Senny koszmar

Kat po niespodziewanej śmierci męża oraz syna nie jest w stanie się pozbierać. Jej życie zmieniło się w koszmar, a najgorsze są realistyczne sny, które popychają ją do podejmowania złych decyzji.

Tytuł "Senny koszmar" idealnie odzwierciedla to co znajdziemy w środku książki, chociaż to nie są do końca takie sny jakie my miewamy. Koszmary przez które przechodzi Kat są o wiele gorsze, łączą jej ból i zmieniają rzeczywistość, popychając ją do decyzji nawet zagrażających jej życiu.
Każdy z nas zmierzył się z żałobą i przeszedł ją na swój sposób, więc postawienie się w sytuacji głównej bohaterki nie powinno być trudne, każdy ją w jakimś stopniu zrozumie. Ja osobiście czułam dosłownie wszystko to co ona, dzięki znakomitym opisom. Byłam przerażona czytając jej sny i momentami sama nie wiedziałam, co jest prawdą, a co też nie i bałam się o jej życie. Jak człowiek może normalnie funkcjonować ze zmęczeniem? Jak człowiek może spać ze świadomością, że sen może doprowadzić do kolejnej katastrofy?
Śledziłam losy Kat z ogromnym bólem serca i smutkiem, ale również z zainteresowaniem. Byłam ciekawa, czy w końcu oddzyska spokój i będzie w stanie zacząć normalnie funkcjonować.
Josh, którego główna bohaterka poznała na grupie wsparcia, od razu zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie, wierzyłam, że dzięki niemu jej życie wróci na właściwie tory. Czułam między nimi tę iskrę, chociaż Kat wciąż kochała swojego męża i nie chciała go zdradzić. Mężczyzna również przeszedł przez piekło i tylko on był w stanie zrozumieć i pomóc naszej bohaterce. Ich relacja co prawda była skompikowana, ale jak najbardziej prawdziwa, nie było w tym fikcji.
Autorka pisząc tę historię zadbała o każdy detal, nie brakuje w niej niczego. Chwyta za serce i zaskakuje, jak dla mnie jest doskonała, polecam!

Z pewnością to jedna z tych książek, której historia śni nam się po nocach. Przyznaję, że nie spodziewałam się, że aż tak impulsywnie na nią zareaguję. Była dla mnie tym, czym nigdy nie chciałam, by się stała. Jeśli jesteś matką i masz swoje dzieci, to ta książka cię przerazi. Nienawidziłam jej i uwielbiałam jednocześnie. Wywołała we mnie syndrom nadwrażliwej matki i pozwoliła uwierzyć, że dla każdego życie może być okrutne. My poznajemy życie głównej bohaterki w momencie, kiedy wyznaje nam, że nie może i nie chce spać. Podczas snu bowiem nawiedza ją jej malutki synek, który ma do niej pretensję, że go zostawiła. Namawia ją, by do niego dołączyła, gdyż nie zasługuje na to, by żyć. Następnie zmienia się w okropną bestię, która krzywdzi ją psychicznie i fizycznie. W momencie, kiedy kobieta się budzi, opowiada nam historię w jaki sposób zginął jej synek. To bardzo osobiste zwierzenia, które rozszarpią wasze serca na pół. Później dowiemy się, że nie tylko on zginął. Autorka przedstawia nam to bardzo dramatycznie, każdy opis wwierca się nam do mózgu i nie chce odejść. Następnie stanie się coś, co sprawi, że odwiedzi grupę wsparcia. Tam pozna mężczyznę z równie bolesną historią, jednak dotyczącą czegoś innego. I tu nastąpi kolejna fala bólu i udręki, lecz nie będzie tak długa. Kat pozna tu osoby, które bardzo będą chciały jej pomóc. Ona nie potrafi otworzyć się na nowy rozdział w życiu, gdyż koszmary senne nie chcą odejść. Zaczynają przybierać formę innych osób, które również straciła. Takim małym światełkiem w tunelu okaże się znajomość z pewnym mężczyzną. Oboje co chwilę będą się nawoływać do porządku, gdyż nie chcą cierpieć po raz kolejny. Była żona sporo tutaj namiesza, jednak czy los da im szansą na szczęście?
Zapewniam was, że tej książki się nie zapomni. Napisana płynnie, bez nagłych grzmotów, lecz z historią chwytającą za serce. Książka was przekona do spojrzenia na swoje życie z innej perspektywy. Przepiękna i pełna rozpaczy. Tajemnicza i taka codzienna jednocześnie. Bardzo wam polecam!