Piekarnia czarodzieja

Książki baśniowe, fantastyczne są tym, co bardzo lubię. Kiedy sięgam po taką literaturę jestem jej bardzo ciekawa, a czasami wręcz niecierpliwa, aby poznać nowy świat, który wykreował autor lub autorka. W takich okolicznościach można wszystko, zmienić, stworzyć, wymazać problemy, a czasem nawet spełnić marzenia. Kto z nas nie lubi wypieków? Sama mam piekarnie, w których kupuję ulubione bułeczki, albo rogalik z orzechami lub malinami, a gdyby za sprawą takiego ciastka mogło się użyć magii? Nie należy zapominać o tym, że zapewne za wszystko trzeba będzie zapłacić jakąś wygórowaną cenę, to czy nie fajnie tak jest pomarzyć?
Głównym bohaterem książki jest szesnastoletni chłopak, który się jąka, co ciekawe nie poznajemy jego imienia, a historię, którą nam opowiada. Jego dzieciństwo nie należało do łatwych, został porzucony przez matę, kiedy miał zaledwie sześć lat. Znajdowali się wtedy na stacji kolejowej, a on sam jakby momentami wypierał informacje o tym, co się stało z kobietą. Jest to dla niego bardzo bolesny temat. Ojciec chłopca zdecydował się związać z drugą kobietą, aby znowu zapełnić rodzinę i posklejać to, co rozstało rozbite. W taki sposób poznajemy panią Bae i jej córkę Munhee, jednak zamiast miłości otrzymuje coś odwrotnego. Kobieta z każdym dniem, mijającym rokiem coraz gorzej traktuje chłopca. Samotność i kolejne obelgi, pomiatanie przez macochę stawały się coraz częstsze, aż w końcu czara goryczy się przelała. Oskarżenie o molestowanie przyrodniej siostry, brak jakiegokolwiek wsparcia sprawia, że ucieka z domu, stamtąd trafia do pewnej piekarni, gdzie ów piekarz sprzedaje niesamowite i niecodzienne wypieki, które są zaczarowane.
?Piekarnia Czarodzieja? autorstwa Gu Byeong mo jest powieścią, która jest tak inna od książek, które wcześniej czytałam, porusza ważne społeczne tematy, nietolerancji, znęcania psychicznego nad drugim człowiekiem, szykanowania i rzucania fałszywych oskarżeń, które potrafią zrujnować życie. Jest bardzo emocjonalna, zwłaszcza, kiedy poznajemy przykrą historię głównego bohatera, który chciał być tylko zrozumiany, odnaleźć w świecie swoje miejsce. Zdecydowanie nie jest to bajka dla dzieci, ale tych nieco starszych. Autorka współczesne problemy przeniosła do świata magicznego, przekazując nam wiele prawd, o których często zapominamy. Na uwagę także zasługuje piękna oprawa książki zarówno na zewnątrz, jak i w środku. Ta historia z pewnością zostanie ze mną na dłużej, a wy powinniście dać jej szanse.

Pokochałam tą książkę od pierwszego wejrzenia za jej cudowną okładkę, a uczucie to w gorzki sposób dojrzało podczas zapoznawania się z historią wewnątrz niej. Spodziewałam się uroczej bajki o zaczarowanych ciasteczkach dla nieco młodszych dzieci, a otrzymałam smutną i poruszającą historię o cierpieniu młodego chłopaka. Nie mogłam znieść tego, że nie było w tym żadnej jego winy. Rodzina i otoczenie w żaden sposób nie potrafili go zrozumieć, co powodowało coraz to gorsze nieporozumienia. Najgorsza jest jednak realność tej historii. Nie zdziwiłabym się, gdybym przeczytała o niej w gazecie albo usłyszała od znajomych. Książka porusza wiele ważnych i aktualnych problemów, jak przemoc w rodzinie, pedofilia czy szeroko pojęta niesprawiedliwość na świecie. Stąd też ostrzeżenie: niech nie zmyli Was bajkowa okładka, to pozycja raczej dla dojrzalszej młodzieży i dorosłych.
Podobało mi się umieszczenie dwóch możliwych zakończeń. Słyszałam, że niektórzy wybierają sobie jedno z nich, ale ja przeczytałam oba i oba mi się podobały, mimo że były skrajnie różne. Uznałam więc, że w jakichś dwóch liniach czasowych spełniły się oddzielnie oba scenariusze.
Myślę, że "Piekarnia Czarodzieja" byłaby idealną lekturą szkolną, dla klas 7-8 albo liceum. Jest niezwykle mądra i napisana pięknym językiem. Uczniowie sięgaliby po nią z przyjemnością spodziewając się uroczej bajki, a podczas czytania odkrywaliby kolejne (coraz mroczniejsze i smutniejsze) warstwy historii.

