Król Jaskrawe Gatki i Podły Imperator

Poznawanie początków twórczości autora, którego do tej pory się nie zna, bywa zazwyczaj bardzo nieprzewidywalne a, szczególności, kiedy on występuje, w podwójnej roli. Wówczas jako odbiorczyni doceniam każdy powstający element w jego książce, gdyż nie zawsze ma, się umiejętności trafienia w gusta czytelnicze podejmując ryzyko stworzenia każdej występującej postaci, która może się spodobać lub nie.

Autor Cyklu: Król Jaskrawe Gatki (tom 1) Pan Andy Riley w książce lubianego przeze mnie czytanego gatunku literatury dziecięcej pt. Król Jaskrawe Gatki i Podły Imperator sprawił to, że można poczuć coś nowego, nieznanego skonstruowanego wyłącznie dla młodszych czytelników i sprawić im wiele czytelniczych pełnych przygód wrażeń, na które nie są przygotowani nawet występujący w nim główni bohaterowie.

Na samym początku, gdy się dobrze przyjrzymy, okładce to umieszczony jest w niej sprytnie labirynt słowny, który to autor dodał od siebie. Czy można w nim się tak łatwo odnaleźć? Na to pytanie czytelnik musi odpowiedzieć sam, bo wymaga ona troszkę czasu do zastanowienia się nad nim.

Należy podkreślić również to, że została umieszczona na samym początku mapa Ewinogrodu oraz Urwisonia, występujący główni bohaterowie- ich portrety, zawarty został spis treści wszystkich fascynujących rozdziałów, które na Ciebie czekają Szanowny Czytelniku.

Książka ta składa się z 12 rozdziałów. Opisane zostały przez autora z użyciem języka zrozumiałego.

Autor Cyklu: Król Jaskrawe Gatki (tom 1) Pan Andy Riley ma niezwykłą umiejętność zaciekawienia u występujących bohaterów cech charakteru, z którymi borykamy się na co dzień z tym, że my nie jesteśmy królami Edwinami, a jedynie musimy stawić czoło pojawiającym się trudnym do pokonania przeszkodom, a my chcemy być szczęśliwi i czuć się w środowisku dobrze. Nie zawsze jest, tak jakbyśmy tego chcieli, ale próbować można zmienić świat, bo całkiem się nie da.

Czy Król Edwin podejmie właściwe decyzje w tak młody wieku, czy wykaże się pomysłowością, czy poczuje smak goryczy, kiedy zabraknie tego, czego on najbardziej lubi, kto będzie jego najlepszym przyjacielem, gdy za jego śladami władzy dołączy wróg?

O tym warto się przekonać czytając ten Cykl: Król Jaskrawe Gatki (tom 1).

Pierwszy tom o przygodach króla Edwina, zwanego Jaskrawymi Gatkami, rozkłada na łopatki niesamowitym poczuciem humoru i dowcipnymi ilustracjami. Wyostrza też apetyt na kolejne opowieści o małym władcy, który kocha czekoladę, swoich poddanych i dobrą zabawę.

Wystarczyło, że przeczytałam tytuł książki Andyego Rileya i zobaczyłam okładkę, bym nabrała ochoty na lekturę. I nie zawiodłam się. Mało tego ? bawiłam się świetnie, mimo pięćdziesiątki na karku. Nic dziwnego ? opowieść o królu Jaskrawe Gatki, jego burzliwych perypetiach i niedoścignionych pomysłach jest dla każdego, kto lubi i ceni poczucie humoru, komizm sytuacyjny i słowny oraz współgrające z tekstem ilustracje.

Małego wzrostem, lecz wielkiego sercem króla darzy się sympatią od pierwszych stron. Nie może być inaczej, bo władca Edwinogrodu co piątek raczy swój lud gigantycznymi ilościami słodyczy, lubi się śmiać i bawić, jest życzliwy, ale i trochę naiwny, gdyż uważa się za szczęściarza, któremu nic i nikt nie może zagrozić.

Tymczasem w sąsiednim królestwie Urwisonii Podły Imperator szykuje się do obalenia Jaskrawych Gatek z tronu. Dzięki wrednym podstępom buntuje wieśniaków i napada na zamek małego Edwina. Jakby tego było mało, zaprasza do podbitego grodu najwstrętniejszych i najbardziej ohydnych władców świata, by wspólnie napawać się zwycięstwem...

