Osiemnaście stopni poniżej zera

Przypadkowy i szalony pościg Tuvesson kończy się dla jej przeciwnika w basenie portowym. Facet to znany przedsiębiorca z branży IT. Warczoczyk tj. patolog odkrywa, że facet nie utonął... bo już był martwy. Ścisłej rzecz biorąc był zamrożony od kilu tygodni.
W tym samym czasie w Helsingborgu, po długim spokoju, następuje fala kradzieży tożsamości i morderstw.

Dziwny był to kryminał na pograniczu fantastyki. A ja nie do końca lubię kiedy takie historie się łączą. Kryminał ma być kryminałem i już. Tutaj autor trochę popłynął i popuścił wodze fantazji. Seanse spirytystyczne? Serio? Totalnie mi ten wątek nie podszedł. Odniosłam wrażenie, że troche na siłę autor próbował powiązać historię Dunji z główną postacią Riska, tudzież Teodora i wciągnął jeden wątek na siłę, ale nie chce wam spilerować ???? nie powiem, żeby całość nie była wciągająca, ale było to wszytko trochę za bardzo naciągane. No rozumiem ,że fikcja, ale miloby było trzymać się granic rozsądku ???????
Musze zrobić przerwę od Ahnhema, bo przyznam, że trochę obawiam się kolejnej części ????

A jednak przekonałam się do serii o Fabianie Risku. Oczywiście, nie znajduję tu językowego majstersztyku, ale też i nie szukam, nie w tym istota dobrej sensacji, chociaż narracja Ahnhema nie irytuje mnie jakość specjalnie. Tym razem Risk prowadzi skomplikowane śledztwo dotyczące bezwzględnych morderstw i kradzieży tożsamości bogatych Szwedów. Sprawca jest mistrzem udawania i niejeden raz wyprowadza śledczych w pole. Policjantowi jednocześnie sypie się życie prywatne: żona odnosi sukcesy zawodowe i nie ma ochoty odbudowywać małżeństwa, syn przeżywa traumatyczne zdarzenia sprzed dwóch lat i tylko udaje, że jest to zamknięty rozdział, a córka nastolatka przestaje być słodkim dzieckiem. W Danii policjantka Dunja próbuje namierzyć brutalną grupę, która morduje bezdomnych, a filmiki umieszcza w sieci. Powieść Ahnhema trzyma w napięciu, wzbudza ciekawość i czyta się ją jednym tchem. Słowem - sensacja na przyzwoitym poziomie.