Oni

" (...) Że ludzie kłamią, ale kłamstwo wymaga od mózgu o wiele większego nakładu pracy niż mówienie prawdy, dlatego najskuteczniejsze kłamstwa nie opierają się na fantazji, ale na zniekształcaniu prawdy".

Są Oni i jest Kosma, który nigdy nie będzie jednym z nich. Świat Kosmy rządzi się innymi zasadami i rytuałami niż świat neurotypowych. Codzienne i powtarzalne schematy, bezpośredniość, niezrozumienie dla związków frazeologicznych i logika chyba najlepiej definiują jego rzeczywistość. I tak zapewne by zostało, gdyby nie fakt, że jego ojciec właśnie został oskarżony o brutalne morderstwo. Nikogo nie można przygotować na taką ewentualność, a już zwłaszcza Kosmy, który odtąd musi poradzić sobie z chaosem, dezinformacją i kołaczącym się pytaniem - czy jego ojciec naprawdę jest winny?

"Ktoś z nami gra, rozdaje karty i liczy na określone efekty".
Thriller "Oni" opowiada historię o zbrodni sprzed 19 lat, którą ktoś postanowił wyciągnąć na światło dzienne. Witkowo, małe miasteczko aż szumi od plotek, domysłów i ferowanych zbyt szybko wyroków. Wydaje się, że sąsiedzi, rodzina, media a nawet policja już wydały wyrok skazujący. Pomimo upływu czasu właściwe dowody znajdują się nader szybko. Potrzebny określony model łodzi? Nie ma problemu! A gdyby tak znaleziono w niej ślady krwi? Mówisz, masz! Co sprytniejsi wyczują, że całe śledztwo jest szyte grubymi nićmi. Ktoś wodzi wszystkich za nos, ale jego personalia i motywy są starannie ukryte.
Ktoś rozpętał burzę w Witkowie, w którym tylko z pozoru jest spokojnie. Tajemnice, szantaże, historie z przeszłości, znajomości stare jak świat sprawiają, że atmosfera robi się coraz bardziej klaustrofobiczna. Naciski z góry nie maleją a śledczych coraz bardziej uwiera wybór pomiędzy prawdą a szybkim zakończeniem niewygodnej sprawy.
" (...) zrozumiał, że nie może oczekiwać od siebie niemożliwego. Że nie jest głupi, tylko inny, a bycie autystycznym to nie choroba, tylko inny odbiór świata".
Nie będę ukrywać, że całość świetnie się czytało. Niespodzianki fabularne, zwroty akcji, śledztwo prowadzone z dwóch diametralnie różnych perspektyw i sporo czasu na czytelnicze domysły. Do tego moralne wybory, ryzykowne śledztwo niedoświadczonego Kosmy i finał, który otwiera oczy na to wszystko, co się dzieje i co się działo przed laty w Witkowie.
Sporą część czytelniczej uwagi przyciąga główny bohater, Kosma. Postać nieoczywista, która zostaje wyrwana z bezpiecznego azylu i wrzucona w sam środek kryminalnej rozgrywki w świecie neurotypowych. Chłopak wyraźnie się w nim gubi, zawsze jest nie w porę, zawsze z chybionymi pytaniami, zawsze traktowany jak kosmita. Nie jest w stanie zrozumieć ich pędu życia, rozmów o niczym, zamiłowania do markowych ciuchów czy braku szczerości. Jest krytycznie nastawiony do świata neurotypowych, ale robi wszystko, by zbytnio od niego nie odstawać. Taki paradoks ? nie lubi ludzi, nie rozumie ich, ale nie chce być postrzegany jak dziwadło, więc stara się do nich upodobnić. Jak ta cała historia zmieni Kosmę? Czy dopuści do siebie spontaniczność i innych ludzi?
Joanna Opiat-Bojarska postawiła w swojej książce na wyrazistego bohatera i małomiasteczkowe tajemnice. "Oni" zapraszają do wyprawy w przeszłość, po prawdę i sprawiedliwość, ale i po złożoną na nowo historię rodzinną.

Kosma to młody chłopak. Jest on, jest jego uporządkowane życie. Jest też zespół Aspergera, z którym żyje od lat. I jest też tata.

