Strażniczka miodu i pszczół

Angelica kocha pszczoły, opiekuje się nimi i tylko wśród nich czuje się dobrze. Całą wiedzę, jaką posiada na ich temat zdobyła jako dziecko, mieszkając na Sardynii. To tam spędziła najszczęśliwsze a zarazem najtrudniejsze lata swojego życia. Gdy pewnego dnia jej matka wraca z nowym mężem i postanawia zabrać ją do Rzymu, wszystko się zmienia. Od tamtej pory, Angelica nie może zagrzać nigdzie miejsca i staje się nieufna, pełna strach i zawsze gotowa do ucieczki.

Jednak los dał jej szansę, której nie mogła przepuścić. Na malowniczej wyspie, która kiedyś była jej domem, czeka na nią piękny dom z ogromnym ogrodem, otoczony fioletowymi polami lawendy i pasieką. I właśnie tam, Angelica postanawia znaleźć swoje szczęście.

Pięknie napisana, pachnąca miodem i latem książka, która porusza i sprawia, że uśmiech gości na twarzy. Pomimo ciężkiego życia, Angelica nie traci wiary w miłość i stara się ją odnaleźć a dzięki odziedziczeniu domu, realizuje się też w swojej pasji, jaką jest pszczelarstwo.

Jest to niewątpliwie jedna z tych książek, które można uznać za idealną na letnie wylegiwanie się na plaży czy w ogrodzie. Co mi osobiście się podobało, to sposób, w jaki autorka na wstępie każdego rozdziału, nadawała mu "miodowy" charakter.

Jestem przekonana, że ta książka zyska sobie wiele czytelniczek, gdyż ma w sobie coś wyjątkowo lekkiego a jednocześnie opowiada o trudnych dla głównej bohaterki sprawach i o tym, w jaki sposób nawet z najciemniejszego miejsca można wyjść i cieszyć się życiem.

Bardzo pozytywna powieść, która podniesie na duchu i przywoła uśmiech na twarzy każdemu, kto po nią sięgnie.

"Każdy człowiek jest jedyny w swoim rodzaju, nie ma na świecie dwóch takich samych ludzi. I każdemu należy się taki sam szacunek."

Ciepła, sympatyczna i wypełniona miodową słodyczą powieść, i tak jak różnorodne są gatunki nektaru stworzonego przez pszczoły, tak każdy dzień człowieka inaczej smakuje, utkany z różnych odcieni złota, wyróżniający się unikalnym aromatem, cechujący się indywidualną mieszanką goryczy, ostrości, słoności, cierpkości, kwaśności, pikantności, ale też słodyczy, owoców, wanilii, cynamonu, migdałów, kawy, kwiatów czy ziół, podobnie jak delikatności, szlachetności, spokoju, równowagi i orzeźwienia. Czasem trzeba pokonać długą drogę zanim znajdzie się własne miejsce na ziemi, które czaruje blaskiem, daje nadzieję, przywołuje szczęście, pomaga spełniać marzenia i realizować się. Każdy los jest inny, lecz jak wiele z nich brzmi podobnie. A jeśli jeszcze włączy się w to zwyczajną magię dnia codziennego, wówczas nie brakuje uśmiechu i blasku, nawet kiedy czarne chmury na jakiś czas przesłonią widok.

Powieść przyjemnie wciąga czytelnika w swój świat, przenosi go do spokojnej oazy, gdzie problemy znajdują rozwiązanie, zaś oddanie, przyjaźń i miłość stają się wartościami nadrzędnymi. Śledzimy życie Angeliki, strażniczki pszczół, wielbicielki przyrody i ludowej twórczości. Młoda kobieta jeździ po świecie z miejsca na miejsce i zajmuje się pasiekami. To nieuświadomiony sposób na ucieczkę od trudnych relacji z matką i znakami przeszłości. Jednak przeznaczenie ściąga ją na najbardziej wysunięty na południe kraniec Sardynii, gdzie czeka na nią spadek po dawnej mentorce wiedzy z pszczelarstwa. Tam czekają na nią słodkie i gorzkie wspomnienia, ale też walka o zachowanie dziedzictwa, które zostało jej przekazane. W fabułę wpleciono również romantyczny wątek, podobało mi się towarzyszące mu przesłanie. Warto dać życiu i ludziom drugą szansę, dotrzeć do ich prawdziwej duszy, nawet jeśli pozornie wydaje się szorstka i oschła. Otrzymując od innych dobro przekazujmy je dalej, niech niesie się w świat. Książka dobra na wakacyjne czytanie, ujmującą przygodę, wywołanie uśmiechu i radosnych nut.

Cudowna, romantyczna historia, która rozgrywa się na pięknej Sardynii. Świetna książka na wakacyjny wyjazd!