Ebook Interregnum mobi,epub

czas przy tym projekcie. - Byłoby super. Swoją drogą mnie to nie dziwi. Też bym złożyła wypowiedzenie, gdyby zamknęli mi projekt. Najlepiej byłoby się skontaktować z kierownikiem badań. - Dzwoniłem do niego - rzekł Robert. - Nie wyraża zainteresowania spotkaniem. - Co? Dlaczego? - zapytała ze zdumieniem. - Profesor Guntaro stwierdził, że projekt został zamknięty, ponieważ były ku temu rozsądne przesłanki. Urządzenia podłączone do głównych komputerów wykazały awarię. Cały raport z badań dostępny jest w Gran Sasso. - To niemożliwe. Nasze wyniki potwierdzają ich wyliczenia. - Powiedziałem mu to, a wtedy stwierdził, że powinniśmy w takim przypadku sprawdzić aparaturę pomiarową. Z chęcią by nam pomógł, ale jest zaangażowany w nowe badania. - Nie mogę w to uwierzyć! Jaki naukowiec, który od lat stara się rozwinąć teorię względności, odrzuca możliwość zbadania faktów, które dostarczą mu solidnych argumentów do stworzenia podwaliny pod nową fizykę? - zapytała, nie kryjąc irytacji. - Moniko, wiem. To wydaje się dziwne. Dlatego sprawdziłem coś jeszcze. Kto stworzył podwaliny pod mechanikę kwantową? - Max Planck. Co to ma wspólnego z projektem OPERA? - Bardzo dużo. Nie chodzi jednak o Maxa Plancka. Jednym z naukowców pracujących przy projekcie OPERA była Alicja Born, córka Maxa Borna. Wiesz doskonale, że złota trójca: Pascual Jordan, Max Born oraz Werner Heisenberg - to główni twórcy mechaniki kwantowej. - Co w tym dziwnego? Robert, do rzeczy. - Okazało się, że Alicja Born badała zastosowanie zasady Pascuala Jordana, która głosiła, że stałe fizyczne, na których opiera się opisywanie świata, także ulegają zmianom. Wraz z upływem czasu jej badania utajniono. - Kto utajnił? - zapytała Monika. - Wojsko. - Co to ma wspólnego z naszymi badaniami? - Jeśli cząstki z biegiem czasu zmieniają właściwości i zachowują się jak żywy organizm, to taka wiedza rzuca nowe światło nie tylko na teorię względności, lecz także na całą fizykę. Naziści nad tym pracowali podczas drugiej wojny światowej. Naukowcy w projekcie OPERA powoływali się na badania Pascuala. - Robert, to, co mówisz, przypomina opowieści z kryminałów i filmów szpiegowskich. Uważaj jutro, jak będziesz odpalał samochód. Może wybuchnąć - ironizowała Monika. - Tak, wiem, ale jeśli w badanie projektu OPERA zaangażowało się wojsko, to zapewniam cię, że nikt nam nie pomoże. Prace są tajne. - Może profesor nie chce nic powiedzieć przez telefon. Gdybyśmy tak spotkali się z nim osobiście? Nadal nie mogę połączyć badań nad prędkością światła z projektami nazistowskich naukowców. - Nie chodzi o nazistowskie badania. - Nie? A to mi ulżyło - zakpiła Monika. - Cokolwiek odkryli w Gran Sasso, zostało zatuszowane przez rząd. Możliwe, że projekt został zamknięty na papierze, a w rzeczywistości nadal trwa. - Tym bardziej powinniśmy porozmawiać z profesorem. - Moniko, stygnie! - krzyknął Bernard z jadalni. - Przeszkadzam? - Robert miał widocznie bardzo dobry słuch. - Nie, ale teraz muszę kończyć. Porozmawiajmy o tym jutro. Znajdź adres profesora. Może złożymy mu wizytę? - Jasne. Powiadomię Marka. - Nic mu na razie nie mów! Pomyśli, że oszaleliśmy. Do jutra! - rzekła Monika, odkładając telefon. - Monika! - krzyknął Bernard. - Gdzie są talerze? - Już idę. Bernard, przepraszam cię. Mamy kryzysowy moment w badaniach. Dzwonił Robert - powiedziała, podając talerze i siadając przy drewnianym stole ozdobionym zapalonymi świecami. - Coś poważnego? - zapytał. - Prawdopodobnie odkryliśmy coś niezwykłego. Bernard nałożył makaron na talerze, a następnie polał go sosem. - To ciekawe. Opowiedz - rzekł wyraźnie zainteresowany. - Doktor Berling podczas badań nad zderzaniem neutrin odkrył, że poruszają się o sześćdziesiąt nanosekund szybciej, niż wynosi prędkość światła. - To niewielka różnica. Może pomiar był błędny albo urządzenia zawiodły? - Też tak myśleliśmy, ale przeprowadziliśmy masę testów i za każdym razem wynik był taki sam - odpowiedziała, nabierając makaron na widelec. - Czy ktoś jeszcze zajmował się tego typu badaniami? Poproście o pomoc. Może coś przeoczyliście - zasugerował Bernard. - Próbujemy właśnie to zrobić. Jutro się okaże, a wtedy mogę wyjechać na kilka dni. - Poważna sprawa. Dokąd jedziesz? - Do Włoch. - Na długo? - Nie wiem. Musimy się spotkać z profesorem Guntaro, który prowadził podobne badania. - Jasne, tylko chcę wiedzieć, kiedy się ciebie spodziewać z powrotem w domu. - Zadzwonię. - Ja w tym czasie porozmawiam o możliwości twojego przeniesienia do projektu JUICE. - Byłoby wspaniale. - Wiem. Widywalibyśmy się częściej. Do tego wspólna praca. Bernard nalał wina do kieliszków. - Co u rodziców? Chcą przyjechać do Szwajcarii? - zapytał. - Tak. N