Ebook Asertywność i sztuka celnej riposty mobi,epub

na podstawie zdolności do rozśmieszania innych. Ma to wiele wspólnego z efektem niespodzianki - osoba zaskoczona zazwyczaj reaguje śmiechem. I bardzo dobrze. Śmiech rozluźnia, oczyszcza atmosferę, łagodzi napięcia; poza tym ludzie, którzy potrafią rozśmieszyć innych, są na ogół bardzo lubiani. Musimy jednak rozgraniczyć bycie dowcipnym od werbalnego kontrowania. Głównym celem riposty nie jest rozbawienie drugiej osoby, ale zachowanie własnej suwerenności i wyjście z twarzą z nieprzyjemnej sytuacji. Poczucie humoru bywa bardzo pomocne (więcej na stronie 163), ale w gruncie rzeczy stanowi tylko instrument, którego możemy użyć lub nie. Czasami lepiej zrezygnować z dowcipu i wystosować całkiem poważną kontrę. W niektórych sytuacjach w grę wchodzi wyłącznie odpowiedź pozbawiona humorystycznego zabarwienia. Cel: obrona własnej suwerenności Skoro celem ripostowania nie jest rozśmieszanie, to co nim jest? W naszym rozumieniu cięta odpowiedź ma bronić niezależności, poszerzyć ją lub też na nowo stworzyć. W nieprzyjemnej sytuacji, w której powinieneś ripostować, twoja autonomia jest zagrożona. Ktoś odnosi się do ciebie z pogardą, a nie z szacunkiem, ignoruje twoje życzenia i zapomina o przysługujących ci przywilejach. Żąda od ciebie rzeczy, na które wcale nie masz ochoty, ale na które ostatecznie musisz się zgodzić. Jeśli odpowiednio zareagujesz, odzyskasz panowanie nad sytuacją, wolność i prawo do decydowania o sobie. To ty ustalasz reguły gry - przynajmniej w odniesieniu do samego siebie. Rada Suwerenność (z łaciny ,,superanus" - dominujący, wyższy) to możliwość samodzielnego decydowania o własnych działaniach. Kto ją traci, pozwala sobą manipulować i podejmować innym decyzje sprzeczne z jego interesami lub nawet z jego wolą. Utrata autonomii to utrata wolności. Dlaczego obrona suwerenności jest taka ważna? Autonomia nie daje ci władzy nad innymi. Nawet na podporządkowanej pozycji możesz zachować suwerenność i równocześnie wypełniać wszystkie powierzone ci obowiązki. Suwerenny pracownik jest przede wszystkim lojalny i niekoniecznie nastawiony na własne korzyści. Autonomia jest w gruncie rzeczy tym, co wyróżnia cię jako człowieka, i jeśli jej bronisz, robisz dobrze. Nie ma to nic wspólnego z twoim statusem w firmie, lecz z człowieczeństwem. Obojętnie, na jakiej pozycji pracujesz, masz prawo wymagać, aby traktowano cię z szacunkiem. Elegancką i skuteczną metodą wypracowania tego szacunku jest umiejętność ripostowania. Odrobina złośliwości nie zaszkodzi Nie zawsze uda ci się obronić w uprzejmy sposób. Czasami aby zyskać szacunek, musisz ubrudzić sobie ręce - agresywnie zaatakować przeciwnika, uwydatnić jego słabości, uzmysłowić mu jego śmieszność. W niektórych sytuacjach nie obędzie się bez złośliwości. Nie daj się jednak wprowadzić w błąd - prawienie złośliwości, szczególnie współpracownikom, nie jest takie łatwe, jak by się wydawało. Dlaczego? Bo z kolegami powinno się żyć dobrze, traktować ich z szacunkiem i sympatią - także tych, którzy nie są dla ciebie najmilsi. Zdarzają się jednak chwile, w których uprzejmość zda się na niewiele. Wręcz przeciwnie, może ci nawet zaszkodzić. Ugrzecznione zachowanie i odpowiednie reagowanie na zaczepki rzadko idą w parze. Pragniesz spokoju i harmonii, aż tu nagle padasz ofiarą prowokacji. Ktoś zuchwale rzuca ci rękawicę, zatruwa atmosferę, rani twoją dumę. Co wtedy robisz? Zazwyczaj nic, bo w takich sytuacjach czujesz się sparaliżowany. Sprawiasz wrażenie bezsilnego, bo nie nauczyłeś się, jak skutecznie się bronić. Są też osoby, które na prowokacje reagują zbyt gwałtownie. Wystarczy mały przytyk, a od razu wybuchają, złoszczą się i snują plany słodkiej zemsty. Nie ma to oczywiście nic wspólnego z umiejętnością celnego ripostowania i umiarkowaną złośliwością, bo konflikt zaognia się i obie strony są poszkodowane. Czy widzisz już, dlaczego lepiej dawać upust drobnym złośliwościom, zamiast tłumić je w sobie? Jeśli nad nimi zapanujesz, nigdy nie doprowadzisz do eskalacji konfliktu i kolejnych niemiłych sytuacji. Złośliwość niczym lekarstwo Abyśmy mieli jasność: nie chodzi o to, by przy każdej okazji uciekać się do bezczelności czy nawet grubiaństwa. Kluczem do sukcesu jest wypracowanie umiejętności dostrzegania małych i dużych słabości przeciwnika. Niestety ta zdolność jest w nas zazwyczaj o wiele słabiej rozwinięta, niż nam się wydaje. Rada ,,Większość ludzi jest zbyt skupiona na sobie, aby pozwolić sobie na prawdziwą uszczypliwość". (­Fryderyk Nietzsche) Jeśli wiesz, czego brakuje drugiej osobie i w jaki sposób najłatwiej ją zranić, możesz dokładnie określić cel swojego ataku. Nie uderzaj jednak tam, gdzie zaboli najbardziej, bo twój oponent obrazi się na amen. Dozuj złośliwości tak, aby kontra była