One Plus One Is One - Badly Drawn Boy CD

Opis produktu:

Całkiem niepostrzeżenie w ciągu czterech lat, jakie minęły od ukazania się debiutanckiego albumu `The Hour Of Bewilderbeast`, Damon Gough - znany powszechnie jako Badly Drawn Boy - stał się jednym z ważniejszych wykonawców na brytyjskiej scenie rockowej. Pierwsza jego płyta wzbudziła zachwyt i krytycy, nie szczędząc słów uznania, prześcigali się w wymyślaniu etykietek na określenie jego muzyki: od najprostszych, jak `neofolk`, po tak karkołomne, jak `barokowy folk-pop czy `lo-fi postmodern folk`. Dla publiczności nie miało to większego znaczenia: dla niej liczyły się znakomite melodie i luzacki styl podawania tekstów, w których sporo było humoru, ciepła i jakże kochanej na Wyspach, choć niestety zanikającej, specyficznej angielskiej ekscentryczności. Cztery lata później Badly Drawn Boy - mający za sobą już soundtrack do filmu `About A Boy` (`Był sobie chłopiec`) i szokujący niektórych słuchaczy wielkobudżetowy, wypolerowany w studiu na wysoki połysk album `Have You Fed The Fish?` - nagrał płytę `One Plus One Is One`. To oczywisty powrót do wysokiej formy czasów debiutu, a zarazem świadectwo dojrzałości artystycznej tego autora, wokalisty i multiinstrumentalisty oraz przepustka do grona najciekawszych wykonawców brytyjskich pierwszej dekady XXI wieku, choćby takich jak Radiohead i Coldplay. Badly Drawn Boy nawiązuje do wielu tradycji popu i folk-rocka. Od Beatlesów z okolic `Białego Albumu` i `Magical Mystery Tour`, Jethro Tull, Fairport Convention, wczesnego Eltona Johna i Harry`ego Nilssona po Pink Floyd z okresu `The Wall` i Radiohead z czasów `The Bends`. Wzorem swoich wielkich poprzedników, sięga on do muzyki epok renesansu i baroku, różnych form anglosaskiej muzyki ludowej, protestanckich psalmów oraz music-hallu i wodewilu pierwszych dwóch dekad ubiegłego stulecia. Rezultatem jest zbiór 14 oryginalnych, zróżnicowanych pod względem nastrojów i instrumentacji kameralnych utworów zaaranżowanych na głos, gitary, fortepian, smyczki, flet i trąbkę - tym razem jednak nagranych bez studyjnych ekscesów spod znaku `Have You Fed The Fish?`. Jeśli ktoś chciałby jeszcze raz poczuć ten dreszczyk emocji, jaki doświadczył w trakcie słuchania po raz pierwszy `The Hour Of Bewilderbeast`, może być pewien, że `One Plus One Is One` dostarczy mu podobnych przeżyć.