"Piekarnia czarodzieja" autorstwa koreańskiej pisarki Gu Byeong - mo to mój pierwszy kontakt z literaturą koreańską. Co w sumie dziwić nie powinno, ponieważ w Polsce stosunkowo rzadko wydaje się książki autorów z tego kraju, zdecydowanie popularniejsi są japońscy autorzy jeśli chodzi o tamtą część świata. Muszę zauważyć iż czuć ten inny styl narracji niż w literaturze europejskiej czy amerykańskiej, dzięki temu ta pozycja jest czymś bardzo oryginalnym na naszym rynku wydawniczym.

"Piekarnia czarodzieja" opowiada historię młodego chłopaka, który zostaje oskarżony o poważną zbrodnię przez swoją macochę i przybraną siostrę. Chłopak (nie znamy imienia głównego bohatera, chyba że mi coś uciekło) uciekając z domu trafia do tytułowej piekarni czarodzieja, która jest bardzo niezwykłym miejscem, i właśnie wokół tego miejsca rozgrywa się cała historia. Mamy w tej historii narrację pierwszoosobową, sam narrator niewiele mówi nam o sobie, bardziej przedstawia historię swoich rodziców i innych otaczających go ludzi niż własną. Książka w dużej mierze jest oparta na realizmie magicznym, świat realny i magiczny za sprawą tytułowej piekarni mocno nam się przeplatają w tak niewidoczny sposób iż trudno stwierdzić nam co jest światem fantastycznym, a co nie. Nadaje to niepowtarzalny, intrygujący klimat tej historii. Pomysł autorki na tę baśń jest tak niekonwencjonalny, że naprawdę trudno przewidzieć co wydarzy się dalej, ja czytając tę książkę byłem non stop zaskakiwany i zaciekawiony jak ta historia potoczy się dalej. I to wszystko prawdopodobnie wynika z tego, iż pierwszy raz w życiu czytałem koreańską baśń, bo być może ten styl narracji autorki, koncept i struktura fabuły nie jest niczym nadzwyczajnym w tamtej części świata, ale u kogoś kto obcuje z tą literaturą poraz pierwszy wywołuje taki efekt "wow" jak u mnie. Pewnie swoje robią również różnicę kulturowe, które czuć w tej baśni, od razu widać że autorem nie jest ktoś z naszego kręgu kulturowego (w oczy się rzuca zwłaszcza chłodny opis stosunków międzyludzkich), i to też dla Europejczyka powoduje taki efekt nowości, czegoś innego, oryginalnego i nadzwyczajnego.

