Uczeń Nekromanty

"Rothgar obrócił się w jego stronę.
Ale to już nie była twarz, jaką znał Mavec. Zmienił się.
Sylwetka też jakby urosła. A twarz...ludzka twarz, przestała istnieć.
Na oczach Maveca powoli się rozpadała. Skóra pękała.
Wyrastały z niej olbrzymie czarnografitowe kości, tworząc zupełnie nową, trójwymiarową strukturę obejmującą poprzednią twarz nieumarłego że wszystkich stron jak przerażająca maska, pełna kościanych kolców."



Młody nekromanta budzi się ze śpiączki, na którą zapadł po wydarzeniach na Placu Defilad. Teraz musi się odnaleźć i szukać odpowiedzi na wiele nurtujących go pytań. Czego tym razem będzie świadkiem i co z tego wyniknie?
Rothgar planuje zemstę na swym uczniu. Norgal musi ponieść karę. Nie przewidział tylko tego, że sam będzie musiał zmierzyć się z wyzwaniem, którego unikał całe swoje życie. Czy mu się uda? Czy plan się powiedzie?
Co wygra tym razem? Dobro czy zło? Czy fascynacja nie okaże się być złudna?

Pierwszy tom pozostawił wiele pytań. Tak mnie wciągnął, że zarwałam nockę. A potem? No cóż, nie poszłam spać tylko zaczęłam czytać kontynuację. Także dziś wyglądam jak zombie. Ale wiecie co? Było warto. Tom drugi czytało mi się jeszcze lepiej. I o dziwo jeszcze szybciej. Wszystko dzięki temu, że to już nie jest typowo mroczne fantasy - przemieniło się w przygodowe fantasy a ten rodzaj jest bliższy memu sercu.
W drugim tomie autorka zabiera nas w inne miejsca. Akcja już nie dzieje się tylko na Jolinie, lecz także na jednym z księżyców. A tu panują całkiem inne zasady.
Nadal towarzyszymy głównym bohaterom z pierwszego tomu. Norgal i Rothgar wiodą prym. Ale autorka przyzwyczaiła już nas do dużej ilości bohaterów, więc i tutaj pojawia się ich całkiem sporo. Uwagę przykuwa także Narel, wampir Mavek oraz dama wśród mężczyzn - księżniczka Ulivia.
Pozostając chwilę przy bohaterach to jestem pod ogromnym wrażeniem tego, że E.Raj się nie pogubiła i nie poplątała. Przy takiej ilości łatwo o pomyłkę. Tak samo w przypadku wielowątkowości. Wbija w fotel. Widać, że książka jest dopracowana.
Wielkim ułatwieniem w czytaniu było nadanie odpowiedniego nazywnictwa poszczególnych rozdziałów, z wyznaczeniem jakich bohaterów tyczy. Bardzo trafne, szczególnie że pojawiają się retrospekcje, które mącą kolejność. Bez uważnego czytania i maksymalnego skupienia można się łatwo pogubić. Autorka tym samym zmusza czytelnika do myślenia. Nie dostajemy wszystkiego ładnie podanego na tacy. Musimy się trochę wysilić.
Zdecydowanie mniej grozy i tych wszystkich brutalnych opisów. Ustąpiły miejsca przygodom, jakich doświadczyli bohaterowie. Dla mnie, jak wspominałam powyżej, jest to plus. Choć nie brakuje magii i różnych stworków, które dopełniają fabułę.
Nadal możemy się zachwycać barwnymi i plastycznymi opisami, które pobudzają wyobraźnię.
Tom drugi okazał się być dla mnie jeszcze bardziej ciekawy. Nawet objętość mi nie przeszkadzała, choć pod koniec ciężko mi było utrzymać książkę. Szczególnie, że ja jestem osobą bardzo dbająca o lektury. Nie zaginął stron, nawet nie załamuję okładki - to w tym przypadku było bardzo trudne ale się udało.
Autorka przeniosła mnie w czasie i w miejscu. Dostarczyła przygód na najwyższym poziomie. Wrażeń, które powodowały, że moje serce drżało z niepokoju a włos na ciele się jeżył. Jeśli czytaliście "Plagę" i się wam podobała, to koniec czytajcie kontynuację. A jeśli macie powieść w planach, to koniecznie zachowajcie chronologię, bowiem "Fascynacja" jest bezpośrednią kontynuacją.

Polecam





...

