The Kissing Booth

O ?The Kissing Booth? usłyszałem po raz pierwszy dzięki filmom Netflixa i gdy zabierałem się za czytanie pierwszej książki, trochę się obawiałem tego, że znudzę się poznawaniem tej samej historii ponownie. Miło się jednak zaskoczyłem, powieść Beth Reekles różni się sporo od ekranizacji i w niektórych aspektach bardziej mi się podobała, Przy lekturze tej książki należy pamiętać, że autorka pisała tę powieść w wieku 15 lat i jest to jej debiut literacki.
?The Kissing Booth? czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Książka jest napisana prostym językiem, lecz warsztatowo jest naprawdę dobrze, zdarzyło mi się czytać sporo książek napisanych w gorszy sposób i to przez doświadczonych pisarzy,
Fabuła jest ciekawa i choć jestem mężczyzną i to raczej starszym niż grupa docelowa, to naprawdę się wciągnąłem, pomimo że schemat akcji jest taki sam jak w filmie. Nie odczułem jakbym już znał tę historię.
W książce bardziej niż w filmie podobało przedstawienie postaci, przede wszystkim Lee, który nie zachowywał się jak rozwydrzone dziecko. Zachowania innych postaci również są lepiej ukazane, a nie tak przesadzone jak w filmie.

Więcej recenzji na Instagramie ...

Rzadko sięgam po powieści dla nastolatków i młodzieży, ale ten tytuł niezwykle mnie ciekawił. "The kissing booth" to słodka opowieść o młodzieńczej miłości, zauroczeniu i trudnych, wymagających pewnej decyzji wyborach, które mogą poważnie wpłynąć na całe nasze dorosłe życie.
Do tej pory nie znałam twórczości Beth Reekles, i choć sporo czasu minęło od premiery tej książki to przeczytałam ją dopiero teraz. Mając na uwadze to, że historia kierowana jest do młodych ludzi, nie oczekiwałam tu dzieła na miarę klasyki literatury. Fabuła powieści dotyczy uroczej licealistki Rochelle, którą można uznać za szarą myszkę. Nie imprezuje, nigdy się nie całowała, nie umawiała na randki. Typowa grzeczna dziewczynka, a jednak wpada na pomysł zorganizowania, modnych w Ameryce, budek z całusami na szkolnym festynie. Będzie to jedna z tych decyzji, która zmieni jej dotychczasowe życie. Sytuację i całą zakręconą fabułę skutecznie komplikować będzie przyjaźń z Lee oraz pojawienie się Noaha, jego brata. Patrząc na ogólny zarys tej historii to z pewnością nie brakuje tu komedii. Połączenie romansu z ogromem zabawnych momentów dodawało tej pozycji lekkości, ale to jednocześnie powodowało, że akcja stawała się oklepana i tandetna. Na duży plus oceniam kreacje bohaterów, bo wydaje mi się, że to oni w tej książce byli najważniejsi. To książka pełna tajemnic i nastoletnich problemów, które z dorosłego punktu widzenia są błahe, a dla nastolatków osiągają rangę katastrofy nie pozwalały mi rozluźnić się przy lekturze tej książki. Styl autorki oceniam pozytywnie, nie brakuje w niej ciekawych zwrotów akcji i niespodziewanych wydarzeń. Pomysł na tę historię też jest ciekawy i myślę, że w tym tkwi fenomen tej powieści. Ważne jest, żeby podobała się odpowiedniej grupie czytelników i z całą pewnością tak jest. Gdybym w tej chwili miała z dziesięć lat mniej, z całą pewnością zakochałabym się w bohaterach i przepadła w wirze wydarzeń razem z Elle. Brakowało mi w niej dynamiki i dojrzalszych postaw, ale to książka kierowana do młodego odbiorcy dlatego nie jestem aż tak krytyczna co do tego tytułu. Jeśli macie ochotę na lekką, przyjemną lekturę, która przeniesie Was w czasie do lat młodości, ten tytuł będzie idealny.
Myślę, że książka ta jest idealna dla osób chcących ponownie przeżyć drugą młodość, obudzić w sobie wspomnienia i jeszcze raz zatracić się w wirze nastoletnich dylematów.

"The kissing booth" to pozycja, która szturmem podbiła serca masy czytelniczek Wattpada, nie ma się więc co dziwić, że została wydana w formie książki, a także doczekała się ekranizacji. Przyznam szczerze, że do sięgnięcia po nią przekonał mnie właśnie sam film Netflixa, który tuż po sesji okazał się miłą odskocznią od nauki i zapewnił mi odrobinę tak potrzebnego wówczas relaksu. Czy książka sprawdziła się w tej roli równie dobrze?

Zacznę od samej narracji, która została poprowadzona w formie pierwszoosobowej. Według mnie w romansach sprawdza się ona zdecydowanie najlepiej, gdyż dzięki temu zabiegowi jesteśmy w stanie w pewien sposób utożsamić się z główną bohaterką, a już z pewnością lepiej ją poznać. Następujące po sobie wydarzenia ukazane są z perspektywy Elle, dzięki czemu razem z nią doświadczamy wszystkich kotłujących się wewnątrz niej emocji. To młoda, tak naprawdę wciąż szukająca siebie samej dziewczyna, która stara nie wpasowywać się w żadne ograniczające ją ramy. Przyznam szczerze, że czasami zachowywała się irracjonalnie, wręcz dziecinnie, a już na pewno nie miała wykształconej w sobie dojrzałości, jaka przystałaby siedemnastolatce, przez co niestety momentami mnie irytowała. Noah z kolei to typ chłopaka, za którym bezustannie ugania się płeć przeciwna. Zabawny, przystojny, pewny siebie, osiągający wysokie stopnie w nauce i... często wdający się w niepotrzebne bójki. Drażniła mnie w tej postaci jego niepohamowana zazdrość, do której niejednokrotnie nie miał nawet podstaw. No i na sam koniec Lee, chłopak, który od dziecka był wiernym przyjacielem i niezawodną opoką Elle. Szczerze mówiąc jego postać została chyba wykreowana najlepiej, i to właśnie Lee zyskał moją największą sympatię.

Styl autorki jest lekki, przystępny i prosty w odbiorze. Raczej ciężko doszukiwać się w tej pozycji kwiecistych zdań czy też barwnych i plastycznych opisów, ale też nie o to w tej książce chodziło. To historia stworzona przez nastolatkę dla nastolatek i to właśnie do tej grupy docelowej jest ona skierowana - jeżeli patrzeć na nią pod tym kątem, Beth spisała się naprawdę świetnie. Sam wątek romantyczny nie do końca przypadł mi do gustu, jak dla mnie miłosna relacja łącząca dwójkę głównych bohaterów rozwijała się stanowczo zbyt szybko i była za bardzo porywcza. A już szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że był to pierwszy związek Elle. Natomiast do gustu bardzo przypadł mi wątek jej przyjaźni z Lee, która swoje niewinne początki miała już w dzieciństwie. I chociaż sama fabuła jest dosyć banalna oraz powiela wcześniej utarte schematy, to zakończenie okazało się być jednak nieoczywiste, za co kolejny spory plus.

Podsumowując, jeżeli szukacie wakacyjnej, lekkiej i niezobowiązującej pozycji, przy której możecie wręcz wyłączyć myślenie oraz całkowicie się zrelaksować, wówczas "The kissing booth" sprawdzi się idealnie. Muszę jednak zaznaczyć, iż pozycja ta skierowana jest raczej do młodszych odbiorców i to głównie tym czytelnikom ją polecam.