Zdrada Tron we krwi (twarda)

Dostanie w ręce książki autorki to dla mnie prawdziwe święto. Zacny grubasek, został przeczytany w dwa wieczory. Kawa i powieść zgrały się idealnie.

Wspaniałe, barwne opisy wydarzeń i ludzi.
Przedstawione realnie, bez uwspółcześniania treści dla potrzeb komercyjnych.
Bardzo dobrze poprowadzona powieść historyczna. Fikcja, genialnie przedstawiona.
Wartka akcja, przeskakiwanie czasowe, nawet kilka miesięcy. Zostało czytelnikowi podarowane brnięcie przez nudne opisy i zmaganie się z mniej istotnymi szczegółami.

Intrygi, morderstwa, przysięgi i zdrady.
Starcie dwóch "żywiołów" wiary, pozorna zgoda na ustalone prawa i wielkie ambicje, silniejsze niż uczciwość.

Czasy panowania Władysława Hermana,, dążenie do władzy i objęcie tronu po ojcu przez Zbigniewa lub Bolesława.
Rodzinne awersje, prowadzące do wojen i śmierci

Płynność pióra, wiedza, umiejętność przelania interesującej opowieści na papier.
Wszystko razem daje nam I tom cyklu.
Czekam na kolejny.

?Opowieść o spiskach i buntach, tajemnicach i zdradach, kościelnych klątwach i świecie starych bogów?.
?Tron we krwi. Zdrada? to pierwszy tom serii o tym samym tytule autorstwa historyk i politolog Jolanty Marii Kaleta. Jest to powieść historyczna bazująca na wydarzeniach około 1100 roku, a więc czasów średniowiecznej Polski. Po wygnaniu Bolesława Szczodrego na tronie zasiada Władysław Herman, jednak faktyczne rządy sprawuje wojewoda Sieciech. Bieg wydarzeń powoduje spisek możnych, na jego czele stają synowie księcia ? Zbigniew i Bolesław. Obaj mężczyźni są żądni władzy oraz ambitni, walka o tron między synami a ojcem, przeradza się w walkę pomiędzy braćmi? Co przyniesie los?
Nie za często sięgam po książki z tematyki historycznej, a zwłaszcza średniowiecznej, jednak ta pozycja przyciągnęła mnie, jak magnes. To za sprawą ciekawego opisu oraz tej przecudownej okładki, od której nie mogłam oderwać wzroku. ?Nie oceniaj książki po okładce?, znacie to powiedzenie? W tym wypadku jednak treść książki dorównuje swojej okładce, jest świetna i, mimo że nie gustuję w takich powieściach, czytałam ją z wielkim zainteresowaniem. To głównie za sprawą warsztatu pisarskiego autorki, która zna się na rzeczy i wie, jak zainteresować czytelnika. Język, jakim się posługuje w książce jest lekko archaiczny, jednak zrozumiały, słowa układają się w zdania, które przenoszą nas w odległe czasy średniowiecznej Polski. Dodatkowo opisy idealnie ułożone, nie za długie, ciekawie napisane, kreują zupełnie odmienny świat od tego, który nas otacza, stymulując naszą wyobraźnię. Podobało mi się ukazanie dawnej kultury, tradycji, obrzędów pogańskich oraz początki chrześcijaństwa. Z początku ludzie, mimo iż przyjęli nową wiarę, dalej praktykowali pogańskie obrządki, które zostały interesująco przedstawione w powieści, dowiedziałam się o nich sporo rzeczy, które są zapomniane w dzisiejszych czasach, a zawsze warto poznać bliżej naszych przodków. Książka jest pełna brutalnych zdrad, rozlewu krwi, sekretów, ale i miłości, znajdziemy tu też elementy fantastyki, które podkręcają temat, nadając mu tajemniczą aurę. Na początku książki mamy, także rozpiskę postaci historycznych, fikcyjnych ? zainspirowanych postaciami historycznymi oraz słownik wyrazów zapomnianych, co według mnie jest bardzo ciekawym dodatkiem i pozwala "wgryźć? się w temat nawet największemu laikowi.
?Tron we krwi? ma swoją premierę 9 marca, książka ukaże się nakładem Wydawnictwa Otwartego..

...

Z rodu Piastów

XI wiek, po wygnaniu Bolesława Szczodrego na tronie zasiada Władysław Herman. Jednak faktyczna władza skupia się w rękach palatyna i wojewody księcia, Sieciecha z rodu Toporczyków. Razem z małżonką Hermana, Judytą knują przeciwko księciu i jego synom, by w przyszłości móc przejąć władzę w Polsce. Rządy Sieciecha nie są na rękę ani możnym ani synom Hermana, Zbigniewowi i Bolesławowi, co prowadzi do krwawych walk o tron między synami a ojcem, a potem między braćmi.

