Oddychając z trudem Wydech

MIŁOSNY TRÓJKĄT
Główna bohaterka powieści to dziewczyna, która nie mogłaby zostać moją koleżanką. No cóż? Wiele przeszła, to mogę zrozumieć. Ale egoizm, który staje się motorem napędowym jej działań, po prostu mnie przytłoczył. Z jednej strony fizyczne pożądanie, choć emocjonalna niepewność u boku Adama. Z drugiej brak iskry, ale poczucie bezpieczeństwa i stabilności zapewniane przez Pawła. Każdy z nas chciałby mieć w życiu wszystko, no ale czasami tak się po prostu nie da. Tymczasem nie chcąc ranić żadnej ze stron (a chyba najbardziej siebie) Lena obłudnie stąpa przez kolejne dni swojego życia. Przy tym mocno mnie nitrując. Grr? Ale przejdźmy do męskiego grona. Jest Adam, szef firmy, niepotrafiący przyznać się do swoich uczuć przystojniak, który jednak nie ma nic przeciwko namiętnym igraszkom. Jest i Paweł, któremu doprawia się rogi. Z jednej strony niepotrafiący Leny zauważyć tak, jak ona by tego chciała, z drugiej od lat ją wspierający. Zawiła sytuacja, ale bardzo oczywisty i wyrazisty trójkąt. Z uczuciami, których mimo wszystko nie do końca potrafiłam zrozumieć.

ROZTERKI, MINUSY I DOBRY KONIEC
Akcja powieści zostaje uwita wokół rozterek trójki głównych postaci. Lena i Adam mają romans, Paweł o tym nie wie. Lena chce powiedzieć Pawłowi prawdę, ale nie chce go zranić? Więc nadal zdradza go za plecami i to z jego kuzynem. Hmm? Lubię, kiedy w powieściach tego gatunku pojawia się zdrowe zamieszanie, motywowane jednak jakimś logicznym zachowaniem, a tutaj trochę mi tego zabrakło. A przynajmniej u głównej, żeńskiej postaci, która zachowuje się jak rozkapryszone dziecko. To, co jednak przypadło mi do gustu, to nieoczywiste rozwiązania, które mimo wszystko skłaniają mnie do sięgnięcia po kolejny tom. Chciałabym móc w pełni poznać ostateczne losy bohaterów, ich decyzje ? być może jeszcze pozytywnie mnie zaskoczą? Tymczasem nie chciałabym do tej historii wracać już od nowa. Lubię móc kibicować bohaterom, rozumieć ich ból, cierpienie, nadzieje i podejmowane kroki, a tutaj się z tym nie spotkałam.

PODSUMOWANIE
Zatem? ?Wydech?, czyli kontynuacja historii miłosnego trójkąta trochę mnie wymęczyła. Autorka ma lekkie pióro, ciekawe pomysły, jednak w tym tomie zabrakło mi już logiki w postępowaniu bohaterów, a na pewno Leny, która wydała mi się infantylna, niezdecydowana i zdecydowanie egoistyczna. Nawarzyła piwa, to powinna go wypić. Chciałabym, by w kolejnej części dostała nauczkę, która może rzuciłaby na całą serię inne światło. Może wtedy losy bohaterów oraz zachodzące pomiędzy nimi relacje wydałyby mi się zdrowsze. Zobaczymy? Tymczasem pozostawiam Was z wyborem zapoznania się zarówno z tą częścią, jak i pierwszą. Ani nie odradzam, ani też nie polecam, bo podczas gdy pierwszy tom rozbudził pewne nadzieje, w drugim było słabiej. Według mnie to dość przeciętna historia.