Drugi tom ?Ucznia Nekromanty? skupia się na losach młodego nekromanty Norgala i jego potężnego mistrza Rothgara. Syllon po zakończeniu plagi mozolnie odbudowywany przez jego mieszkańców, zostaje pozbawiony króla, gdyż zapada on w tajemniczą śpiączkę. Rothgarowi udaje się zemścić na swoim wychowanku Norgalu. W wyniku wykorzystania przenośnego portalu zostaje on, jak również Sveen i Nox (młody smok) przeniesieni na jeden z księżyców krążący wokół Jolliny, gdzie przyjdzie im walczyć o życie i o powrót do domu. W tym samym czasie drugi z bohaterów - licz władca nieumarłych - podejmie się urzeczywistnienia swego marzenia o koronie królewskiej. Jednak w wyniku niezwykłych wydarzeń i spotkania pewnej pięknej telepatki z Hezrynu, stanie przed wyborem - nauczyć się wybaczać i ufać innym ludziom, czy wyrzec się marzeń z dzieciństwa.
Po raz kolejny E.Raj dała upust swojej wyobraźni, rozwijając niezwykle bogaty, wyrazisty i szczegółowy świat Jolliny. Nie brak tu magii, mrocznych rytuałów, pięknych i frywolnych dam, a i od czasu do czasu smok przeleci nad głową. Poza bohaterami znanymi z pierwszego tomu autorka wprowadziła kilku nowych aktorów oraz miejsc, w których rozgrywa się akcja. E.Raj i tym razem postarała się, aby zszokować czytelników. Znane już motywy i chore relacje wewnątrz rodziny de Syllon zostały dodatkowo wzbogacone o informacje na temat życia Naramira II Okrutnego, Nerilli, Narela i N?iry. W przypadku ostatniej dwójki, ich relacje potrafią przyprawić o mały ból głowy. Podobnie jak w przypadku mini powieści ?Sekrety? E.Raj nie bała się poruszać tematów tabu takich jak homoseksualizm czy transseksualizm bohaterów.
Sceną opisaną w książce, która najbardziej zapadła mi w pamięci była walka Rothgara z trollami i magami bojowymi w pewnym hezryńskim pałacu. Spośród postaci, które najmocniej przykuły moją uwagę wymieniłbym nastoletnią księżniczkę Uliviiaę, która w kolejnych rozdziałach książki przeobraża się z nieco głupiutkiej i naiwnej nastolatki w jedną z najważniejszych osobowości uwikłanych w intrygi, ale też samodzielnie tworzącą polityczne sieci. Drugą zaś jest Marri ? utalentowana tropicielka z drużyny Sveena. W drugim tomie ?Ucznia Nekromanty? Rothgar, po zajrzeniu do jej umysłu ujawnia swym towarzyszom tragiczną historię związaną z jej magicznym talentem. Niestety dla niektórych bohaterów wyjątkowy talent do magii może być największym życiowym przekleństwem.

Na drugi tom cyklu Uczeń Nekromanty przyszło nam bardzo długo czekać, ale myślę, że było warto. Doczekaliśmy się dopracowanej lektury, nad którą autorka przysiadła i włożyła w nią ogrom pracy. Często myślałam o tym, jak potoczą się dalsze losy Norgala i Rothgara, kogo poznają na swojej drodze. E. Raj potrafi napisać książkę obszerną, przy której z pewnością nie będziemy się nudzić. Po ?Pladze? przyszła pora na ?Fascynację?, która przyniesie sporo emocji, czy jesteście na to gotowi?
W ?Pladze? udało nam się poznać bohaterów, jest nim Rothgar, który jest mistrzem nekromancji, pomieszkuje w dworze Wenderland, zdecydował, że przyszedł czas na to, aby wziąć pod skrzydła ucznia. Chciał nauczyć go wszystkiego, co tylko umiał, przekazać wiedzę i jak wykorzystywać ją w praktyce. Tak oto pojawił się Norgal, wyjątkowo niepokorny uczeń. W poprzedniej książce relacja bohaterów została mocno nadszarpnięta, a sam mistrz nekromancji nie myśli o niczym innym, jak o zemście, która powinna dotknąć Norgala. Czy uda mu się ją wypełnić? Co czeka młodego nekromantę po przebudzeniu z bardzo długiej, półtorarocznej śpiączki? Czy będzie potrafił się rozeznać w sytuacji, w której się znalazł? Co przyniesie bohaterom przeznaczenie? Który z nich będzie w stanie zrobić to, co słuszne?
Podczas lektury ?Fascynacji? obiecałam sobie, że postaram się nie zdradzić Wam zbyt wiele, bowiem ten tom jest zupełnie inny, nowy, a przede wszystkim jest wart przeczytania i poznania. Ta powieść łączy się z poprzednią, więc nawet nie próbujcie wybiegać w przyszłość i pomijać ?Plagi?, która w odświeżonej wersji bardzo się zmieniła. Może to spowodować nie mały chaos, dlatego trzymajcie się chronologii. W ?Fascynacji? o wiele prościej będzie Wam się wgryźć w znajomy świat, ponieważ mieliście już z nim styczność, znacie klimat powieści autorki, wiecie, czego może się spodziewać. To świetna kontynuacja, która potrafi zaskoczyć, mamy tutaj wiele ciekawych wątków, zwrotów akcji, a także własnych dylematów dotyczących wyborów i drogi, którą objęli bohaterowie. Autorka wprowadziła w ?Fascynację? nowych bohaterów nie zapominając o tych, których już zdołaliśmy poznać. To bardzo wciągająca powieść, było mi ciężko odłożyć ją na półkę, ponieważ ciekawość mnie zżerała. Nie mogę się doczekać trzeciego tomu z pewnością wart będzie czekania. Jeśli chcecie przeczytać książkę fantastyczną na wysokim poziomie to bardzo dobrze trafiliście, cykl Uczeń Nekromanty jest dla Was.