Belonging - Chang Ian CD

Opis produktu:

W dziewięciu zwięzłych, w większości instrumentalnych popowych utworach, producent / instrumentalista Ian Chang przywołuje osobisty kosmos, wypełniający jego debiutancki album ` Belonging`, który ukazał nakładem City Slang. Na `Belonging` jego muzyka łączy powagę ze zwodniczą prostotą. Melodie na tym albumie są intymne, rytmy wyróżniające się, a brzmienie innowacyjne. Czerpiąc z tradycji Bjork, Burial i Flying Lotus, Chang tchnie w elektronikę nowy rodzaj ludzkiej wrażliwości. Kiedy Chang opisuje swój proces twórczy, ciągle pojawia się wyrażenie `trzecia kultura`. Chang urodził się w Hong Kongu w 1988 roku, później prowadząc koczowniczy tryb życia. Przez 10 lat stacjonował w Nowym Jorku, gdzie zebrał imponującą bazę współpracowników takich jak: Moses Sumney, Joan As Policewoman i Matthew Dear, występując na arenie międzynarodowej i nagrywając jako członek Son Lux i Landlady.

Teraz przeniósł się do Dallas w Teksasie, gdzie Chang odkrył pewność siebie, która może pochodzić tylko z nowo odkrytej izolacji. Pomiędzy trasami koncertowymi poświęcił się rozwijaniu swojego międzynarodowego języka muzycznego, co było możliwe dzięki domowemu studiu i rozwijającym się relacjom. Magia Changa zaczyna się od jego metody: od improwizacji opartej na próbkach perkusji, zmierzającą w stronę wrodzonej logiki muzycznej rozmowy, pozwalając na ujawnienie się jego formom kompozytorskim. Jeśli chodzi o wkład wokalny - w osobach: Kazu (Blonde Redhead), Kiah Victoria i Hanna Benn - nie był planowany na początku projektu. Zrodził się z przyjaźni i ciągłej gotowości do eksperymentów Changa. Podczas gdy na swoim EP `Spiritual Leader` (2017) Chang ograniczył się do rejestrowania niezredagowanych występów bez dogrywania, na tym wydawnictwie perkusista rozszerza swoje zainteresowania, zagłębiając się w warstwową, symfoniczną podświadomość.

W rezultacie, widoczny jest ogromny wzrost umiejętności Changa jako producenta. Odzwierciedlając oddolną konstrukcję tego albumu, jego muzyka przekazuje intuicyjne poczucie całości, niosąc eksperymentalny etos bez udawania. Powstały album rozwija się niczym eksploracja spowiedzi, komplikując granice między rytmem a melodią, nowoczesnością i przeszłoscią, entuzjazmem i medytacją. ` Belonging` daje poczucie, że nic nie jest jeszcze zaplanowane, wszystko wpasowuje się w swoje miejsce, pozwalając nam ponownie przemyśleć, czego naprawdę potrzebujemy, aby `należeć`. `Belonging wprowadza muzyczną sprzeczność: kompletną, ale wciąż ewoluującą, sąsiedzką, ale globalną, precyzyjną, ale instynktowną, znaną, ale innowacyjną. Debiut Iana Changa zarówno spełnia, jak i rzuca wyzwanie współczesnym oczekiwaniom chwytliwej elektroniki. Ian Chang o utworze `Audacious feat. Kazu`: `To był jeden z pierwszych utworów, który powstał, gdy nie miałem jeszcze żadnego pojęcia jak będzie brzmiał album. Byłem sfrustrowany starając się uszczegółowić harmonię dla zupełnie innego pomysłu, gdy nagle ten krystalicznie czysty arpeggiator rozwiał tę mgłę. Reszta instrumentów dookoła pojawiła się bardzo szybko, ale nie czułem, że to jest już skończone. Czułem jakby to była scena, ale bez głównego bohatera. I wtedy zrozumiałem, że to będzie idealne dla Kazu. Jest coś w tej melodii i sposobie prezentacji, które paradoksalnie są melancholijne i zabawne, poważne i nonszalanckie. Wtedy spotkaliśmy się i zaczęliśmy pracować nad jej solowym albumem `Adult Baby`. Wcześniej byłem fanem Blonde Redhead, więc byłem podekscytowany, gdy zgodziła się wziąć udział w tej piosence`.