Jego zorganizowany świat zawala się w momencie, gdy do mieszkania puka policja. Okazuje się, że jego ojciec jest oskarżony o morderstwo... popełnione dziewiętnaście lat temu.

Kosma zostaje sam. Na jego barki spada ogromny ciężar, z którym nie wie jak ma się uporać. Pomoże mu w tym pewna niezwykła dziewczyna imieniem Ida, której ojciec również jest jednym z zatrzymanych w tej samej sprawie.

Nie wiadomo kim jest ofiara, którą to rzekomo dziewiętnaście lat temu zabili zatrzymani.

Czy Ida i Kosma pomogą swoim ojcom? Czy uda im się rozwikłać zagadkę z przeszłości?

Przed Wami "Oni", czyli genialny thriller Joanny Opiat - Bojarskiej!

Ta powieść jest tak nieoczywista, tak zaskakująca! Już na samym początku poczułam się mocno zaintrygowana. Zbrodnia popełniona wiele lat temu, są podejrzani jednak brak ciała i tożsamości ofiary. Jest tylko anonimowy donos...
Czytałam ją wręcz zachłannie, tak bardzo chciałam rozwikłać zagadkę. Strona po stronie śledziłam poczynania Igi i Kosmy, a także działania policji.
Powiem Wam jedno, ta lektura nie pozwala czytelnikowi odetchnąć! Wciąż pojawiają się nowe tropy, fakty i dowody. Kolejne zeznania, kolejne niewiadome. Autorka umiejętnie wciąga czytelnika w sam środek śledztwa. Nie pozostaje więc nic innego, jak rozwiązanie sprawy zbrodni sprzed lat wspólnie z bohaterami tej historii.
Muszę przyznać, że to jeden z lepszych thrillerów, po jakie sięgnęłam.

Gwarantuję Wam, będziecie zaskoczeni. Wiele razy. Joanna Opiat - Bojarska serwuje zwroty akcji nieustannie.
Miałam już okazję czytać jedną książkę autorki. Była to powieść "Chodź za mną", która z resztą bardzo mi się podobała. Jednak szczerze muszę przyznać, że książka "Oni" zrobiła na mnie jeszcze większe wrażenie.
Z pewnością jest to historia, nad którą warto się pochylić.

Porwie od pierwszych stron, zaskoczy, a na końcu niemal odbierze mowę.

Gorąco polecam Wam ten tytuł! Będziecie zachwyceni!

Dzisiaj chcę rozpocząć dyskusję na temat najnowszej książki od Joanny Opiat-Bojarskiej. Mowa tutaj o pozycji "Oni?, którą mogłam przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Słowne. Może wstyd się przyznać, ale nigdy wcześniej nie słyszałam o tej autorce. Z chęcią przeczytam inne dzieła, które wyszły spod jej pióra, ponieważ jestem ciekawa, czy poprzednie książki są tak samo dopracowane jak i ta oraz czy został poruszony jakiś temat tabu, tak jak było to w tym przypadku.

Może nim opowiem co sądzę na temat tej pozycji, pozwólcie bym najpierw przybliżyła fabułę osobom - które tak jak ja wcześniej - nie słyszały o tej książce.
Głównym bohaterem jest Kosma, który jest troszeczkę inny niż wszyscy. Chłopak ma zespół Aspergera. Pewnego dnia jego idealny świat zmienił się o sto osiemdziesiąt stopni - jego ojciec został oskarżony o udział w morderstwie, które miało miejsce dziewiętnaście lat temu. Szmat czasu, co nie? Jak możecie się domyślić śladów zbrodni jest strasznie mało, zwłaszcza, że ojciec głównego bohatera został również oskarżony o kanibalizm. Połączcie dwa ostatnie zdania i zrozumiecie czemu dowodów jest bardzo mało... Pomimo braku ?ciała? policja musi schwytać mordercę. Ale czy list, który otrzymali o domniemanym morderstwie nie został przypadkiem wysłany przez właściwego mordercę/wspólnika zbrodni? Czy Kosma pokona swoje słabości i dowie się prawny o feralnym wydarzeniu? Komu zależało by ta sprawa nigdy nie ujrzała światła dziennego? Czy ojciec chłopaka został słusznie oskarżony?

