Zaistnienia

Wstyd się przyznać, ale po literaturę, która wymaga skupienia, poświęcenia uwagi i myślenia sięgam niezwykle rzadko. Żałuję tego, ale najczęściej czytam dla rozrywki, dla tak zwanego odmóżdżenia lub to, co kocham najbardziej, czyli aby rozwikłać jakąś zagadkę kryminalną. Czasami zaś dzięki literaturze podróżniczej zwiedzam świat wraz z autorami. "Zaistnienia" to jedna z pozycji właśnie z tego gatunku, ale nie tylko. Zawierająca przemyślenia jej twórcy, a także legendy i baśnie przekazywane mu przez spotykane po drodze osoby. Przedstawienie podróży w sposób oniryczny powoduje, że czytelnik nie tylko przemieszcza się z autorem z miejsca na miejsce, ale odnosi on wrażenie, że robi to podczas snu, a nie na jawie.

Piotr Strzeżysz postanowił wybrać się w wyjątkową podróż. Rowerem przemierzył liczącą tysiące kilometrów trasę z Patagonii na Alaskę. Po drodze spotkały go zarówno przyjemne i piękne chwile, jak i te, które przepełniają grozą i smutkiem. Autor za pomocą słowa stara się nam namalować obraz tego, co widział i przeżył. Czytając "Zaistnienia" mamy wrażenie, że wystarczy wyobraźnia, by poczuć czy wręcz zobaczyć to, co pan Piotr chce nam przekazać. W pewnym momencie czytelnik zaczyna zazdrościć podróżnikowi nie tyle samej wyprawy, ile tego, jak ją odbierał, jak ją przeżył i kto mu towarzyszył. W niezwykle liryczny wręcz poetycki sposób opowiada on o swojej wyprawie przez dwie Ameryki. Niejednokrotnie odnosimy wrażenie, że przygody autora balansują na granicy jawy i snu, między realizmem a wyobrażeniami.

Dzięki Piotrowi i jego podróży mamy okazję zobaczyć jak nasz kraj i nasze obyczaje odbierane są przez inne kultury. Podobnie też możemy zobaczyć, jak postrzegany jest sam autor. W krajach Ameryki Południowej jest bogaczem, który pozwolił sobie na niesamowitą podróż, a ledwo przekracza granicę Meksyku ze Stanami Zjednoczonymi, to okazuje się, że jest najzwyklejszym biedakiem, który tuła się, szukając, nie wiadomo czego. Jakże znane porzekadło: "punkt widzenia zależy od punktu siedzenia" - zdaje się tu na miejscu i pokazywać, o co w nim tak naprawdę chodzi.

"Zaistnienia" to historia nie tylko o pasji i dążeniu do celu. To historia pokazująca jak niewiele potrzebne jest człowiekowi do szczęścia, jeśli wie, czego chce. Ta niepozornych gabarytów pozycja przypadnie do gustu wielu osobom. To coś dla miłośników pedałowania, ale też wielbicieli poetyckiego i lirycznego stylu. Spodoba się podróżnikom fizycznym, jak i tym poznającym świat tylko dzięki literaturze (jak ja). Niesamowite dla mnie jest to, że autorowi udało się w tak cienkiej i nieokazałej powiastce umieścić coś praktycznie dla każdego. Mało tego "Zaistnienia" to pokarm dla ciała - podróż i opisy, jak i duszy - język i styl. Polecam każdemu - warto poświęcić tę chwilę czasu i siebie.

Ciężko powiedzieć, o czym tak naprawdę są ?Zaistnienia?. To relacja z podróży, ale zupełnie inna, niż te, które możemy obserwować w internecie, czy śledzić w wypowiedziach znanych podróżników. Piotr Strzeżysz podróżuje bowiem po swojemu, mniej medialnie, a bardziej osobiście. Ciesząc się z najmniejszych rzeczy i szanując to, co spotyka po drodze.
Autor książki przemieszcza się na rowerze. Taki sposób pokonywania drogi jest w mojej ocenie niezwykły. Tak prosty, a przy tym wymagający. Tak bliski natury i przez to piękny, a jednak momentami trudny i niebezpieczny. Czytając kolejne rozdziały zastanawiałam się, czy ja też mogłabym poznawać świat na dwóch kółkach. Bo ja również chciałabym pojechać dalej i zobaczyć więcej. Ale chyba nie. Choć zatęskniłam za tymi godzinami na rowerze, które spędzałam, jako nastolatka- za zbyt mocną opalenizną, wylanym potem i zmęczeniem nogach, a przy tym cudownym uczuciem wolności i swobody.
Właśnie takie emocje czułam podczas czytania. W tej książce nie znajdziecie bowiem szczegółowych opisów każdego dnia podróży, liczby przejechanych kilometrów, listy wydatków. To raczej zbiór wspomnień, osób spotkanych na drodze, urywki z minionych dni. To świadectwo kontaktu z przyrodą i człowiekiem. Coś, o wartości czego często zapominamy.
Strzeżysz chętnie dzieli się refleksją, mądrym słowem, fragmentami upływającego czasu. Na kartach swojej książki zatrzymuje chwile i momenty. Być może takie, o zatrzymaniu których my byśmy w takiej podróży nie pomyśleli. Ale on zdaje się cieszyć małymi rzeczami, rozkoszować trudem i zmęczeniem, realizować własne pasje. W takim podróżowaniu autor odnajduje spełnienie. Zamienia stabilne życie na swoje dwa kółka. Dokarmia bezpańskie psy, nocuje w wilgotnym namiocie, doznaje przyjemnych chwil z miejscowymi, ale cieszy się też samotnością.
?Zaistnienia? to opowieść o małym człowieku w wielkim świecie. Subtelna, dojrzała, piękna. Chciałbym móc, tak jak Strzeżysz, porozmawiać z Indianami, zobaczyć z bliska uchatki, znaleźć schronienie na posterunku policji. Doświadczyć rzeczy, których nie zapewniają podróże all inclusive czy nawet urlopy realizowane samodzielnie, ale wygodnie. Ja korzystam z samolotu i samochodu, nie zapuszczam się dalej, może zwiedzam tylko na pół gwizdka. On wykorzystuje wszystko maksymalnie. I tego mu zazdroszczę.