Ebook No i bajka! mobi,epub

ierdziła pani Danusia. Hanka przebrała się w stare ciuchy, odłożyła zdobycze na bok i wróciły do sortowania. Kiedy w czwartej godzinie pracy brały się do dodatków, duży ciężki naszyjnik w kolorze złota wylądował na kupce Hanki. Po chwili dołączyła do niego złota kopertówka. Obie kobiety aż nabrały rumieńców z powodu udanych łowów. II Wieczorem przyszedł Mateusz i Hanka zaprezentowała mu się w nowym outficie z rozpuszczonymi, mokrymi po prysznicu włosami. - Nie jedziesz! - zawyrokował i wcale nie wydawał się rozbawiony. - Ładnie? - uśmiechnęła się. - Sprawdzałam w necie jej cenę. Jest znanej marki i kosztuje jakieś trzysta pięćdziesiąt złotych! - Nie jedziesz. Nie pozwalam ci! - Był autentycznie zły. - A co ty masz do pozwalania? - roześmiała się i znów spojrzała w lustro. Cieliste szpilki były odpowiedniejsze. Włosy postanowiła spiąć w koczek. A pojedzie w warkoczu. Ładnie się pokręcą. - Włącz wreszcie ten film - poradziła chłopakowi. Z łazienki wyszła w spodniach dresowych i podkoszulku. Mateusz siedział na kanapie. Był zły. Przegrał już film z pendrivea na jej laptop, ale nie uruchomił Movie Playera. - A chipsy? - Wsyp sama. - Oookej! Usiadła, kładąc miskę z chipsami między nich. Wyczekująco spojrzała na monitor, a potem na Mateusza. Westchnęła. - Słuchaj, Mateusz, rozmawialiś - Nie jestem zazdrosny. Martwię się. Nie znasz gościa, a chcesz do niego jechać. Jeszcze taka wypindrzona. Patrzyła na niego, ale on skupił się na kontemplacji przeciwległej ściany. - Rozmawiam z nim od kilku miesięcy. Spotkamy się w miejscu publicznym, w hotelu, w którym pracuje. Jeśli będzie coś nie tak, zakończę spotkanie i wrócę do domu. A sukienka jest tylko na kolację. Po prostu chcę dobrze wyglądać. Co w tym dziwnego? Zresztą tysiące ludzi poznaje się przez internet, tworzą pary, małżeń - Chcesz się z nim hajtać?! - Mateusz wreszcie na nią spojrzał tymi brązowymi oczami, które tak pasowały do ciemnych włosów i śniadej karnacji. Co z tego, że był przystojny, kiedy ona widziała w nim tylko dobrego kolegę. Co najwyżej przyjaciela. - Daj spokój. Tak powiedziałam. Przykładowo. Nic na to nie odpowiedział. Włączył film. Choć oboje nie byli w stanie skupić się na fabule, to Mateusz odezwał się pierwszy. - Dlaczego on nie przyjedzie tutaj? - Gdzie bym go miała przenocować? Przecież mam jeden pokój. - Masz dwa pokoje. Mógłby spać w salonie. Na tej kanapie. W czym problem? - Hotel jest bardziej niezobowiązujący. - Skoro nie jesteś go pewna, to po co jedziesz? - Jestem pewna, ale pierwszą randkę wolę spędzić w neutralnym miejscu. Zresztą hotel nic nas nie będzie kosztował. Jako pracownik raz na jakiś czas ma dwa pokoje do swojej dyspozycji - wyjaśniła cierpliwie. - Kim on tam jest? - Nie wiem. - Nie wiesz?! - Nie pytałam dokładnie. Recepcjonistą może. A może marketingowcem. - To o czym tyle czasu gadacie? - W wszystkim. O książkach. O filmach. O zainteresowaniach. O świecie. O niczym. *** Co wieczór włączała laptop i z niesłabnącą ekscytacją wchodziła na po części dyskusyjny, po części randkowy serwis , zwany przez polskich użytkowników Rozmawiaczem. Sprawdzała, czy do niej napisał. Nigdy jej nie zawiódł. Jeśli nie był akurat on-line, czekała na nią miła wiadomość. Przy komputerze pojawiał się dopiero około dwudziestej pierwszej, kiedy ją z kolei dopadało zmęczenie. Mimo to odpisywała i ostatecznie kładła się spać grubo po północy. Czas na rozmowach z Karolem mijał tak szybko i tak cudownie. Miała świadomość, że gdyby z jakiegoś powodu się do niej nie odezwał, czułaby się fatalnie. Był inteligentny i zabawny. Zawsze dobrze pamiętał o wszystkim, o czym mu opowiadała. Martwił się i cieszył razem z nią. Z wzajemnością, bo opowiadali sobie o wszystkim. Oboje czuli się zmęczeni rutyną dnia codziennego i marzyli o dalekich podróżach. ,,Wyjedziesz ze mną do Australii?" - pytał. ,,A Ty ze mną do Ameryki?" - odpisywała. ,,Będziemy podróżować autostopem i mieszkać na wolontariatach. Mogę nawet wyprowadzać komuś pieski" - przekonywał. ,,Wynajmiemy campera i przemierzymy wszystkie stany. Osiądziemy w Teksasie. Lubię chodzić w kapeluszach" - odpowiadała. Codziennie zdawali sobie relację nie tylko z bolączek w pracy, ale także czytanych akurat książek czy obejrzanych filmów. Karol, tak jak ona, uwielbiał rosyjską literaturę i francuskie komedie. Poza tym przekonał ją do sagi Martina, która bardzo ją wciągnęła (,,Chcę mieć smoki!" - pisała, ,,Poszukamy Ci w Australii"- obiecywał), a ona jego do Mendozy (,,Ten facet przypomina mi jednego typa z hotelu" - stwierdził, gdy miał za sobą pierwszą z przygód damskiego fryzjera, ,,A mnie wojaka Szwejka", ,,Uwielbiam tego oszołoma!", ,,Czytałeś Tasiemca Księżnej Pani?" ,,No ba!"). Tylko jemu (poza M