Tak wygląda historyczny zarys fabuły najnowszej powieści pani Jolanty Marii Kalety, którą rozpoczyna fascynujący cykl o polskich władcach z rodu Piastów. Ale rys historyczny to zaledwie część wspaniałej fabuły "Tronu we krwi. Zdrady", wydarzenia historyczne przeplatają się tu bowiem z życiem i przygodami głównych bohaterów obok Władysława Hermana i ich synów, a mianowicie Sambora Włoszewica z rodu Łąbędziów, Nadara, Radomira z rodu Awdańców, zakonnika Adalberta, Borzysławy, żony Bolesława, Libuszy, żony Zbigniewa. Co ciekawe część tych postaci fikcyjnych powstała w wyniku inspiracji historycznymi postaciami, czego dowiadujemy się na początku powieści ze specjalnego słowniczka.

Powieść ta jest wspaniała, napisana z rozmachem, idealnie kreśląca czasy minione, czasy gdy chrześcijaństwo wypierało dawne wierzenia, dawnych bogów i bożków, przesądy słowiańskie. W powieści autorka zachwycająco kreśli walkę nie tylko o tron, ale także właśnie walkę religii, starej z nową. Powieść czyta się z zapartym tchem, walka o tron polski wciąga czytelnika niczym dobry film sensacyjny i trzyma w napięciu do samego końca. Ta książka jest spektakularna, intrygi, spiski, zdrady, wojny, pola bitewne skąpane we krwi walczących, uczty, królewskie zamki, życie królewskie, jak i rycerskie, w ciągłej drodze, kurzu z traktów i w ciągłej gotowości do walki, bronienia polskich książąt i kraju, w cieniu wiecznego niebezpieczeństwa, zderzenie wiary chrześcijańskiej z wierzeniami słowian, które ciągle były obecne na terenie ziem polskich, ten wątek nadnaturalny, starej, ginącej religii jest bardzo fascynujący i nadaje całej powieści nutkę fantastyczną. Zresztą prócz fantastyki, scen batalistycznych, polityki, historii, czytelnik odnajdzie tu także szczyptę romansu i wspaniałych, można rzec sienkiewiczowskich miłości. Powieść ta zachwyca, ale zapewnia czytelnikowi także całą paletę innych emocji, takich jak smutek, wzruszenie, przerażenie, niepokój, złość. Mnie samą kilka momentów z książki złapało za serce i myślę, że na długo ze mną zostaną.

Powieść pani Kalety to także wspaniała lekcja historii, można odświeżyć sobie dzieje pierwszych Piastów, jak również pozwala wczuć się w targające nimi uczucia, lęki, ambicje, pozwala zobaczyć z czym musieli się mierzyć, czemu sprostać. Ja jestem zachwycona i czekam niecierpliwie na tom drugi, bo jestem ciekawa dalszych losów bohaterów, tych fikcyjnych, czyli Sambora, Nadara, Radomira. Niektóre wątki już w tym tomie znajdują rozwiązanie, i potrafią wstrząsnąć dogłębnie czytelnikiem.

Po zakończeniu lektury naszły mnie smutne przemyślenia dotyczące tych nieustających wojen o terytorium, o dominację, o władzę i tron, nawet w rodzinie, między ojcem a synami, czy braćmi, przemyślenia o tym, że historia Polski, jak i państw sąsiednich skąpana jest we krwi, a dojście do władzy i jej utrzymanie wymagało poświęcenia tylu niewinnych żyć, a tron polski, który przechodził z rąk do rąk, dosyć często skąpany był we krwi, jak głosi tytuł powieści. Zrobiło mi się smutno i przykro, ale moje rozmyślania udowadniają, że powieść pani Kalety skłania do myślenia, wywołuje w czytelniku wiele emocji, a przypomniana przez autorkę historia, choć dość odległa, pokazuje, że wojna, krwawa walka, tym bardziej bratobójcza, to nigdy nic dobrego, nic pożytecznego nie przynosi, a wręcz odwrotnie rujnuje wszystko dookoła. Myślę, że na obecny czas jest to przesłanie jak znalazł, idealne.

Podsumowując, gorąco polecam Wam lekturę "Tronu we krwi", jestem pod wielkim wrażeniem tej powieści i czekam na kolejne tomy, a Wam życzę porywającej lektury w czasy rodu Piastów. Polecam !
...

Lubicie czytać fikcję historyczną???

Już od jakiegoś czasu szukałam dobrej książki z tego gatunku, która wciągnie mnie jak żadna inna. Jako fanka książek, których akcja dzieje się w dawnych czasach byłam przekonana, że jest to gatunek dla mnie, dlatego gdy tylko pojawiła się możliwość zrecenzowania powieści "Tron we krwi. Zdrada" uznałam, że nadarzyła się idealna okazja.