Na wstępie chcę Wam powiedzieć, że troszeczkę obawiałam się sięgnąć po tę książkę. Kiedy przeczytałam, że bohaterem będzie osoba z Aspergerem, obawiałam się, że zostanie ona przedstawiona w zbyt stereotypowy sposób, jednak autorka miło mnie zaskoczyła. Bardzo spodobał mi się zabieg pisania kursywą co w danej sytuacji myślał Kosma, pozwoliło mi to bardziej poznać głównego bohatera oraz go zrozumieć. Dzięki tej lekturze mogłam się przekonać się jak funkcjonuje taki człowiek w normalnym społeczeństwie, za co należą się autorce ogromne brawa!

To jeden z argumentów, który potwierdza tezę, że autorka włożyła w tę książkę dużo pracy i zadbała o każdy szczegół powieści. Jednak jedyne co mi przeszkadzało w tej historii to zakończenie. Owszem byłam w wielkim szoku i aż dwa raz przeczytałam dwie ostatnie strony lektury, by pojąc co się tutaj wydarzyło, ale troszeczkę było to dla mnie przekombinowane. Jeśli komuś zakończenie się podobało, to przepraszam, każdy ma prawo do własnej opinii i o gustach się nie dyskutuje.


Mimo, że początek ?Oni? troszeczkę za bardzo mi się dłużył - nie potrafiłam wczuć się w klimat, to uważam przygodę z tym dziełem za udaną.


Muszę Wam powiedzieć, że Pani Joanna potrafi wodzić czytelnika za nos! Kiedy już myślałam, że wszytko wiem i mogę na spokojnie delektować się historią, to nagle autorka wyciągała as z rękawa i moje ?zakończenie? legło w gruzach. Fajnym pomysłem było też pokazanie całego śledztwa z obu stron - policjantów i Kosma. Dzięki temu o niektórych sytuacjach wiedziałam wcześniej niż inni bohaterowie i dało mi to lekką przewagę w poszukiwaniu mordercy, co uwielbiam!


Czy książkę polecam? Mimo, że na początku sądziłam, że nie warto jest sięgać po tę książkę, to później nie potrafiłam się od niej oderwać i jest to pozycja ?must have? dla fanów kryminałów/thrillerów. Jeśli są tutaj osoby, które uwielbiają historie pełne intryg, czy sekretów lub małej, lokalnej społeczności, to ?Oni? jest idealną pozycją dla Was!

"Oni" to kolejna, warta uwagi propozycja z gatunku thrillera kryminalnego od Joanny Opiat-Bojarskiej.

Inteligentny, obsesyjnie skupiony na jednej rzeczy i społecznie nieprzystosowany - Kosma jest świadomy swej odmienności. Pewnego dnia jego ojciec zostaje aresztowany pod zarzutem zamordowania człowieka. Jak chłopak poradzi sobie w świecie, którego nie rozumie?

Niezwykle skrupulatny obraz człowieka autystycznego. Jego sposób myślenia, reakcje ciała, nieudolne próby dopasowania się do reszty społeczeństwa, jest w tym coś fascynującego i zdumiewającego jednocześnie. Prywatne dochodzenie, którego podejmuje się Kosma, jest początkowo nieporadne, co nadaje mu znamion realności. Do działania popycha go Ida, której ojciec uznawany jest za współwinnego morderstwa. To kolejna wyróżniająca się postać: brawurowa, pyskata, przebojowa.
Nie podoba mi się obraz policji, nie wiem, czy ich postępowanie odbywa się zgodnie z procedurami. Rzekoma zbrodnia, brak ciała, zniszczenie ludziom życiorysów bez dowodów ich winy? Dziwne to wszystko... Tym bardziej że dwójka dzieciaków szybciej odkrywa prawdę, niż miejscowi stróże prawa, dobrze że choć jeden z nich ratuje honor reszty.

Rodzinna tajemnica niczym bolesny wyrzut sumienia. Mocno zakręcona zagadka kryminalna, która rozwija się w zupełnie nieoczekiwanym kierunku. Nieprzewidywalność i napięcie, które trawa do ostatnich stron. Charakterni bohaterowie. To atuty tej powieści, która swą premierę miała 27 października.

...

Wcześniej nie miałam okazji poznać twórczości autorki, a szkoda. Oni okazała się naprawdę świetną książką, dzięki której na pewno sięgnę po inne dzieła pani Joanny.

