwe nazwiska są nieznane.
W domu policjanta, kobieta z czasem przypomina sobie informacje na swój temat.
Okazuje się, że nazywa się Cassandra Barrett i jest uznanym antropologiem.
Wkrótce zgłasza się po Nią na policję mąż. I tu kobieta doznaje kolejnego szoku?
Staje przed Nią sam Alex Rivers, idol tłumów, najbardziej rozchwytywany aktor USA.
Cassie rozpoznaje oczywiście gwiazdora, nie pamięta jednak by cokolwiek ich łączyło.
Alex jako troskliwy małżonek, zabiera kobietę do olśniewającej posiadłości. Przepych miejsca, w którym spędziła rzekomo ostatnie 4 lata, peszy Cassie.
Pomału jednak znajome otoczenie, pomaga kobiecie w odzyskaniu wspomnień.
Przypomina sobie swojego przyjaciela Connora, niezbyt szczęśliwe dzieciństwo, przyjaźń z początkującą aktorką Ophelią, początki romansu z Alexem.
Wracają również wspomnienia dotyczące prawdziwej natury małżonka.
Przez większość czasu ten wspaniały aktor był również wspaniałym mężem. Opiekuńczy, czuły, obsypujący prezentami.
Pozostają jednak te nieliczne chwile gdy stawał się potworem w ludzkiej(pięknej, trzeba przyznać) skórze. Tyranem, wyładowującym własne frustracje na żonie. Żonie, która pomimo, że cierpi, milczy.
Milczy, bo to wstyd?
Milczy, by nie zaszkodzić karierze męża?
Milczy, bo ?On przecież nie chciał??
Milczy, jak tysiące innych ofiar?
Cassie przypomina sobie, że w wyniku jednej z awantur, poroniła. Tłumaczyła sobie wówczas, że Alex i tak nigdy nie chciał mieć dzieci?
Teraz gdy jest w drugiej ciąży, postanawia za wszelką cenę chronić nienarodzone maleństwo. Pragnie uciec. Pomaga jej w tym Will Latający Koń. Zawozi ją do rezerwatu Indian, do domu swoich dziadków. Tam kobieta spędza czas, aż do porodu.
Gdy na świat przychodzi maleńki Connor, po Cassie przyjeżdża mąż.
Czy kobieta wróci z Nim do domu?
Czy uda jej się przerwać spiralę przemocy?
Tego dowiecie się z lektury ?Jak z obrazka?
Jest to jedna z pierwszych powieści autorki. Brakuje w niej charakterystycznego podziału rozdziałów, gdzie każdy kolejny przedstawiał daną sytuację, z punktu widzenia innego bohatera. Przyznam szczerze, że trochę mi tego brakowało.
Jeśli znajdujecie się w sytuacji Cassie, nie milczcie jak Ona.
Przestańcie wierzyć, że agresor się zmieni. Jego zachowanie, może ulec poprawie, na chwilę, aby uśpić waszą czujność.
Szukajcie pomocy, mówcie o swojej sytuacji, proście o wsparcie.