Muzyka twojej duszy

Gdy miłość rywalizuje z pasją.

Kochani dziś porozmawiamy o naszych pasjach i zamiłowaniach, które bardzo często stanowią znaczną część naszego życia. Większość z nas ma wybraną dziedzinę, w której chce się rozwijać, ponieważ przynosi mu ona radość i sprawia przyjemność. Wówczas na poszerzanie wiedzy i szlifowanie naszych umiejętności w każdym aspekcie, który wiąże się z tym, co nas fascynuje, staramy się poświęcić, jak najwięcej czasu, po to, aby stawać się coraz lepszymi w tym, co robimy. I to jest bardzo dobre. Uważam bowiem, że życie bez pasji byłoby bardzo szare i smutne. Całym sercem popieram chęć inwestowania w siebie i to, co jest bliskie naszemu sercu.

Dziś jednak chcę opowiedzieć Wam o historii głównych bohaterów najnowszej powieści Agnieszki Lis ?Muzyka twojej duszy?, którzy przekonali się, że czasami pasja wymaga od nas największych poświęceń i oczekuje dokonywania trudnych wyborów, które odcisną trwałe piętno na naszej przyszłości.

Poznajcie Igora młodego chłopaka pochodzącego ze wsi, który jest dumą i nadzieją swoich rodziców. To on jako jedyny z czwórki dzieci Natalii i Dominika ma szanse zdobyć wykształcenie i być kimś. Chłopak jest bardzo zdolny, dlatego rodzice postanawiają wysłać go do szkoły z internatem, by mógł zdobyć solidne wykształcenie, które zapewni mu godne życie. Opuszczając dom, Igor otrzymuje od brata matki wyjątkowy prezent, aparat fotograficzny, który staje się początkiem jego pasji do fotografii. Skromny i pozornie niczym niewyróżniający się chłopak ukrywa się za obiektywem aparatu. Mówię pozornie niewyróżniający się, gdyż już wkrótce nauczyciel liceum, do którego uczęszcza Igor, dostrzega jego niezwykły talent do rysunku i fotografii. Rodzice nie są zbyt zadowoleni z kierunku, w jakim chce rozwijać się syn, ale jest ktoś, kto nie tylko wspiera naszego bohatera, ale również kocha go i pomaga mu. Kamila-dziewczyna, w którą Igor jest wpatrzony, jak w obrazek. Niestety szczęście Igora nie trwa zbyt długo, bo niestety już wkrótce będzie musiał zmierzyć się z najbardziej dotkliwą stratą w swoim życiu.

Po kilku latach od skończenia szkoły Igor poznaje Elżbietę, dziewczynę, do której uczucie pozwala złagodzić ból, jakiego doświadczył kilka lat temu i pogodzić się z tym, z czym pogodzenie się wydawało mu się niemożliwe. Igor kocha Elżbietę i pragnie zajmować najważniejsze miejsce w jej sercu. Z biegiem czasu dostrzega jednak, że jej największą miłością jest muzyka. Elżbieta jest bardzo utalentowaną pianistką i to właśnie muzyka i gra na instrumencie stała się największą miłością jej życia. Czy miłość do zakochanego fotografa będzie silniejsza od miłości do muzyki, która gra w jej duszy? O tym musicie przekonać się sami.

Przyznam szczerze, że podczas lektury tej książki przez bardzo długi czas czułam się zdezorientowana, nie do końca rozumiejąc, jaki był zamysł autorki, że postanowiła tak, a nie inaczej skonstruować całość fabuły. Już tłumaczę dlaczego. Otóż początkowo miałam wrażenie, że w jednej książce czytam dwie odrębne historie dwójki niezwiązanych ze sobą ludzi. Cała powieść została podzielona na rozdziały zatytułowane odpowiednio On i Ona. Rozdziały On opisują niełatwe życie Igora, którego los boleśnie doświadczył i zmusił do pokonana trudnej drogi po to, aby być tym, kim jest tu i teraz. Natomiast rozdziały Ona ukazują życie sławnej pianistki Isabel, która kupując wspólnie ze swoim partnerem dom na drugim końcu świata, odcina się od ludzi. Całe swoje życie podporządkowuje koncertowaniu i muzyce klasycznej. Jej niekwestionowana sława i prestiż pozwalają jej dyktować warunki. Poznając koleje jej życia, przekonujemy się, że kobieta przed czymś ucieka i już niebawem będzie musiała wrócić do miejsca, o którym wolałaby na zawsze zapomnieć. Jaką rolę w jej życiu pełni w takim razie Igor? Na to intrygujące pytanie znajdziecie, odpowiedz na kartach książki.