Głównym bohaterem tej historii jest Kosma, który ma zespół Aspergera. Przez co jest chłopakiem, a właściwie mężczyzną, który pod niepozornym wyglądem dorosłego, w środku jest jeszcze dzieckiem. Żyje we własnym świecie, który jest, jak kryształowa kula. Wszystko jest idealne, poukładane według jego potrzeb. Jednakże jednego dnia ta kula zostaje rozbita na drobne kawałki, zakłócając jego dotychczas stworzoną harmonię. Jedyna osoba, którą kochał i przy której czuł się bezpiecznie, okazuje się mordercą. Ojciec Kosmy zostaje zamknięty w więzieniu, a chłopak pozostaje sam, na pastwę losu. Chłopak, który nawet nie wie, gdzie jest dodatkowa herbata w domu, musi poradzić sobie ze światem i to sam. Krok po kroku zaczyna odkrywać świat, poznając Igę, z którą na własną rękę rozwiązują sprawę zabójstwa sprzed dziewiętnastu lat.
Już sam fakt, że bohater inaczej postrzega świat, jest wielkim wyzwaniem. Uważam, że autorka dała z siebie sto procent, aby tak dobrze wykreować głównego bohatera. Wejście w jego umysł i pokazanie, jak odbiera różne bodźce, sprawia, że książka jest bardzo ciekawa. Drugim bohaterem, dzięki któremu poznajemy historię i tok sprawy od środka, jest komendant Witkowa. Kolejny plus tej historii, to fabuła. Od początku, aż do samego końca trzyma w napięciu. Kilkakrotnie próbowałam zgadnąć, kto stoi za zabójstwem, ale mi się nie udało. A samo zakończenie jest równie zaskakujące.
Dwie osoby, dwa śledztwa w jednej sprawie i dwie perspektywy. Książka w sam raz dla fanów thrillerów, bardzo polecam!

Twórczość autorki miałam okazję poznać za sprawą mocnego cyklu ?Kryształowi? i równie wysoko przeze mnie ocenionemu thrillerowi ?Chodź za mną?. Nie czytałam natomiast wcześniejszych tomów serii z Burzyńskim i Majewskim, jednak mam wrażenie, że ich nieznajomość w niczym mi nie przeszkadzała. Mimo to jeżeli są tak dobre jak ?Oni? to chętnie do nich wrócę jak tylko czas pozwoli.

Autorka tym razem zapewnia nam wiele emocji przy aferze zabójców z Witkowa. Śledztwu możemy przyglądać się z dwóch, zupełnie odmiennych perspektyw.

Oczami dorosłego autysty, syna jednego z oskarżonych, który nie wierzy w winę ojca i by dociec prawdy wiele razy będzie musiał wyjść poza swoją strefę komfortu, ale też nauczyć przyjmować pomoc innych.

Śledztwo prowadzi również Przemek Burzyński, który przenosi się z Poznania do Witkowa by zaznać spokoju. W tej sprawie od początku dostrzega coś dziwnego, co każe mu przyjrzeć się jej dokładniej. Czy ktoś manipuluje policjantami, a oni jak marionetki idą po podsuniętej im nitce do kłębka?

Dlaczego komuś tak bardzo zależy by oskarżyć trzech mężczyzn? Nie ma nawet ciała, jedynie anonimowy donos, a sprawa sięga niemal dwudziestu lat wstecz. Może ktoś wie więcej, niż formalnie ujawnia?

Prawda okazuje się straszniejsza od jakichkolwiek podejrzeń.

Autorka znakomicie ukazuje specyfikę małej, hermetycznej społeczności, w której dominują układy, a ręka rękę myje. Wystarczy jednak żeby przyszedł ktoś spoza układu, by namieszać. Bardzo wnikliwie również zaznacza różnice w postrzeganiu świata przez osoby neuroatypowe pokazując jak trudno im dostosować się do społecznych oczekiwań, zrozumieć dwuznaczne sformułowania, czy zawoalowane informacje. Udowadnia, że inny nie znaczy gorszy.

Rewelacyjna, budząca wręcz grozę intryga i świetnie zarysowani, autentyczni bohaterowie w połączeniu z lekkim piórem autorki to w tym przypadku przepis na znakomity thriller, od którego nie mogłam się oderwać.

