Tango (twarda)

Czy są tutaj miłośnicy kryminałów retro?

Ja ostatnio miałam okazję przeczytać "Tango" Michała Witkowskiego. To spora "cegłówka" więc zarezerwujcie sobie czas.
Autor umiejscowił akcję powieści w dwudziestoleciu międzywojennym.
Adolf Piątek rozpoczyna śledztwo w sprawie okrutnego zabójstwa tenora z miejscowej operetki. To wszystko doprowadzi go do seryjnego mordercy zwanego "Kucharz", który dokonał okrutnych morderstw kilka lat temu.
Pierwszym podejrzanym staje się kochanek tenora pracujący jako żigolo w miejscowym dancingu. Każda z kobiet, z którą zatańczył ginie bez śladu.
O co chodzi?
Sprawdźcie sami, a nie pożałujecie.

Autor postarał się, aby czytelnik nie nudził się. Idealnie stworzona intryga i zagadka kryminalna sprawiły, że z ogromną ciekawością czytałam tę książkę. Ciekawie wykreowani bohaterowie zapewnili mi rozrywkę. To moje pierwsze spotkanie z tym autorem i jestem mile zaskoczona. Spodobał mi się styl autora, jego czarny humor i sarkazm.
Wciągająca powieść pełna intryg i humoru.
Ta książka wywołała we mnie wiele emocji podczas czytania.
Nie jest to typowy kryminał więc jeśli szukacie mrocznych klimatów to tutaj tego nie dostaniecie. Polecam książkę fanom lekkich kryminałów retro.
Dobra lektura na długie jesienne wieczory.

Spójrzcie na tę okładkę, według mnie jest znakomita. I to właśnie ona była pierwszym powodem, dla którego sięgnęłam po tę książkę. Drugi to tytuł, bo oczywiście wywęszyłam wątek muzyczny ???? a trzeci - opis. Z czym zatem miałam się zmierzyć?

Koniec lat dwudziestych? a więc retro klimaty. Adolf Piątek stara się rozwikłać sprawę morderstwa śpiewaka z miejscowej operetki. Przy jego ciele zostaje znaleziony tekst tanga: ?Gdzie Twoje serce??, a dodatkowego serce denata zniknęło?
Zabójca nie poprzestaje na jednym trupie, jest ich więcej, a każdy ma przy sobie kartkę ze słowami tanga.
Sami przyznajcie, że pomysł na fabułę bardzo ciekawy. Tutaj niemalże przewracając strony słychać melodie snujące się gdzieś w powietrzu w książkowym mieście N***.

Rozpoczynając ?przygodę? z tym retro kryminałem nie ukrywam, że miałam wysokie oczekiwania i ? niestety muszę przyznać, że zawiodłam się. Aż trudno mi to pisać, w końcu muzyka tutaj jest bardzo istotnym ?bohaterem?, to dla niej skusiłam się na ten tytuł. Nie będę jednak owijać bawełnę. Momentami zastanawiałam się nawet czy nie porzucić tego tytuły, ale dałam szanse. Nie myślcie, że cała fabuła i książka były złe, ja po prostu po pierwsze nie potrafiłam do końca wkręcić się ten świat sprzed stu lat.
Druga kwestia to język? hmm kompletnie nie w moim stylu i użyte niekiedy dawne słowa, które totalnie mnie irytowały. Miałam czasem wrażenie jakby autor tworzył kolejne rozdziały od niechcenia?.i w zasadzie to właśnie to był najistotniejszy powód, przez który nie zaiskrzyło między nami.

Dobrnęłam do końca, choć przyznaję, że łatwo nie było, ale jestem przekonana, że wśród czytelników znajdzie się gro fanów pióra autora i tej historii ????