Ja sama, dopóki nie poznałam na nie odpowiedzi, czułam się zagubiona, ale kiedy poznajemy odpowiedzi na nurtujące nas pytania i wątpliwości, cała opowieść pięknie się uzupełnia, pozwalając czytelnikowi poczuć całą gamę przepełniających ją emocji i wzruszeń. Kiedy wszystko staje się jasne, dociera do nas wyjątkowość tego, czego pozwoliła nam doświadczyć autorka.

Do mnie samej bardziej trafiły i przemówiły wątki poświęcone postaci Igora i to z nim bardzo się zżyłam. Było mi go bardzo żal i nawet łezka w oku mi się zakręciła, kiedy czytałam o tym, jak bardzo wiele w życiu musiał przejść. Mimo że był młodym człowiekiem, który opuszczając rodzinny dom, dopiero wkracza w samodzielne życie i zupełnie obcy świat, to niestety bezwzględny los zmusił go do bardzo szybkiego dorastania i podniesienia się po okrutnym ciosie, jaki bez ostrzeżenia mu zadał. Trzymałam kciuki za to, by znalazł w sobie siłę i determinację do tego, aby się nie poddać i walczyć o własne marzenia.
Natomiast Isabel niestety nie udało mi się obdarzyć sympatia. To bardzo irytująca kobieta, która zachowuje się jak zadufana w sobie dziewczynka, która nie dostrzega nikogo i niczego, poza tym, co dla niej ważne, a wszyscy wokoło skaczą wokół niej na paluszkach.

Reasumując, ?Muzyka mojej duszy?, to opowieść o sile ludzkich marzeń i pragnień. O poświęceniu i wyborach, które nigdy nie pozostają bez wpływu, na późniejszy kształt naszego życia. To także dowód na to, jak bardzo nieprzewidywalne bywa życie, niestety nie zawsze w taki sposób, w jaki byśmy sobie tego życzyli. Znajdziecie tutaj ból, cierpienie, upadki, ale także wzloty, nadzieje, marzenia, miłość i przyjaźń. Gdybym miała wskazać, to co zaliczyłam na minus tej książki, byłyby to dwie rzeczy. Po pierwsze zbyt długie oczekiwanie na to, aby wątki obojga bohaterów zaczęła się uzupełniać i tworząc spójną całość. Po drugie irytujące zachowania Isabel. Niemniej jednak zachęcam Was gorąco, abyście sięgnęli po tę książkę. Na pewno wszystko, czego doświadczycie podczas czytania, nie pozostanie bez wpływu na wasze serca i dusze.

A Wy ile bylibyście w stanie poświęcić dla swojej pasji?

Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem Czwarta strona, za co bardzo dziękuję.

?Muzyka Twojej duszy?
Igor jest młodym, bardzo zdolnym i utalentowanym chłopakiem z Żuromina, małej wsi w województwie mazowieckim. Na codzień pomaga rodzicom, oraz rodzeństwu w gospodarstwie. Lecz pewnego dnia wyjeżdża do szkoły z internatem. Przed wyjazdem chłopak dostaje od wuja aparat fotograficzny. Nikt wtedy nie zdawał sobie sprawy, jak ważny był ten moment. Igor odkrywa w sobie pasje, oraz ogromy talent, jego zdjęciami zachwycają się dosłownie wszyscy a fotografia towarzyszy mu już do końca życia....
Pewnego dnia los połączył go z Elżbietą, bardzo utalentowana i ambitną pianistką. Ela oddała się muzyce praktycznie w 100%. Ćwiczyła bardzo ciężko,co sprawiło, że odnosiła wiele sukcesów. Dla dziewczyny muzyka była całym jej życiem. Czy jednak w jej życiu znajdzie się miejsce dla Igora? Czy może muzyka już zawsze będzie dla niej najważniejsza?
Agnieszka Lis pisze naprawdę cudowne powieści i tym razem stanęła na wysokości zadania.
Może nie ma tutaj jakiś zaskakujących zwrotów akcji i nie dzieje się nie wiadomo jak dużo, ale myśle, że to jest właśnie na duży plus. Skupiamy się głównie na garstce głównych bohaterów co sprawia, że książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, oraz bardzo szybko. Ja przeczytałam ją w kilka godzin. Owszem momentami jest smutna i ukazuje nam jak życie potrafi być okrutne i niesprawiedliwe. Jednak uczy nas tego, aby nigdy się nie poddawać. Zawsze dążyć do celu i mimo przeciwności losu, spełniać swoje marzenia. Bardzo podoba mi się to jak autorka opisuje od wewnątrz świat muzyków. Świat o którym przeciętny człowiek nie interesujący się tą dziedziną nie ma pojęcia.
gusiolec

"Trzeba czasem uważać na swoje życzenia. Mogą się spełnić".

