Winlandia (twarda)

"Powiadają, że duchy zmarłych przemawiają do nas za pomocą snów."

Po zapoznaniu się z pierwszym tomem nordyckiej sagi ("Czas ognia i żelaza"), wiedziałam, że pragnę sięgnąć po kolejną odsłonę, byłam jej bardzo ciekawa, jednak dałam sobie kilkanaście dni odpoczynku od wikingowskich klimatów, tak aby po powrocie intensywniej je odbierać. Decyzja okazała się słuszna. "Winlandia" spodobała mi się jeszcze bardziej, wiedziałam już czego się spodziewać, a wysokie wymagania zostały pierwszorzędnie spełnione. Jeśli lubicie nordyckie opowieści, bazujące na faktycznych zdarzeniach, postaciach i miejscach, albo dopiero zaczynacie przygodę z ludami Północy, to saga z pewnością przyniesie czytelniczą satysfakcję. Zdecydowanie warto uwzględnić ją w planach, gdyż została wyśmienicie skomponowana, melodie wątków współbrzmią w idealnym rytmie, solowe głosy losów kluczowych postaci potrafią wyjątkowo zaangażować wyobraźnię i wypełnić emocjami czytelnicze serce.

Uwielbiam powieści precyzyjnie przemyślane, w których rozdziały stają się mini przygodami zaprezentowanymi w atrakcyjniej formie. Śledzę je wówczas ze szczególną uwagą i gorącym zapałem. Wojownik, jamswiking, hovding, Torstein Szkutnik, w obawie przed żądnymi zemsty wojami Olafa, wyrusza z Danii w daleką podróż po nieznanych morzach, na zachód od Grenlandii. Wyprawa obfituje w niezwykłe wydarzenia, nie tylko te, o ciepłych rodzinnych i przyjacielskich barwach, ale również te, w których dominuje zimno zemsty i zdrady. Torstein toczy usilną walkę, by sprostać oczekiwaniom własnym i współtowarzyszy, zapewnić bezpieczeństwo rodzinie i załodze, zrównoważyć pragnienia i realne możliwości. Marzenie o znalezieniu spokojnego skrawka ziemi, gdzie życie toczy się utartym szlakiem, a zdobywanie bogactw nie jest aż tak trudne i wymagające poświęceń, będzie musiało poczekać z realizacją dopóki nie uda się oszukać śmierci na morzu, pokonać demonów przeszłości, wziąć odwet na wrogach.

Szalenie odpowiadała mi płynna narracja, wspaniale dobierająca słowa, z pewnością duża zasługa tłumaczek, przyciągająca skondensowanymi opisami, które jednak nie zapominają o istotnych detalach. To nie tylko przedstawianie scenariusza zdarzeń, ale również mistrzowskie tworzenie klimatu, odniesień do burzliwego przełomu dziesiątego i jedenastego wieku, tego, jak wówczas kształtowała się mapa polityczna północnej Europy, jak wyglądały realia codziennego życia, jak chrześcijaństwo przedzierało się przez dawnych bogów i żywe legendy. I pomyśleć, że omal nie zdecydowałabym się na sagę Bj?rn Andreas Bull-Hansena, miałam obiekcje, czy gotowa jestem zmierzyć się z wikingowskim klimatem, zwłaszcza, że napisanym z dużym rozmachem. Jednak moja intuicja ma się ostatnio świetnie, wzorowo podpowiada, z którymi książkami warto się spotkać, przeznaczyć godziny wolnego czasu, tak aby z uśmiechem przez nie przechodzić.

...

Jomswikingowie to legendarna zbrojna drużyna, która powstała w IX wieku i do dzisiaj wzbudza zainteresowanie ? nie tylko historyków ? kogo zamysłem było powołanie tej grupy. Zagłębiając się w informacje o tych wojach trafiłem na szalenie ciekawy cykl, którego drugi tom ?Winlandia? mam właśnie za sobą.

O książce możemy dowiedzieć się, że:
Torstein Szkutnik, syn Tormoda, przebył daleką drogę. Gdy jako dwunastolatek wyruszał, by odnaleźć brata, był jedynie niewolnikiem. Po ośmiu latach tułaczki i walki o przetrwanie został hovdingiem, przywódcą grupy wojowników z Jomsborga. Jednak ani jemu, ani towarzyszącym mu jomswikingom nie dane było zaznać spokoju. Ich wędrówka dopiero się zaczynała.
Po bitwie pod Svolder Torstein wraz ze swoimi wojownikami musi umykać przed gniewem ludzi Olafa Tryggvasona. Zdeterminowani, by zachować wolność i niezależność, jomswikingowie decydują się na przeprawę przez ocean. W niemal mitycznej Winlandii rosnąć mają lasy modrzewiowe. Zbudowane z ich drewna statki pozwoliłyby Torsteinowi zapewnić przyszłość swojej rodzinie i ludziom, którzy mu zaufali. Żaden z zaprawionych w bojach jomswikingów nie spodziewa się jednak, z kim przyjdzie im się zmierzyć w odległych krainach na zachód od Islandii.