Po lekturze książki ?Wdech. Oddychając z trudem? z niecierpliwością czekałam na kontynuację tej emocjonalnej historii. Ponieważ pokochałam pierwszą książkę z serii, niecierpliwie czekałem na przeczytanie tej. Podobało mi się to wystarczająco i oczywiście bezbłędny styl autorki, ale niestety nie było to dla mnie tak dobre, jak poprzednia książka z serii. Miałam nadzieję na jeszcze lepszą, wzruszająca i wciągającą lekturę, jednak trochę się rozczarowałam. Ogólnie rzecz biorąc książka mi się podobała, jednak czułam, że mogło być w tym o wiele więcej uczuć. W przeciwieństwie do pierwszej części, ta książka mnie za bardzo nie wciągnęła. Pomysł wydawał mi się interesujący, jednak kierunek, w jakim autorka poprowadziła swoją historię nie przypadł mi do gustu. Bardzo brakowało mi tych wszystkich emocji, które czułam czytając ?Wdech?. To uczucie niepewności, szybsze bicie serca. Po prostu nie połączyłam się z tą historią.

Lena zaczyna dostrzegać swoje uczucia względem Adama. Ich relacja znacznie wykracza poza granice przyjaźni. Oboje czują, że łączy ich niezwykła więź. Coraz bardziej się do siebie zbliżają. Wydawać by się mogło, że uczucie jakim siebie darzą zbliża ich do miłości, miłości jak ze snu. Problem w tym, że jest jeszcze ktoś w tym związku, jest przecież Paweł. Lena nie wyobraża sobie, że mogłaby usunąć że swojego życia chłopaka, dzięki któremu zdołała podnieść się po tragicznych wydarzeniach z przeszłości. Czuje, że go potrzebuje, że jest jej aniołem. Z drugiej strony jednak jest Adam, który również jest dla niej bardzo ważny. Sytuacja wydaje się być bez wyjścia, bo dziewczyna chce mieć tych dwóch mężczyzn obok siebie. Jednak nie tak wygląda życie i dziewczyna będzie musiała dokonać bardzo ważnej i trudnej decyzji. Czy Lena zdoła dokonać właściwego wyboru?

Kamila Mikołajczyk w książce ?Wydech. Oddychając z trudem? głównie skupiła się na relacji Leny z Adamem. Na początku brakowało mi udziału w tym wszystkim Pawła. Jakby autorka zapomniała, że jest to przecież chłopak Leny. Lena natomiast momentami bardzo mnie irytowała. Jej zachowanie, wybory wydawały mi się sztuczne. Za szybko według mnie się uleczyła po tej traumie, jaka ją spotkała. Tempo fabuły było dobre, a fabuła dobrze rozwinięta, ale czasami wydawało mi się, że niektóre wątki poboczne były trochę za bardzo opisane i nie mogłam połączyć się z bohaterami.

Podsumowując to była dobra, solidna historia, ale mój brak emocjonalnego związku z romansem Leny i Adama powstrzymywał mnie przed docenieniem jej pełnego potencjału. Zakończenie jednak mnie bardzo zaskoczyło i liczę na naprawdę świetną kontynuację. Z ciekawości na pewno przeczytam i liczę na świetną powieść, w której emocji na pewno nie zabraknie.