Pomimo tego iż "Piekarnia czarodzieja" jest reklamowana jako książka Young Adult to moim zdaniem jest to baśń bardziej przeznaczona dla starszego czytelnika (nie wiem, być może koreańska młodzież jest bardziej dojrzała), bije od niej takim smutkiem, refleksją. Myślę, że dosyć wyraźnym przesłaniem jest ostrzeżenie, że wszystko co robisz ma swoje konsekwencje, często bardzo przykre, a wręcz tragiczne. Książka jest przesiąknięta takim chłodem, tragizmem, wręcz surowością i brutalnością świata. I to wszystko wydaje mi się być taką charakterystyczną cechą tej kultury wschodu, taki "zimny chów". Zresztą charakterystyczne dla tej baśni jest fakt jak narrator często podkreśla i zwraca uwagę na każdy drobny dobry uczynek czy miły gest, co jest w jakiś sposób smutne, ponieważ daje nam to do zrozumienia jak rzadkie są te ludzkie gesty, że wymagają aż takiego docenienia.

Podsumowując, piękna, baśniowa oprawa tej książki jest myląca, ponieważ nie jest to baśń dla dzieci, za dużo w niej traumy i brutalności. Co prawda język jest dość prosty, bardzo dobrze się to czyta, ale sama treść bywa już przygnębiająca, acz również refleksyjna. Polecam tę baśń osobą 15 +, zwłaszcza tym które chcą przeczytać coś nowego, różnego od tego co można nazwać zachodnią literaturą.

Nie urzekła mnie aż tak bardzo i nie porwała, aczkolwiek zaintrygowała ? sprawiła, że kiedy zaczęłam czytać, postanowiłam przeczytać do samego końca aby poznać finał całej historii. Ten z kolei mnie zaskoczył ale i usatysfakcjonował, idealnie pasujący do treści. dość ciekawa i miła odskocznia od tradycyjnych baśni i książek które czytam.

Młody chłopak zostaje porzucony przez matkę, a potem oskarżony przez macochę o straszną zbrodnię. Nie ma wśród bliskich nikogo, kto mógłby go ochronić. W chwili zagrożenia nie zastanawia się, prosi właściciela okolicznej piekarni o pomoc. Dopiero tam dowiaduje się, że to nie jest zwykła piekarnia i jaką moc mogą mieć wypieki okraszone szczyptą magii. Wykorzystanie ich jest niezwykle proste, ale niesie ze sobą konsekwencje. Czy skorzysta z magicznej mocy, czy jednak mimo bólu i strachu postanowi przeć nadal przez życie, które toczy?

Z pewnością, jak dla mnie, jest to książka dla młodzieży ale takiej starszej, ponieważ mamy w niej wątek molestowania seksualnego. Nie jest to też łatwa lektura. Nasz bohater nie przeżywa chwil radości, a większość wydarzeń z jego życia jest dość przytłaczająca. Jest jednak drugi wątek główny, czyli Piekarnia czarodzieja, miejsce, w którym można użyć magii do dobrych, jak i złych celów. Książka ma dwa zakończenia. Jedno z opcją TAK, drugie z NIE. Czytelnik sam może podjąć na końcu decyzję, czy nasz bohater powinien skorzystać z magicznych mocy, czy jednak pójść z przeznaczeniem. Jest to świetny zabieg, dający do myślenia, pozwalający na chwilę refleksji. Czy lepiej przeżyć życie takim, jakim jest, pogodzić się bólem, strachem i innymi emocjami, czy jednak gdyby była taka opcja, skorzystać z magii, zaryzykować znane dotąd życie, zapomnieć o wszystkim złym? Wybór jest trudny. Każdy niesie ze sobą jakieś konsekwencje.

W rozrachunku ogólnym uważam, że książka jest dobra. Język jest prosty, sama fabuła ciekawi i daje do myślenia. Jednak jest też smutna, przygnębiająca, bez krzty radości. Czuję się nią trochę przytłoczona. Gatunkowo określiła bym ją, jako literatura piękna z elementami fantastyki. Może to was trochę pokieruje, czy po nią sięgnąć, czy nie. Nie będę robić nad nią zachwytów, bo jestem pewna, że nie jest to pozycja dla wszystkich. Dodatkowym plusem jest szata graficzna - piękna okładka, wklejki, grafika tworzą klimat, który idealnie wpisuje się w fabułę. Dziękuję ... za egzemplarz.