Obrona wiary

Łatwo się domyślić, że sprinterem nie był i zwinnością ciała nie grzeszył. Jednak jego myśl sięgać musiała prędkości światła. Angielski humor, którym ociekały jego teksty publicystyczne, choć czasem mocno smagał ironią oponentów w dyskusji lub sprawców sytuacji krytykowanych to jednak nie mógł być Chestertonowi poczytywany za złe. A to dlatego, że i z siebie potrafił on równie mocno kpić i żartować. Dużo, a jednak zwięźle, miał do powiedzenia na niemal każdy temat. Skąd je wynajdował? A trafiał na nie podczas porannej lektury gazety, zauważał na ulicy, słyszał z ust czy to polityków czy uczonych. "Obrona wiary" to zbiór wielu felietonów (choć i tak niewielkiej części z całej twórczości Chestertona) od których nie sposób się oderwać. Umiejętność nazywania rzeczy po imieniu, kojarzenie i zaskakujące zestawianie faktów, logika, zmysł posługiwania się paradoksem i wspomniany humor dają w efekcie niebywale cenne lekcje w pigułce. Myśliciel i pisarz z nadzwyczaj sprawną przekładką do wyrażania na głos czy na papierze tego, co miał na myśli. W niniejszym zbiorze rozprawi się z modą na psychoanalizę, powie co myśli o winie i karze, wolności religijnej, o motywach działań ludzkich, autosugestii, marksizmie, o nauce religii, krucjatach, władzy, prawie i wielu innych zagadnieniach. Brzmi poważnie? Nie u Chestertona. Choć z całą powagą obstaje przy wierze chrześcijańskiej i z całą powagą broni wielkich wartości, dzięki lekkiemu pióru i głębokiej postawie chrześcijańskiej daleki jest od moralizowania, nawracania kogokolwiek na siłę czy sztywnego wykładania. Jeśli czytelnik nie zgadza się z jego tezami niech spróbuje ułożyć przeciwko nim równie błyskotliwe odpowiedzi. Ta lektura rozgrzewa umysł do czerwoności.