Tron z piór i kości

?Tron z piór i kości? jest kontynuacją ?Tronu miodu i popiołu?, drugim tomem cyklu Trylogia miodu i lodu autorstwa Kelly St. Claire i Shannon Mayer. Jakiś czas temu czytałam pierwszy tom tej historii i nie mogłam się doczekać, aby sięgnąć po kontynuację, chciałam poznać dalsze losy Alli, dowiedzieć się, jak sobie poradzi z problemami, które na nią spadły. Zastanawiałam się, czy powieść będzie równie intrygująca, wciągająca i magiczna, jak pierwszy tom. Alli jest uwikłana w poszukiwania, a tak to z nimi jest, że to zadanie skomplikowane i nie należy do łatwych. Nigdy nie wiadomo, z jakim niebezpieczeństwem przyjdzie stanąć twarzą w twarz. Człowiek walczy nie tylko z przeciwnościami losu, ale także z własnymi słabościami. Sfera emocjonalna nie należy do łatwych do poskromienia, czy też zapanowania nad nimi. Nie zawsze jest to możliwe, nie w przypadku, kiedy spada na nas tak wiele, a w głowie panuje chaos.
Główną bohaterką książki ?Tron z piór i kości? autorstwa Kelly St. Claire i Shannon Mayer jest Kallik Bez Domu, lubi, kiedy nazywają ją Alli. Od czasu, kiedy musiała walczyć, aby polepszyć swój byt wydarzyło się tak wiele. Odkryła, że tak naprawdę należy do Seelie i jest nieślubną córką króla. Musi także odkryć, co się stało z Underhill, ważnym miejscu dla fae, które tak po prostu zniknęło. Dziewczyna ma więc ręce pełne roboty jej cel nie jest prosty, czuje się w pewnym stopniu odpowiedzialna za to, co się stało. Ucieczka, którą była musiała podjąć przez oskarżenia sprowadziła ją wprost do Unseelie. Czy będzie tam bezpieczna? Wszak jej podróż się nie kończy, ale tak naprawdę dopiero rozpoczęła. Czy Alli jest jedyną istotą, która może pomóc znaleźć drogę do Underhill? Komu można zaufać niosąc tak wielkie brzemię? Kiedy każdy z dworów pragnie krwi, kto okaże się przyjacielem, a kto wrogiem?
?Tron z piór i kości? to kolejna odsłona cyklu Trylogia miodu i lodu, bez dwóch zdań historia nabiera dynamiki akcji. Byłam ciekawa dalszych losów Alli i tego, co się tak naprawdę wydarzyło z Underhill. Czy jedna dziewczyna mogła nosić na swych barkach tak wielkie brzemię? Autorki wciągają nas w wir akcji, dlatego pamiętajcie o tym, aby czytać tą trylogię według kolejności. Nim sięgniecie po ?Tron z piór i kości? zachęcam Was do przeczytania ?Dworu z miodu i popiołu?. Świat przedstawiony jest baśniowy, klimatyczny i często niebezpieczny. Czytając poprzednią książkę czułam się zaskoczona, oszołomiona, kiedy dowiedziałam się w jakich warunkach nagle zniknęło Underhill, a także kim tak naprawdę okazała się dziewczyna, kim był jej ojciec. Z niektórymi książkami jest tak, że im więcej poznajemy jakąś historię tym więcej chcemy się dowiedzieć. W przypadku ?Tronu z piór i kości? tak właśnie było ze mną. Jestem zaintrygowana fabułą i wydarzeniami, które już były, jak i tymi, które dopiero się wydarzą. Alli zyskała moją sympatię, chciałam dla niej jak najlepiej i po prostu trzymałam za nią kciuki. Podróż, którą musi przejść jest ekscytująca, walki imponujące, a co będzie dalej? Tego dowiemy się w kolejnym tomie trylogii, a ja nie mogę się doczekać.

Akcja powieści rozpoczyna się zaraz po zakończeniu poprzedniego tomu więc zwyczajowo powstrzymam się od przybliżenia fabuły by nie zepsuć nikomu lektury pierwszego tomu, który zakończył się tak, że od razu chciałam poznać kontynuację. Ten również kończy się tak, że na już potrzebuję trzeciego tomu.

Po pierwsze, książkę rekomenduje starszym czytelnikom ze względu na jedną ze scen. Po drugie, mi osobiście książka się podoba, choć jest to raczej dla mnie luźna i lekka lektura na odpoczynek niż powieść, która wymaga ode mnie rozmyślań i analizy każdego zdarzenia. Takie książki też są potrzebne. To przy nich odpoczywamy i poznajemy ciekawe historie. Była to dla mnie lektura na jeden dzień więc czyta się ją ekspresowo. Podoba mi się też również to, że dowiadujemy się podczas lektury książki o znaczeniu koloru okładki.

Udało mi się już lepiej poznać ten świat i zdecydowanie lepiej się tu odnajdowałam. Żadna z postaci może nie wzbudziła we mnie większych uczuć i emocji, ale z jednej strony to dobrze. Lepsze takie postacie niż irytujące swoim zachowaniem na każdym kroku. Zagadka jaka pojawia się w powieści jest ciekawa i to ona jest jej największą zaletą. Chcemy nie tyle poznać losy naszej bohaterki, ale to co skrywa się w intrydze dworów i odkryć prawdę o przeszłości tej krainy.

Jest to jedna z tych powieści, gdzie będę Was zachęcać abyście sami wyrobili sobie o niej opinię zamiast sugerować się podobieństwami do powieści innych autorów.