Igor Masek jest skromny, niepozorny, cichy i spokojny. Na co dzień uczy się w szkole z internatem. Chłopak nie udziela się towarzysko, nie ma również kolegów, znajomych. Marzy o tym, aby w przyszłości studiować, bowiem w jego rodzinie jeszcze nikt nigdy tego nie uczynił.

Kiedy Igor pewnego dnia otrzymuje od swojego wujka aparat fotograficzny odkrywa, że robienie zdjęć dostarcza mu wiele przyjemności. Z czasem nawiązuje również znajomość z Kamilą, która staje mu się bardzo bliska. Zaczynają wspólnie się uczyć, spędzać czas i fotografować. Kamila i nauczyciel plastyki dość szybko utwierdzają Igora w przekonaniu, iż ma talent i powinien aplikować na studia na ASP, jednak rodzicom Igora trudno poprzeć decyzję syna. Czy mimo wszystko pozwolą mu na rozwijanie pasji?

Z każdym kolejnym dniem związek Igora i Kamili staje się poważniejszy. Młodzi darzą się ogromnym uczuciem, co skutkuje przysięgę małżeńską, ale... Dochodzi do wydarzenia, które nieodwracalnie zmienia życie Igora.

Po kilku latach od zakończenia szkoły chłopak próbuje odnaleźć własną życiową drogę, uczy się rysować, pomaga rodzicom podczas żniw i rozpoczyna studia w Warszawie. To właśnie tam przypadkiem trafia na plakat zapowiadający Koncert w Akademii Muzycznej i poznaje Elżbietę, utalentowaną pianistkę z Koszalina. Między bohaterami rodzi się uczucie. Trudno im jednak porozumieć się co, do swoich zainteresowań. Ona pragnie grać, on fotografować. Ela pragnie wspinać się po szczeblach kariery, Igor marzy by zostać profesjonalnym fotografem. Czy uda im się pogodzić swoje zainteresowania? Czy miłość do pasji stanie się ważniejsza, niż miłość do drugiej osoby?

"Nie musimy wszystkiego rozumieć. Ważne, byśmy siebie rozumieli".

Oprócz Igora, jego pasji, samotności i życiowych zawirowań poznajemy również Isabel, słynną pianistkę koncertującą po całym świecie, a także jej partnera Emanuela oraz Olenę, prawie pięćdziesięcioletnią wiolonczelistkę nagrywającą wspólnie z pianistką płyty. Dla Isabel liczy się tylko Hiszpania, zaś w stosunku do Europy żywi negatywne emocje. Jaką tajemnicę skrywa?

Autorka stworzyła historię z bardzo ciekawym i oryginalnym pomysłem na fabułę. Rozdziały toczą się naprzemiennie. Raz jesteśmy obserwatorami życiowych zawirowań Igora, zaś za chwilę stajemy się świadkami przygotowań do koncertów Isabel i Oleny, poznajemy ich życie, problemy, dylematy i marzenia. Kreacja bohaterów jest nienaganna i wyrazista. Bez problemu możemy sobie ich wyobrazić, jak i zrozumieć motywy, które nimi kierują. Autorka bardzo dobrze uchwyciła ich osobowość oraz stan umysłu.

Najwięcej emocji wzbudziła we mnie postać Igora, którego poznajemy jako skromnego samotnika. Chłopak na naszych oczach, z każdą kolejną stroną książki dojrzewa i przechodzi metamorfozę. Staje się coraz bardziej otwarty na świat i na ludzi. Jednak zmaga się również, z różnymi zawirowaniami, które w rezultacie powodują, że do końca nie wiemy jaki będzie finał tej historii. Isabel zaś, do ostatnich stron była dla mnie wielką zagadką. A to, co dzieje się na końcu wprowadziło mnie w lekki stan dezorientacji i zszokowało. Kompletnie nie spodziewałam się takiego finału! Brawa dla Agnieszki Lis za zaskoczenie!