W książce śledzimy losy Władysława Hermana oraz jego synów - Zbigniewa i Bolesława. Trwa walka o to, kto będzie panował nad krajem jeszcze za życia oraz po śmierci ojca. Zbigniew wydawałby się idealnym kandydatem jako pierworodny syn Władysława. Wielu uważa jednak, że pochodzi z nieprawego łoża, gdyż jego matka nie wyznawała "odpowiedniej wiary". Następny w kolejce do tronu jest Bolesław, sporo młodszy, jednak przez większość uważany za godnego następcę. Ambicje prowadzą do intryg. Intrygi prowadzą do zdrady. Zdrada może prowadzić do rozlewu krwi...

Tę książkę można podzielić na pół i wówczas lepiej jest ją ocenić. Pierwsza połowa zaczęła się świetnie - bardzo mnie wciągnęła i miałam ogromne nadzieje co do dalszej części. Z każdą kolejną stroną znajdowałam jednak coraz więcej zastrzeżeń, bo mimo obietnic intryg chwilami się po prostu nudziłam. Dodatkowo, nie podobało mi się to, że czasami między końcem jednego rozdziału, a początkiem drugiego mijało kilka miesięcy/lat, działo się wiele, a my tak naprawdę nic o tym nie wiedzieliśmy. Były to takie dość spore w niektórych przypadkach dziury, które pozostały w dużej części niewyjaśnione (lub niewystarczająco wyjaśnione), a szkoda, bo obejmowały ważne fragmenty akcji.

Druga połowa jest zdecydowanie lepsza, tam faktycznie mamy wiele intryg, zwrotów akcji i wszystko skleja się w naprawdę ciekawą całość. Końcówka bardzo wzruszająca i za to ogromny plus. Nie potrafię ocenić tej książki bardzo nisko, bo na to nie zasługuje i z czasem potrafi wciągnąć.
...

"Tron we krwi" to powieść historyczna. Może nie jest gatunkiem, po który regularnie sięgam, ale czasem to cos innego od obyczajówki. Muszę przyznać, że książka mnie zaskoczyła. Nie należy to krótkich bo ma ponad 500 str ale nie odczuwamy tego aż tak. Twarda oprawa także ułatwiał nam czytanie.

Fabuła skupia się na synach Władysława Herman, jego decyzjach oraz spiskach na dworze. Głównym motywem książki jest walka o tron. Najpierw między ojcem a synami, potem między braćmi. Spiski, intrygi, sojusze i zdrady to wszystko miesza się z początkami chrześcijaństwa na naszych terenach, wypieranie pogańskich wierzeń, mitologia słowiańską. Do tego sporo opiów krajobrazów, walk, tajemnice i niewyjaśnione zjawiska. Wszystko to otoczone czasami, książąt polskich, i wydarzeń historycznych. Oprócz spiskujących władców są też kobiety, silne, zdradliwe, zakochane namawiające swoich mężów do czynów i decyzji, których by nie podjęli, kobiety tajemnicze, wywodzące się z dawnych wierzeń. Starosłowiańska wiara miesza się z chrześcijańską.

Dodatkowym plusem są postacie. Ciężko nam stwierdzić czy są autentycznymi postaciami, a w jakim stopniu fikcyjnymi. W książce nie zabraknie zdrad, także tych małżeńskich, intryg oraz wątków miłosnych, które ubarwią całą historię. Początkowo książka opisuje samych bohaterów, życie na dworze i poza nim, historie łączące bohaterów. Z chwilą śmierci Hermana jego synowie zaczynają walkę o tron. Początkowo myślałam, że bracia się dogadali, podzielili kraj na dwa mniejsze księstwa Mało i a Wielko Polskę. Z czasem okazuje się, że obaj chcą tego samego bycia tym jedynym najważniejszym jak ojciec. Zaczyna się podjazdowa walka, która jest brutalna i nieczysta. Muszę przyznać, że pogubiłam się na koniec w tej ich walce. Który z braci wygra walkę? Jaki los czeka Zbigniewa i Bolesława? Muszę przyznać, że obaj nie byli uczcie, obaj uparci ale tylko jedne z nich potrafiła zaskarbić sobie pozytywne uczucia.

Fabuła książki, mimo że opiera się na pograniczu wydarzeń historycznych a fikcji jest wciągająca. Czyta się ja szybko i lekko. Podzielona na dwie części. Tą spokojniejsza i tą typowa z opisami walk. Wplecenie wierzeń słowiańskich z początkami chrześcijaństwa obrazuje nam dawne czasy. Dodatkowo pojawienie się wątków erotycznych sprawiło, że książka nabrał innego wymiaru. Cała książka jest spójna, ciekawa, intrygująca choć miejscami dość brutalna. Jeśli kochacie powieści historyczne, gdzie fikcja miesza się z historią to ta książka jest dla was. Zakończenie jest intrygujące, takiego się nie spodziewałam. Ponieważ to tom pierwszy, czeka nas jeszcze jedno a może kilka spotkań z bohaterami "Tronu we krwi". Polecam.