Nietrudno domyślić się, że mały król wyjdzie z opresji cało, wszak to bajka, która musi mieć pozytywne zakończenie (ta w dodatku ma jeszcze zaskakujący morał).
Zanim jednak dobro pokona zło, bohaterowie przeżyją wiele niebezpiecznych przygód, będą musieli wykazać się odwagą i sprytem, a także zaufać sobie, jak nigdy dotąd.

Andy Riley, który jest autorem treści i ilustracji, wykazał się niesamowitym poczuciem humoru, bawiąc na każdej stronie i słowem, i obrazem.
Dla mnie najbardziej przebojowe okazały się portrety i opisy krowy przerobionej na ...smoka oraz hrabiny Paszczury z Brzydlandu. Podobnie absurdalnych i wymyślnych postaci jest tu jednak znacznie więcej.

Akcja pędzi z zawrotną prędkością, wciąż coś się dzieje, a bohaterowie przeżywają przygody tak niesamowite, że czytelnik nie ma czasu się nudzić.
Dobro nieustannie ściera się tu ze złem, a walka o władzę jest pokazana tak kapitalnie i satyrycznie, że dorosły czytelnik może pokusić się o znalezienie w książce drugiego dna. Gdy śledzi się knowania i sposób rządzenia Podłego Imperatora i jego totumfackiego Globulusa, trudno oprzeć się wrażeniu, że zna się podobne sztuczki i zagrania ze świata polityki.

Przygody króla Edwina nie tylko bawią. To również opowieść o przyjaźni, zaufaniu, odwadze i odpowiedzialności. Andy Riley udowodnił, że można pisać o tych wartościach w sposób lekki, humorystyczny i bez dydaktycznego zadęcia.

Czekam niecierpliwie na kolejne przygody króla Jaskrawe Gatki, zwłaszcza że w drugim tomie pojawić ma się pewien przebudzony pod koniec pierwszej części potwór. Jestem pewna, że znów będzie się działo!
BEATA IGIELSKA

Według mnie nadaje się idealnie jako "zachęcacz" dla dziecka, które jak dotąd nie przejawiało wybitnej chęci do czytania. Już okładka i tytuł mogą przykuć uwagę, ale to po otwarciu książki ukazują się sztuczki mające tę uwagę utrzymać. Krótkie rozdziały, różne fonty, zabawne (czarno-białe) ilustracje - a to wszystko przy zachowaniu umiaru, dzięki czemu tekst wciąż jest na dominującym miejscu. (...)

Bardzo młody, dziewięcioletni, Król Edwin szanuje swoich poddanych. Co tydzień rozdaje wieśniakom ogromne ilości czekolady, aby ich uszczęśliwić. Jednak czy takie zachowanie nie przysporzy mu kłopotów? Królewski skarbiec nie jest studnią bez dna. Sytuację wykorzystuje Podły Imperator, który chce odsunąć Edwina od władzy w Edwinogrodzie. Edwin musi zadecydować jak pokonać wroga, ale czy mu się uda?

"- Musimy opracować szczwany plan, żeby pokonać Imperatora Urwisona - powiedział Król Edwin. - Nie wiem, czy zdołam coś wymyślić sam, bo nigdy w życiu nie knułem żadnych szczwanych planów."

Atmosfera robi się groźna, a obrót spraw zaskoczył nawet mnie. Znakomity pomysł na zakończenie, a na koniec mała gratka - nuty i tekst marsza imperatora. Im mniej zostaje stron do przeczytania, ty bardziej żal, że zbliża się koniec. Pocieszeniem jest zapowiedź kolejnych części. Mam nadzieję, że będą równie znakomite.
Książka skierowana jest do kilkulatków rozpoczynających przygodę z czytaniem, także starsze osoby przy lekturze będą się bawić znakomicie. Okładka i tytuł przyciągają wzrok. Znakomitym zabiegiem są różne czcionki, które są miłe dla oka. Książka jest pełna humoru, a czarno - białe grafiki stworzone przez autora są zabawne i nie przytłaczają tekstu. Dzięki lekturze dzieci przyswajają nowe słownictwo i uczą się odpowiedzialności.