Autorka operuje bardzo lekkim i przyjemnym w odbiorze językiem. Tworzy ciekawe opisy poboczne, które pobudzają wyobraźnię czytelnika. Podłoże fabuły stanowi oczywiście muzyka. Dzięki niej możemy poznać słynnych wykonawców, przyglądać się próbom Isabel i Oleny do koncertów. Czasami miałam poczucie, jakbym znajdowała się tuż obok kobiet i przysłuchiwała się brzmieniom wiolonczeli i fortepianu. To było piękne uczucie.

Reasumując: Agnieszka Lis oddaje w ręce czytelników przejmującą historię o miłości, tęsknocie, pasjach, muzyce, marzeniach, a także o dokonywaniu trudnych wyborów, które często rzutują na przyszłość człowieka. W idealnych proporcjach łączy element romansu, z dramatem i dążeniem do perfekcji. W rezultacie otrzymujemy wartościową i oryginalną publikację, która gwarantuje wiele emocji. Serdecznie polecam!

Końcówkę roku spędziłam z wyjątkową książką i muszę przyznać, że lepiej wybrać nie mogłam. Sprawiła ona, że na długo po jej przeczytaniu myślałam o niej i nie byłam w stanie przestać. "Muzyka Twojej duszy" Agnieszki Lis zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Nietuzinkowa, łamiąca schematy opowieść o trudnych wyborach, ich konsekwencjach, pasji, dążeniu do perfekcji, rozczarowaniu i miłości. Autorka miała rewelacyjny pomysł na fabułę. To co otrzymałam na kartach tej powieści zaskoczyło mnie zupełnie. Nie jest to zwykła, lekka obyczajówka, ta książka to coś więcej. A zakończenie? Jestem w szoku. Długo zadawałam sobie pytanie dlaczego? Jak to? Mogę śmiało powiedzieć, że jestem zachwycona tą lekturą. Historia opowiada o tajemniczym, nieśmiałym i skrytym Igorze. Chłopak jest wyjątkowy i wyróżnia się niezwykłą inteligencją. Typ samotnika, który nie wadzi nikomu. Poznajemy go, jako małego chłopca i śledzimy jego dalsze losy w szkole z internatem oraz czasy studenckie. Wraz z nim przeżywamy wzloty i upadki, chwile szczęścia i smutku. Możemy poznać jak rodziła się jego miłość do pasji - fotografii oraz do koleżanki Elżbiety. Elżbieta tak jak Igor kocha swoją pasję. W jej duszy gra muzyka. Pianistka bezustannie ćwiczy grę na fortepianie i widać, że to co robi jest dla niej ważne i sprawia jej olbrzymią przyjemność. Tak jak Igor nie wyobraża sobie żyć bez fotografii, tak ona nie wyobraża sobie by mogła przestać grać. Czy para połączy swoje pasje? Czy zwycięży miłość, która łączy młodych ludzi, czy miłość do pasji? Co jest dla nich ważniejsze?
Perypetie Igora przeplatają się z losami Isabel. Kim jest pianistka? Jaką tajemnicę skrywa? Dlaczego tak bardzo boi się wyjechać do Europy, a zwłaszcza Warszawy? Tego dowiecie się z książki.

"Nie musimy wszystkiego rozumieć. Ważne byśmy siebie rozumieli"

Styl Autorki, Agnieszki Lis jest bardzo przyjemny i lekki. Tej książki się nie czyta, ją się dosłownie pochłania. Mnie samej zajęło to jedną noc. Historia jest dopracowana w każdym, nawet najdrobniejszym szczególe. Bohaterowie życiowi, tacy, których możemy spotkać na swej drodze. Fantastycznie wykreowani. Akcja gna do przodu, dużo się dzieje. Opisy których nie znoszę, tu są zrównoważone i nie mam z nimi problemu. Nie są natrętne, ani nudne, a wręcz przeciwnie. Warto też wspomnieć o okładce, która jest śliczna i przyciąga wzrok. Strasznie mi się podoba.
"Muzyka Twojej duszy" jest piękną, wzruszającą, bardzo mądrą i dojrzałą powieścią, która pokazuje, jak wielki wpływ na nasze życie mają wybory, których dokonujemy. Nie jest to kolejna banalna opowiastka, od których aż się roi. Nieszablonowość jest jej ogromnym plusem i myślę, że losy Igora poruszą niejedno serce. Dla mnie ta lektura była prawdziwą przyjemnością i mogę ją z czystym sercem polecić.