23-letni Kosma mieszka z ojcem. Lubi żyć według ustalonego porządku,  zwyczajów i rytuałów. Chłopak ma zespół Aspergera.
Kiedy jego ojciec zostaje aresztowany i oskarżony o brutalne morderstwo chłopak wpada w panikę.
Czy to możliwe,  że jego ukochany tata jest mordercą?
Kosma nie wierzy w winnę ojca i na własną rękę chce odnaleźć winnych, bo jeśli nie rozwikła tej zagadki jego ojciec spędzi resztę życia w więzieniu. Nie jest to łatwe zadanie, bo do morderstwa doszło 19 lat temu. Kosma nie zamierza poddać się. 

Wow! To było bardzo dobre spotkanie z tą autorką. Jestem pod wielkim wrażeniem,  bo autorka wciągnęła mnie w tę historię pełną intryg i tajemnic. Bardzo podobało mi się to, że została tutaj pokazana lokalna społeczność,  która coś ukrywa. 

Wspaniale prowadzona fabuła, gdzie razem z bohaterem chcemy rozwiązać zagadkę. 

Możemy też przekonać się jak funkcjonuje i radzi sobie człowiek z Aspergerem.

Czytałam tę książkę z ogromną ciekawością. 

Książka bardzo intrygująca,  która wciągnęła mnie już od pierwszej strony i nie mogłam od niej oderwać się. 

Warto mieć tę książkę w swojej domowej biblioteczce. Ja długo nie zapomnę o tej historii.

Polecam!

Najskuteczniejsze kłamstwo opiera się na modyfikacji prawdy?.

Ja i Ty.
On i Ona.
My, Wy.
ONI..
Kosma ma 23 lata, mieszka z ojcem, pracuje zdalnie i świetnie sobie radzi zważywszy na to, że jest ?inny? ? nie głupi, gorszy, czy wybrakowany ? po prostu inny. W ?wyjątkowy? sposób odbiera świat, inaczej niż ?neurotypowy? ogół. Ma swoje zasady, plan, swoje tempo, codzienne rytuały, stałe punkty dnia i nie lubi tu niespodzianek. ?Dla niego szczegół jest ważniejszy niż ogół? i dlatego nie zawsze rozumie otaczający go świat, innych ludzi, gry jakie prowadzą. Trudność sprawia mu wyartykułowanie myśli. Ale jako dorosła osoba jest świadomy swoich ograniczeń i stara się sobie z nimi radzić jak potrafi, na swój własny autorski sposób.

Kiedy nagle w drzwiach jego domu staje Policja i zatrzymuje ojca, który następnie zostaje oskarżony o morderstwo sprzed niemal dwudziestu lat, młody chłopak zostaje zmuszony do spontanicznego działania, które ni jak się ma do jego natury. Rzeczywistość atakuje go ze zdwojoną siłą, a jego życie staje się szkołą przetrwania.

Czy ograniczenia jakie zaserwował mu umysł pozwolą się temu młodemu człowiekowi w tym wszystkim odnaleźć?

Nie ma ciała = Nie ma zbrodni.
Czyżby?

Policja już wydała wyrok.
Śledztwo przypomina grę z wytrawnym przeciwnikiem, który ucieka się do nieczystych zagrywek. Wszystko zaczyna przypominać przedstawienie, starannie wyreżyserowany spektakl. Ktoś pociąga za sznurki. Ktoś tańczy jak mu zagrają. Dowody zdają się być na wyciągnięcie ręki. Pojawiają się liczne zbieżności i rozbieżności. Sytuacja zdaje się być jak gumka napięta do granic wytrzymałości.

?Oni? to thriller kompletny. Znakomicie opowiedziana historia o ludzkich słabościach, o kłamstwie, zbrodni, sile manipulacji, sieci wzajemnych zobowiązań i długów wdzięczności, o tym że czasami równie łatwo jak oszukać innych, jest oszukać siebie. Ale też ważny głos o trudnościach życiowych osób niedostosowanych społecznie.

Autorka za każdą kolejną książką coraz bardziej porusza, zaskakuje, szokuje i intryguje.

Brawo za świetnie wykonaną robotę, oryginalny pomysł, znakomicie wykreowanych bohaterów i ogrom emocji jakie dostarcza lektura tej książki.

Polecam????.