The Foxhole Court

Neil jest zapalonym i utalentowanym graczem Exy. Po pewnym czasie podpisuje kontrakt z drużyną Lisów. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że Neil jest uciekinierem i nie może pozwolić, by jego prawdziwa tożsamość ujrzała światło dzienne. Potem okazuje się, że nie jest w drużynie jedyną osobą, która ma coś do ukrycia...
Zdecydowanym plusem tej książki jest szybkość z jaką się ją czyta. Pochłonęłam ją w szalonym tempie jednego dnia (no dobra, dwóch dni, bo jeden rozdział przeczytałam szybciej). Powieści nie można zarzucić, że nie wciąga. Dzieje się tam tyle, że z przyjemnością czyta się kolejne rozdziały.
No dobra, z tą przyjemnością to lekko przesadziłam. Byłoby tak, gdyby nie te wszystkie absurdy i przesadyzmy. Serio, w kilka rzeczy było trudno uwierzyć. Nawet jak starałam się na zwracać na to zbyt dużej uwagi to niektóre rzeczy było ciężko przyswoić bez przewracania oczami. Jednak jak już przymkniemy na to oczy to jest o wiele lepiej. Jak już wspomniałam ? można się dać jej porwać aż do samego zakończenia. Tego nieszczęsnego zakończenia...
Końcówka bardzo, ale to bardzo mi się nie podobała. Przez to moje zdanie o książce z ?całkiem dobrej? spadło na ?mocno średnią?. Czekałam na wielkie bum, takie coś dostałam, ale nie obyło się bez rozczarowania. Liczyłam na coś bardziej prawdopodobnego, a dostałam kolejny absurd.
Najbardziej mieszane uczucia mam co do bohaterów. Większość z nich jest dość dobrze wykreowana, zwłaszcza główny bohater Neil. Jednak w dalszej części książki właśnie on podejmuje trochę sprzeczną z jego charakterem decyzję. To właśnie sprawia, że mam mieszane odczucia. Z jednej strony rozumiem, czemu postąpił tak, a nie inaczej, ale z drugiej motywy mogłyby być trochę bardziej opisane. Nawet kilka krótkich zdań by w zupełności wystarczyło i bardziej zrozumiałabym dlaczego postąpił tak, a nie inaczej.
Podsumowując ? nie jest dobrze, ale najgorzej też nie. Bywa absurdalnie, dziwnie, ale mimo to książka ma w sobie to coś, co zachęca do sięgnięcia po kolejne części ? i to pewnie kiedyś zrobię. Polecam tylko zainteresowanym.

Neil Josten to chłopak, który cały czas ucieka. Ma swoją tajemnicę, której nie zdradzi nigdy nikomu. Jedyną rzeczą, którą kocha, jest bycie graczem Exy. Posiada on ogromny potencjał, którego nie ma jak spełnić, ponieważ ucieczki, zmiany tożsamości i unikanie bycia w centrum uwagi mu to uniemożliwiają. Pewnego dnia pojawia się trener Lisów, Wymack, który chce z nim podpisać kontrakt i nie przyjmuje odmowy. Czy chłopak się zgodzi? Czy zdradzi komuś swoją tajemnice? Czy zawodnicy Lisów mogą sprawić, że Neil będzie chciał zostać?


O książce słyszałam naprawdę wiele dobrego zanim została ona wydana u nas. Potem jak już się pojawiło, to jakoś tych zachwytów wiele nie było, co mnie zmartwiło, jednak sama się przekonałam, czy książka jest rzeczywiście taka warta uwagi. I już na samym wstępie mogę powiedzieć, że zdecydowanie TAK!


Pierwsze co przykuło moją uwagę w tej powieści to cała otoczka wokół sportu. Kocham książki, gdzie właśnie wątpi opierają się na jakieś dyscyplinie sportowej! Exy to wymyślona dyscyplina, takie połączenie hokeja na lodzie i lacrosse. Ten drugi sport polubiłam dzięki Teen Wolf, więc to dla mnie zawsze dodatkowe punkty. Żałuję tylko, że był tu opisany tylko jeden mecz :(

Co do bohaterów, to mamy tutaj całą paletę najróżniejszych bohaterów. Bardzo spodobało mi się to, że autorka tworząc drużynę Lisów, opisała, że nie tylko osoby bez wad mogą coś w życiu osiągnąć. W tej drużynie każdy ma jakąś bliznę czy skazę. To mi się niezmiernie poruszyło. Tutaj, może brzydko to określę, wyrzutki znalazły swoje miejsce, osoby, na których mogą polegać i wzajemnie się wspierać. Nie ta osoby lepszej lub gorzej, bo ten musi brać leki, czy coś w tym stylu. Prócz Riko wszystkich polubiłam i bardzo kibicowałam bohaterom, by im się udało.

Akcja książki też jest dobrze poprowadzona. Były czasami momenty, które aż za bardzo spowalniały akcje, jednak i tak czyta się ją naprawdę dobrze. Gdy musiałam ją odłożyć cały czas zastanawiałam się, w jakim kierunku potoczy się akcja, co się stanie z bohaterami itp. Autorka poza tym ma bardzo lekki i przyjemny styl pisania, dzięki czemu można ją pochłonąć naprawdę szybko! Jak dla mnie, to dobra książka rozpoczynająca świetną trylogię, w której nic nie będzie oczywiste!





Jeżeli lubicie książki, które Was pochłoną, zawładną Wami na kilka dobrych dni i w których sport przede wszystkim, to koniecznie musicie przeczytać tą książkę. Świetnie poprowadzona, z ciekawymi bohaterami i ciężką do przewidzenia fabułą, to coś co osobiście uwielbiam w powieściach. Dlatego serdecznie polecam, a ja będę z wytęsknieniem oczekiwać kolejnego tomu!