Pamiętam jak po przeczytaniu ?Wdechu? Kamili Mikołajczyk cierpiałam bo chciałam już kolejną część! I wiecie co? Teraz cierpię ponownie, po przeczytaniu ?Wydechu? ;)
Po burzliwym zakończeniu pierwszego tomu i pamiętnej imprezie, Lena odwieziona przez Adama do domu, ma potwornego kaca moralnego. Chcąc, nie chcąc mleko się rozlało i czasu cofnąć nie idzie. Przyszedł czas na konsekwencje? ale zanim to nastąpi Lena staje przed ogromnym dylematem ? dwóch przystojnych mężczyzn, którzy są dla niej jednakowo ważni?którego wybierze?
Oj bardzo stęskniłam się za tą trójką! A najbardziej to za postacią Adama. Lena tak jak w pierwszej części momentami mocno mnie irytowała, bo sama nie wiedziała czego chce od życia. Choć śmiem twierdzić, że jej myśli bardziej były tylko przy jednym z panów. Świetnie poprowadzone relacje między Leną i Adamem, do tego dialogi, przepełnione emocjami powodowały, że naprawdę im kibicowałam. Wręcz uśmiechałam się do książki! No i jeszcze postać babci, która swoimi podstępami sporo namieszała! Tym razem miałam wrażenie, że jest ona większą przyjaciółką dla głównej bohaterki, niż te jej szkolne przyjaciółeczki? myślę, że każdy z nas chciałby mieć kogoś takiego ? nie dość że doradzi to i czasem zarzuci takim żartem, albo szczerym zdaniem, że człowiek zapomina czym się martwił i od razu parsknie śmiechem! W pierwszej połowie książki zabrakło mi postaci Pawła ? no bo jak dylemat to chyba powinno być ich tutaj po równo, żeby bohaterka miała rzeczywiście ciężki wybór. A z tego co momentami mi się wydawało, to ona spędzała czas tylko i wyłącznie z Adamem, a jej prawdziwy chłopak został może raz wspomniany. Tak jakby był ale go nie było ? Pomimo to książka bardzo mi się podobała! Zakończenia nawet się domyśliłam, jednakże to nie wpłynęło w żaden sposób na moją ocenę tej książki bo po prostu inaczej by się skończyć przecież nie mogło! :) jestem bardzo ciekawa jak ta historia się potoczy, więc już z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Czas na kontynuację i poznanie tego, na kogo Lena się zdecyduje, którego mężczyznę wybierze. Pewnie każda z Was ma swoje typy, jedne chcą Pawła, drugie są za Adamem, ale muszę Was zmartwić, czeka nas jeszcze jeden tom. Co mi się nic a nic nie podoba ! Kamilo ! Jak mogłaś !!

Ale teraz trochę Wam opowiem o moich uczuciach i fabule.
Kto pewnie czytał część pierwszą wie, że jest jedna dziewczyna i dwóch facetów, już intrygująco, co ? Ale uwierzcie, nie będzie nudno ! Ani przez chwilę. W drugiej części mnożą się kłamstwa, Lena sama nie wie czego chce, którego wybrać i komu oddać serce. Czy których szczególnie z tej dwójki udowodni swoją wartość i to, że jest godzien uczuć dziewczyny ?

?Anioł stróż, oprócz sprawowania nad nami opieki, powinien także w odpowiednich momentach wylewać na nas wiadro lodowatej wody.?

Lena pogubiła się w swoim życiu. Szuka wyjścia z sytuacji, która wpłynęła na nią niesamowicie. Pojawienie się Adama totalnie namieszało jej w głowie, ale chłopak jest, kiedy ona najbardziej potrzebuje wsparcia, ale co z jej dotychczasowym chłopakiem, czy on tak łatwo odpuści ?

?Chcę znać powód, dla którego tak łatwo się poddajesz, nie próbując o nas walczyć.?

Powiem, że pierwsza część była dla mnie trochę rozciągnięta, ale bardzo mnie zaintrygowała i nie mogłam zbyt wiele zwlekać z drugą, która według mnie była zdecydowanie lepsza. Było w niej niesamowite napięcie i oczekiwanie, kiedy ta bomba wybuchnie. Autorka trochę poigrała sobie z czytelnikiem, bo ja czekałam z każdą kolejną stroną na wielki bum ! Było nieźle, ale zakończenie zostawia zdecydowanie niedosyt, a w głowie rodzi się pytanie, co tu do cholerki się wydarzyło?

Było emocjonalnie, było uczuciowo, jednak nadal postać Adama pozostaje tajemnicą, którą chce tak cholernie poznać i rozwiązać ! Tekst zdecydowanie jest lepiej przyswajalny dla odbiorcy widać, że jest tutaj ta część zdecydowanie bardziej dopracowana i czuć te dopieszczenie i tą ?kropkę nad i?.

Polecam, ale chyba zachęcam do przeczytania jak już będzie trylogia, gdyż jeżeli nie cierpicie zostawać z zawieszeniu to zrezygnujcie na ten moment z lektury. Jednak dla odważnych, myślę, że będziecie chcieli książkę po tej części spalić, więc wiadro wody miejcie w pogotowiu !
Dwie części tworzą pewną całość, jednak ja jestem bardzo ciekawa trzeciej, i już nie mogę się jej doczekać.

Mimo wszystko polecam.