Rachmaninov, Prokofiev: Cello Sonatas - Nina Kotova CD

Opis produktu:

Rosyjska wiolonczelistka Nina Kotova swoją karierę rozpoczynała w Stanach Zjednoczonych. Druga z jej płyt wydanych z Warner Classics obejmuje utwory, które ilustrują muzyczną duszę jej ojczyzny, są to: Sonata na wiolonczelę i fortepian g-moll Rachmaninowa, pochodząca z 1901 i Sonata na wiolonczelę i fortepian C-dur Prokofiewa, skomponowana prawie pół wieku później.

"Gramophone" opisał Kotovą jako silną i indywidualną artystkę, której głębia uczuć i technika gry nie budzą żadnych wątpliwości i która słynie z niezwykle ekspresyjnego stylu oraz eksponuje pełny zakres piękna dźwięku wiolonczeli, przekazując go nam w imponująco sprawny sposób. "Newsweek" z kolei określił ją jako fantastycznie utalentowaną wiolonczelistkę, "Time" jako poważnego muzyka obdarzonego prawdziwym talentem, zaś "Los Angeles Times" jako osobowość pełną wdzięku i porywczości, obdarzoną talentem, z którym należy się liczyć.

Ojcem Niny Kotovej był Ivan Kotow, słynny kontrabasista i zaangażowany propagator muzyki współczesnej w Związku Radzieckim. Jako wykonawca Kotova również popularyzuje muzykę współczesną, a jako kompozytorka sama skomponowała szereg znaczących utworów, w tym koncert wiolonczelowy.

Na jej najnowszym albumie towarzyszy jej włoski pianista Fabio Bidini, którego związki ze Stanami Zjednoczonymi sięgają 1993 roku, kiedy to został finalistą w konkursie Van Cliburna. Oprócz imponującego repertuaru i osiemdziesięciu koncertów w swoim artystycznym dorobku, jest także wybitnym muzykiem kameralnym i pedagogiem.

Nina Kotova ugruntowała swoją karierę, gdy w wieku zaledwie siedmiu lat została uczniem w klasie dla dorosłych w Konserwatorium Moskiewskim, a następnie w wieku piętnastu lat zdobyła pierwszą nagrodę na Prague International Competition. Studiowała także w Kolonii oraz w Yale. W 1996 roku zadebiutowała w Londynie w Wigmore Hall i od tego czasu występowała w takich miejscach jak Barbican Centre, Carnegie Hall, The Great Hall of the Moscow Conservatory, The Amsterdam Concertgebouw, The Forbidden City Concert Hall in Beijing, Osaka Symphony Hall w Japonii, a nawet na słynnym moskiewskim Placu Czerwonym. Jako solistka występowała z orkiestrami na całym świecie i na najważniejszych festiwalach, takich jak: Verbier, Las Canarias i Tuscan Sun, którego jest także współzałożycielką i dyrektorem artystycznym. Artyści z którymi współpracowała to m.in. Lang Lang, Nikolaj Znaider, Helene Grimaud, Joshua Bell, Sarah Chang, Bobby McFerrin, Ivry Gitlis, Antonio Pappano Eremy czy aktor Jeremy Irons.

Wiolonczela na której gra to Stradivarius z 1673 roku który był wcześniej w posiadaniu Jacqueline du Pré, a następnie Lynn Harrell.

Sonata Rachmaninowa jest bogatym, wspaniale wyważonym utworem, który stawia spore wymagania wykonawcom i to nie tylko z uwagi na aspekty wirtuozowskie. Utwór Prokofiewa jest utrzymana w duchu optymistycznym, zabiera słuchacza w epicką podróż nie pozbawioną ironicznego humoru i liryzmu; utwór miał swoją premierę w 1950 roku w wykonaniu niesamowitego duetu: Mścisława Rostropowicza i Światosława Richtera. Oba te, jakże ważne, utwory znajdują się w repertuarze Niny Kotovej już od wielu lat. Czekała aż do dnia dzisiejszego, aby zaprezentować swoje interpretacje tych dzieł na płycie. Album został uzupełniony o dwa mniejsze utwory Czajkowskiego, który wywarł istotny wpływ zarówno na Rachmaninowa, jak i Prokofiewa - zaaranżowane na wiolonczelę i fortepian przez Aleksandra Własowa (a oryginalnie pomyślane na fortepian solo): Romance op. 51 i Meditation op. 72.

Nina Kotova - wiolonczela
Fabio Bidini - fortepian