Sztuka kochania - Audiobook mp3

ż powszechnie obowiązującym aksjomatem była rodzina i uświęcone nie tylko przez Kościół, ale również socjalistyczne państwo, małżeństwo. Michalina zresztą - jak już wspominałem - miała tradycyjne poglądy dotyczące życia w trwałych związkach, wzorców kobiecości i męskości, a także podziału ról w małżeństwie. Ale czy w latach 70. ubiegłego wieku był to przejaw konserwatyzmu? Był to raczej realizm, uwzględniający prawdę o życiowych postawach Polaków. Dlatego Michalina próbowała przede wszystkim uczyć, jak powinien dojrzewać i funkcjonować trwały, zdrowy związek i w jaki sposób partnerzy mogą w nim osiągnąć seksualną realizację. Trzeba jednak otwarcie przyznać, że w Sztuce kochania mężczyźni traktowani są w dość szczególny sposób. Być może to konsekwencja własnych doświadczeń Michaliny, choć zapewne w co najmniej równym stopniu ukształtowały ten obraz opowieści jej pacjentek, które często przeżywały ogromne frustracje w swoich rodzinnych relacjach - nie tylko seksualnych. Przecież zadowolone z seksu ze swoimi mężami i narzeczonymi kobiety nie szukały pomocy w gabinecie Wisłockiej. A jednak - mimo ogromnej ilości nieszczęścia, z jakim miała do czynienia na do dzień, mimo setek opowieści o mężczyznach, którzy nie potrafią lub nie chcą dostrzec potrzeb swoich partnerek, a swoją frustrację zmieniają często w przemoc - Michalina broniła facetów. Przy okazji, niestety, wzmacniając dotyczące ich stereotypy. Mężczyzna w jej wizji to podporządkowany własnym popędom samiec, któremu trudno kontrolować własne odruchy. Nieszczęśnik, który nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z własnym libido ani problemami. Dziś postęp medycyny stworzył szersze możliwości leczenia zaburzeń seksualnych u mężczyzn. Diagnozowanie oraz farmakologiczne leczenie zaburzeń erekcji i przedwczesnego wytrysku jest w medycynie praktyką coraz bardziej powszechną. Ale - znów - mądrość Wisłockiej, która nie miała jeszcze narzędzi współczesnej medycyny, polega na tym, że z tak anachronicznego obrazu męskości i kobiecości jako swoistego wsparcia męskiego popędu, potrafiła wyciągnąć budujące wnioski. Umiała wskazać drogę, na której to, co może zniszczyć każdy związek, zaczyna go wzmacniać, a niekontrolowana seksualna energia zmienia się w przyjemność, zabawę, urozmaiconą, mówiącą w wielu językach (pomysły na seksualne gry brała Michalina i z Kamasutry, i z Pieśni nad pieśniami, i z japońskich gazet) ekspresję własnych uczuć. A także element budujący trwałość naszych związków. Pokazywała, jak można rozwijać naszą seksualność, by realizować własne potrzeby, ale nie kosztem drugiej osoby. Jednak to, co najważniejsze, miała do powiedzenia kobietom. Kluczowe zdanie Sztuki kochania brzmi moim zdaniem następująco: ,,Nie ma kobiet oziębłych, są tylko kobiety nierozbudzone". A nie było szansy na zmianę tego stanu rzeczy bez wzmocnienia w kobietach przekonania, że mają prawo do decydowania o własnym ciele, o własnej przyjemności, a także o własnej płodności. Przypomniał o tym w 2011 roku prof. Romuald Dębski, w czasie odsłaniania tablicy pamiątkowej przy ulicy Piekarskiej 5 na Starym Mieście w Warszawie, gdzie Michalina mieszkała przez wiele lat. Pod tym względem zresztą wciąż zostaje wiele do zrobienia, a w misji edukowania Polaków Michalina i jej książka mają dziś wspaniałych sprzymierzeńców. To prof. Mirosław Wielgoś, prezes Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, kierownik Katedry Kliniki Położnictwa i Ginekologii i rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, oraz dr Beata Wróbel, świetna ginekolożka i seksuolożka, współtwórczyni polskiej wersji Indeksu Funkcji Seksualnej Kobiety. Dopisali oni niezbędny z punktu widzenia aktualności Sztuki kochania rozdział dotyczący antykoncepcji. Musimy pamiętać bowiem, że Michalina tworzyła swoją książkę czterdzieści lat temu, kiedy tabletka antykoncepcyjna była wciąż źródłem nadziei i niemniejszego lęku. Również nasza wiedza o zdrowiu kobiety w różnych fazach jej życia jest dziś na zupełnie innym poziomie niż w latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia w sytuacji, kiedy w medycynie istnieje termin seksuologii ginekologicznej - dziedziny już dość rozległej. XXI wiek to wiek powszechnie dostępnej, nowoczesnej i bezpiecznej antykoncepcji, o czym wciąż warto przypominać wiedząc, że tylko 30 proc. Polek ją stosuje, a 22 proc. badanych przeze mnie Polaków przyznaje, że podstawową metodą antykoncepcyjną jest dla nich stosunek przerywany, który wszak żadną antykoncepcją nie jest. Bardzo się cieszę, że autorami tego rozdziału są tak wybitni specjaliści i wspaniali, wyczuleni na potrzeby pacjentów lekarze. Ich obecność na kartach nowego wydania Sztuki kochania to cudowna klamra i dowód na to, że Michalina, która żyła w poczu