Kazu dodaje: `Ta piosenka była zainspirowana wieczorem, gdy razem graliśmy w Le Poisson Rouge w Nowym Jorku (Blonde Redhead i Rafika Bhatia). Ian zagrał na mojej płycie, a ja rozglądałam się za kontraktem płytowym. Grał wtedy z triem Rafiqa Bhatii i zrobili na mnie wrażenie, jak są odważni. Zespół grający ryzykownie, ale równocześnie tak czysto... Pamiętam, że po koncercie było chłodno, a ja pożyczyłam mu moją bluzę... I nadal nie byłam świadoma, że możemy zrobić dużo więcej muzyki razem, ale czułam się dumna, że stoimy na jednej scenie. Ta piosenka wywodzi się z wrażenia, które zrobił na mnie tamtej nocy`. Po utworach `Audacious` i ` Lion Dance`, Chang podzielił się `Comfort Me`, nagranym we współpracy z wokalistką Kiah Victorią. W utworze zagrał także Jackson Hill na basie, z którym Chang współpracował przy projekcie Rafika Bhatii I Son Lux. Jest też były współlokator Changa, Kendrick Lo, który jest odpowiedzialny za senną grę na gitarze. `Dwa lata temu opuściłem swój twórczy teren, Brooklyn, aby zamieszkać w Dallas, mieście, w którym nie znałem prawie nikogo.

Dla mnie ta piosenka stanowi zmianę w kierunku kultywowania bardziej odosobnionego istnienia i twórczych praktyk. Oczywiście ironiczną rzeczą jest to, że ta piosenka jest owocem największej współpracy. Kiah Victoria i ja byliśmy znajomymi przez dekadę, ale nigdy tak naprawdę nie nawiązaliśmy współpracy, dopóki nie skontaktowała się ze mną, aby zrobić remiks do `Valet` z jej niesamowitego albumu `Memo`. Słuchałem wtedy jej muzyki wiele razy, więc remiksowanie jej było bardzo inspirującym procesem. Musiało mi to utkwić głeboko w głowie, ponieważ wkrótce zacząłem pracować nad `Comfort Me`, a kiedy skończyłem grać na instrumentach, zdałem sobie sprawę, że głos Kiah byłby tu niesamowity`.

`Zoetrope` przynosi zgrzytające rytmy Changa połączone z sugestywnymi wizualizacjami Luigiego Honorata. Wykorzystując formy wizualne zaprogramowane tak, aby były uruchamiane przez oryginalne ścieżki piosenki, wideo ujawnia nawiedzającą obecność sztucznej inteligencji, która migocze z niezliczoną ilością warstw w złożonej pracy produkcyjnej Changa. Honorat wyjaśnia: Kiedy pierwszy raz słuchałem całego albumu, `Zoetrope` urzekło mnie szczególnie i wiedziałem, że właśnie do tego chciałbym nakręcić ten teledysk. Tekstury piosenki są tak bogate, że przyszło mi do głowy wiele pomysłów na formy i ruch. Próbowałem łączyć pomysły, które pojawiły się instynktownie podczas słuchania, z koncepcjami opartymi bezpośrednio na prawdziwym zoetrope (urządzenie wykorzystujące efekt stroboskopowy, opatentowane w 1834 roku przez Williama George`a Hornera). I dodaje: `Chodziło o to, aby mieć formę, która buduje się w taki sam sposób, w jaki rozwija się obraz zoetropa, gdy maszyna przyspiesza.`