Zemsta (twarda)

Humor po polsku. To się nazywa humor, a w wykonaniu pana Fredry… mhm. Kąsek nader smaczny, nie tylko dla koneserów. Wspaniały dramat, który bawi i uczy, wzrusza do łez. I czytelnik już sam pojąc nie może, czy płacze ze śmiechu, czy z przejęcia. Dobrze, że w spisie lektur „Zemsta” przewija się, Fredro zaznacza w tenże sposób swoją obecność, wkład swój w literaturę polską. Wszak Polacy to nie tylko Mickiewicz, choćby wieszczem był największym z możliwych. Komu liryki Adama nie podpasowały zawsze może sięgnąć po coś lżejszego, dowcipniejszego – taką chociażby „Zemstę”. Rubaszną i romantyczną, pełną intryg wszelakich i groteski, w najlepszym wydaniu. Polecam wszystkim – nie tylko uczniom, którzy z musu po nią sięgnąć będą musieli, polecam i innym – czytajcie, wyjdzie wam to na zdrowie.

Podczas śniadania Cześnik radzi się starego służącego, Dyndalskiego, co do swego ożenku z młodziutką Klarą, potem decyduje się jednak na starszą Podstolinę. Po chwili przybywa wezwany przez Cześnika Papkin, ubrany na modę francuską. Wprasza się na śniadanie i przechwala swoimi (zmyślonymi) podbojami sercowymi oraz bohaterskimi czynami. Cześnik wysyła go z poselstwem do Rejenta Milczka, który jest właścicielem połowy zamku kupionego niegdyś przez ojca Klary. Cześnik nie może sam dojść z sąsiadem do porozumienia. Papkin, bez powodzenia, próbuje się wykręcić od tego zadania. Chętnie natomiast zgadza się na przedstawienie Podstolinie w imieniu Cześnika jego matrymonialnych zamiarów. Ostatnio przeczytałem książkę pt. "Zemsta". Akcja książki toczy się na przełomie XIII i XIX wieku w zamku. Tematem przewodnim utworu jest kłótnia między Cześnikiem a Rejentem, dotyczące muru granicznego. W książce przeplatają się też watki miłosne Wacława i Klary. Zakochani spotykają się potajemnie, ponieważ mieszkają po obu stronach muru. Innym wątkiem jest postać Papkina, który myśl, że jest silny i odważny, a w rzeczywistości jest zwykłym tchórzem. Książka nie jest zbyt obszerna, dlatego łatwo się ją czyta. "Zemsta" wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Nastrój, który wystąpił w książce jest podobny do panującego w odchodzącej Polsce szlacheckiej. Podobała mi się, ponieważ jest tam dużo komizmu i dużo akcji humorystycznych, czego w niektórych książkach nie ma. Cześnik i Rejent są żywymi pomnikami tamtej epoki. Dowiadujemy się przecież o jej języku, kulturze, ubiorach, sposobach zachowania się. Dzięki zabawnemu ukazaniu ludzkich charakterów i słabości uczy nas patrzeć na świat z optymizmem i uśmiechem.