Genialna książka, od której trudno się oderwać. Postacie, interesujące tło historyczne, potyczki, jakich świat nie widział, porywająca fabuła. Myślę, że jest nawet lepsza od tomu pierwszego. Świetna opowieść osadzona w ciekawych czasach ? czego chcieć więcej? Polecam cały cykl.

W Nowym Świecie.

Tęskniliście za Wikingami? Za krwawymi walkami, za brutalnością i za ekscytującymi przygodami wojowników będących postrachem całej średniowiecznej Europy? Jeśli tak, to dobrze trafiliście :) ?Winlandia? to drugi tom sagi o Jomswikingach autorstwa Bull-Hansena, której pierwszą odsłonę mieliśmy okazję czytać w zeszłym roku. Tym razem Torstein Szkutnik uda się wraz z innymi Wikingami do Nowego Świata (!).

Jomswikingowie to plemię wikingów-wojowników, którzy ze swego fachu uczynili nieomal sztukę. Fachem tym jest walka. Jomswikingowie to prawdziwe maszyny do zabijania, które nie ugną się przed nikim i przed niczym. W poprzednim tomie do ich szeregów dołączył główny bohater sagi, Torstein zwany Szkutnikiem. W niniejszej odsłonie Torstein staje się kimś dużo więcej i wiedzie Jomswikingów do niejednego starcia. Niestety konsekwencją jednego z nich jest konieczność ucieczki? Długie łodzie Wikingów kierują się za zachód ? ku oceanowi, za którym leży mityczna Winlandia.

Torstein pragnie odszukać ową tajemniczą krainę słynącą ze świetnej jakości drzew służących do budowy statków. Po wielu perypetiach i po długiej podróży (bardzo rozwleczonej niestety w książce) drużyna Szkutnika dociera do celu? Nowy Świat z czasów nowożytnych postrzegany jest zwykle jako swoista ziemia obiecana, po dotarciu do której skończy się zły los, walka, ubóstwo i niedola? Nowożytnie pojmowany Nowy Świat to miejsce, gdzie każdy dostaje drugą szansę. Jednak średniowieczna Winlandia to nie to samo? Tutaj walki bynajmniej nie ustają, a wręcz przeciwnie ? starcia z wrogo nastawionymi tubylcami wydają się być momentami jeszcze bardziej krwawe i zajadłe niż w rodzimej dla Wikingów Skandynawii?

Książkę czyta się świetnie! Trzeba jednak wziąć poprawkę na to, że z całą pewnością nie jest to lektura dla każdego, a to głównie przez sporą ilość krwawych oraz dość makabrycznych opisów walk i tortur, którym często poddawani są pokonani. Ma to w sobie pierwiastek dużego realizmu, ale raczej nie wszystkim przypadnie to do gustu. Pamiętajcie o tym zanim zaczniecie czytać ;)

Powyższe zastrzeżenie mi osobiście nie przeszkadzało. Wiedziałem na co się piszę sięgając po książkę o Wikingach. Krew, walka, śmierć i brutalne opisy to część skandynawskiej rzeczywistości wziętej wprost ze średniowiecza, trzeba więc być na nie przygotowanym. Lektura jest przede wszystkim wielką przygodą i o tym właśnie należy przede wszystkim pamiętać zabierając się do czytania :)

Co do realiów historyczno-geograficznych? Winlandią zwykło nazywać się tereny Ameryki Północnej, które Wikingowie rzekomo odkryli i zasiedlili. Z grubsza na sprawę patrząc - pod kątem geograficznym - chodzi prawdopodobnie o tereny dzisiejszej Nowej Funlandii. Czy jednak rzeczywiście zasiedlili je Wikingowie? I to już w XI stuleciu? To już kwestia dyskusyjna, do zostawienia bardziej historykom i archeologom (chociaż wiele przesłanek i badań z ostatnich lat wskazuje, że tkwi w tym więcej niż jedno ziarno prawdy). Tak czy inaczej, już sam pomysł na umiejscowienie akcji książki o Wikingach w Nowym Świecie jest ekscytujący i mocno działa on na wyobraźnię! :) A jeszcze lepiej, jeśli pomysł ten ? tak jak w tym przypadku ? zrealizowano tak dobrze!

Lektura BARDZO do polecenia! :) Mam wielka nadzieję, że kolejna część ukaże się niebawem :) I wierzę głęboko, że nie tylko ja będę jej wyglądać.