Ebook Forex. Rynek walutowy dla początkujących inwestorów mobi,epub

zy zmieniono wraz z upływem czasu dzięki zastosowaniu mierników wartości, takich jak sól, zboże i skóry zwierzęce. Nie tylko łatwiej było transportować te produkty, lecz także cechowała je większa stabilność wartości. Decydowały o tym 4 właściwości: 1. podzielność; 2. jednorodność; 3. trwałość; 4. rzadkość występowania (stale utrzymujący się wysoki popyt). Dzięki tym czynnikom wskazane towary szybko uzyskały status środków pośredniczących w wymianie. Celem zawieranych transakcji kupna i sprzedaży było zaspokajanie potrzeb naturalnych. Miejsce produktów o charakterze konsumpcyjnym zaczął z czasem zajmować metal. Zarówno w swojej szlachetnej, jak i nieszlachetnej formie. Złoto, srebro, miedź, żelazo, a niekiedy platyna na stałe zagościły na prymitywnych targowiskach. Proces doskonalenia środków pośredniczących w wymianie postępował. Mające wysoką wartość metale nie tylko pojawiły się w formie mniejszej od zastępowanych dóbr konsumpcyjnych, lecz także były lżejsze i łatwiejsze do przechowywania i transportu. Duże znaczenie w popularyzacji na skalę światową miała ponownie jednolitość oraz trwałość. To właśnie głównie metale szlachetne przyczyniły się do stworzenia pieniądza w jego bardziej złożonej od pierwotnej postaci. Wraz z rozwojem ogólnoświatowej gospodarki i coraz częściej pojawiającą się wymianą międzynarodową zaczęto odczuwać również problemy związane z wykorzystywaniem metali. Sztaby złota czy srebra nie były na tyle łatwe do podzielenia i przetransportowania, by mogła się rozwijać dostępność towarów. Skutecznym rozwiązaniem okazało się odlewanie gotowych kul z wykorzystywanych metali (mniej lub bardziej spłaszczonych) o określonej wadze, a przez to także wartości. Doprowadziło to do minimalizacji rozmiaru, wagi i postępującego ujednolicania środków płatniczych. Nie uniknięto prób fałszerstw i zmian ilości szlachetnego metalu w wydzielonych częściach sztabek. Kolejnym etapem stało się przez to sygnowanie brył podobiznami władców, a także nazw z wykorzystaniem stempli. Rozpoczął się proces bicia monet. Praktyka wyeliminowała z obrotu metale inne niż złoto i srebro, np. miedź. Najstarsze odnalezione monety pochodzą z VII w. i były bite w Efezie. Mierzący się z postępującym rozwojem handlu system monetarny stanął wkrótce przed kolejnym wyzywaniem: jak uniknąć niebezpieczeństwa kradzieży podczas przemieszczania się wraz ze znacznymi ilościami kruszcu oraz jak przezwyciężyć brak komfortu spowodowany ciężarem pieniądza? Obrót znalazł lekarstwo i na tę przypadłość środków płatniczych. Kupcy zaczęli zostawiać posiadane przez nich zasoby monet u złotników. Ci w zamian wydawali swoiste zaświadczenia potwierdzające ilość posiadanego przez handlarza kapitału. Dokumenty te przybrały postać kwitów. Kwity ograniczyły konieczność zmagania się z wagą monet, a także eliminowały w dużym stopniu ryzyko utraty majątku podczas podróży w wyniku napadu, rabunku, kradzieży. Forex w Polsce Historia rynku Forex w Polsce wiąże się nierozerwalnie z przemianami gospodarczymi lat 90. oraz kształtowaniem się rynku walutowego po roku 1989. Co było przed ekonomicznym przełomem? Cinkciarze[1]. Dolarowy zawrót głowy Początek ostatniej dekady XX w. przyniósł walutowy raj. Wydane w 1989 r. przez Narodowy Bank Polski zarządzenie zezwalające na handel walutami otworzyło wielu zainteresowanym biznesmenom drogę do prowadzenia znanej od dawna, lecz niepraktykowanej od dłuższego czasu przez prywatnych przedsiębiorców działalności. Tempo rozwoju było zaskakujące. W ciągu kilku miesięcy NBP wydał ponad 2000 zezwoleń umożliwiających otwieranie kantorów. Do 1992 r. działało ich już prawie 5000. W ten sposób zrodził się rynek kantorowy dla klienta indywidualnego. Ciekawostka Pierwszy otwarty w Polsce kantor mieścił się w Świecku. Rozpoczął działalność 16 marca 1989 r. kilka minut po północy. Pierwsza przeprowadzona transakcja dotyczyła wymiany banknotu o nominale 100 marek przez oficera straży granicznej NRD. Rynek kantorowy w Polsce wszedł w etap rozwoju. Rekordowo w 1991 r. obroty sięgnęły poziomu kilkunastu miliardów dolarów. Wzrost stopniowo zaczął przekładać się na rynek walutowy. Kolejnym przełomowym momentem był rok 1992 - utworzenie międzybankowego rynku walutowego. Początkowo jedynie kilka banków dokonywało wymian między sobą, w dodatku głównie na potrzeby importerów oraz eksporterów. Waluta wymieniana była natychmiast i bezpośrednio. Transakcje terminowe nie należały do częstych, a o opcjach nikt jeszcze nie myślał. Rynek kantorowy swoimi rozmiarami przestał imponować. W połowie lat 90. dzienne obroty na międzybankowym rynku walutowym przekroczyły poziom 260 mln euro. Pomimo zwiększania ilości zaangażowanych środków i przełamywania kol