Ebook Eschatologia świadków Jehowy mobi,epub

George Storrs, który w Brooklynie wydawał czasopismo The Bible Examiner34. Jak się wydaje to właśnie od niego Russel zaczerpnął podstawy dla swojej antropoeschatologii. Storrs w swoich publikacjach oraz wykładach propagował pogląd o warunkowej nieśmiertelności duszy, stojąc na stanowisku, że dusze grzeszników nie posiadają przymiotu nieśmiertelności. Z kolei jego poglądy były zainspirowane przez Henryego Grewa, który nieco wcześniej wydał anonimowo broszurę na ten temat35. Zawód, który nastąpił po niespełnionych nadziejach wiązanych przez adwentystów z rokiem 1874 spowodował duży kryzys w ruchu, a także był impulsem do reinterpretacji dotychczasowych poglądów. W styczniu roku 1876 Ch. T. Russell zetknął się z czasopismem Herald of the Morning (Zwiastun Poranka), którego wydawcą był Nelson H. Barbour. Czerpiąc z mało popularnych prac - głosił on pogląd, że powtórne przyjście Chrystusa nie tylko nie miało się wiązać z apokaliptycznym zniszczeniem ziemi ale także, miało nastąpić niewidzialnie, w duchu. Dalsze rozwinięcie tej koncepcji prowadziło do stwierdzenie, że Chrystus jest już obecny niewidzialnie na ziemi. Kontakt z Barbourem zaowocował u Russella zainteresowaniem się chronologią dziejów opartą na tekstach biblijnych. Russel wspominał to następująco: ,, Barbour dużo się ode mnie dowiedział o pełni restytucji ugruntowanej na odpowiedniej wartości okupu złożonego za wszystkich, a ja wiele się od niego nauczyłem o chronologii" 36. Zetknięcie się z wydawcą Herald of the Morning zaowocowało rozpoczęciem działalności pisarskiej Russella. W roku 1877 opublikował broszurę pt.: The Object and Maner of Our Lords Return (Cel i sposób powrotu naszego Pana)37, a wspólnie z Barbourem wydali książkę pt.: Three Worlds and the Harvest of This World (Trzy światy i żniwo tego świata)38, na wydanie której Russell wyłożył środki finansowe39. Książka ta dała właściwy początek doktrynie eschatologicznej Russella, wyznaczając początek niewidzialnej obecności Chrystusa na ziemi od jesieni roku 1874. Wkrótce jednak - po publikacji w sierpniu 1878 roku - artykułu będącego początkiem sporu doktrynalnego między Russellem i Barbourem oraz toczonej przez nich, na łamach Herald of the Morning, polemiki dotyczącej kwestii soteriologicznych, ich drogi się rozeszły40. Po skierowanym przez Russella liście do Barboura z 22 maja 1879 roku - na prośbę autora - w czerwcu tego roku nazwisko Russella zniknęło z czasopisma Herald of the Morning. Od lipca 1879 roku Ch. T. Russell - korzystając z usług różnych drukarni - zaczął wydawać własne czasopismo Zions Watch Tower and Herald of Christs Presence (Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa), którego został wydawcą i redaktorem. Pierwszy numer ukazał się w nakładzie 6000 egzemplarzy41. Pierwotnie czasopismo to było miesięcznikiem i było wydawane wyłącznie w języku angielskim. Nazwa Strażnica nie występuje wyłącznie w dorobku Russella czy też Świadków Jehowy. Wspomniany wyżej George Storrs był autorem książki pt.: The Watch Tower: Or, Man in Death; and the Hope for a Future Life (Strażnica, czyli człowiek a śmierć i nadzieja na przyszłe życie). Słowo to pojawiało się także w tytułach ukazujących się artykułów o tematyce religijnej, które - jak można się domyślać - czytał Russell42. Odtąd Strażnica stała się podstawowym narzędziem propagowania przez Russella swoich poglądów. Na tym etapie funkcjonowania czasopisma Strażnica nie można jeszcze mówić o istnieniu ruchu religijnego. Działalność pisarska i wydawnicza była indywidualną inicjatywą Russella - niekiedy podejmowaną wspólnie z innymi osobami - która zrodziła się jako wynik własnych rozterek i poszukiwań spowodowanych kryzysem w nurcie ruchu drugiego adwentu. Na to jak wykorzystał Russell swoje osobiste doświadczenia, niebagatelny wpływ miało jego kupieckie pochodzenie i doświadczenie związane z prowadzeniem własnej działalności. W tym miejscu chciałbym zwrócić uwagę na charakterystyczną cechę ruchu związaną z tym, że już u samych początków działalności Russella pierwotna jest instytucja - w tym wypadku stworzony periodyk. Dopiero po jego utworzeniu Russel zwrócił uwagę na potrzebę stworzenia jakiejś formy spotkań, które umożliwiłyby bezpośrednie spotkanie się czytelników i sympatyków Strażnicy. W maju i czerwcu 1880 roku - czyli zaledwie rok po powołaniu czasopisma - na jego łamach Russell ogłosił: ,,Nasi czytelnicy są bardzo rozproszeni [...] w niektórych miejscowościach jest ich 2 lub 3, a w innych do 50. Często wcale się nie znają, toteż pozbawieni są wsparcia i zachęt, które z woli naszego Ojca powinny zaznawać dzięki społecznemu zgromadzeniu naszemu jako niektórzy obyczaj mają. Bóg chce, byśmy jedni drugich napominali i wzmacniali w najświętszej wierze. Mamy nadzie