Konklawe

Robert Harris, autor wielu bestsellerów takich jak ?Trylogia rzymska?, ?Indeks strachu? czy zekranizowane ?Enigma?, ?Ghostwriter? lub ?Autor widmo? powraca z nowym thrillerem. Tym razem wybieramy się do Rzymu, a konkretnie do Watykanu, aby stać się świadkami wyboru nowego papieża.

Papież, głowa kościoła katolickiego umiera. Papież kontrowersyjny, który propagował ubóstwo wśród księży. Przeprowadzenie konklawe spada na barki kardynała Lomeliego, który przechodzi kryzys wiary. Czy ksiądz może wpłynąć na wybór nowego papieża ujawniając kompromitujące fakty z przeszłości pretendentów do tronu papieskiego? Czy raczej powinien zostawić wynik głosowania Duchowi Świętemu, który wskaże drogę i oświeci księży przy wyborze nowego papieża? Do puli kandydatów dołącza nieoczekiwanie nowy, nieznany wcześniej ksiądz, w ostatniej chwili nominowany na kardynała. Kto zostanie wybrany podczas konklawe na papieża? Czy kardynał Lomeli wpłynie na wybór konklawe?
Pozornie każdy z kandydatów to pokorny Sługa Boży. Pozornie nikomu z nich nie powinno niezdrowo zależeć na zdobyciu tronu Piotrowego. Wydawać by się mogło, że wybór powinien ograniczać się do kandydatów bez przewrotnej przeszłości, pokornych, dążących do zjednoczenia ludzi w wierze i zreformowania kościoła. Jednak to tylko ludzie, którymi rządzą czasami niegodne księży myśli, osobiste urazy lub zwyczajnie konflikt interesów. Robert Harris przedstawia wiele postaci, każda z nich ma własne, ambitne plany zreformowania kościoła. Wybór nowego papieża okazuje się tak naprawdę kilkudniową kampanią polityczną, sprytnie skróconą, pełną zawoalowanych obietnic w zamian za ten jeden, możliwie decydujący głos.
Wybór nowego papieża obserwujemy oczami dziekana kolegium, kardynała Lomeliego. Jest odpowiedzialny za odpowiednie przeprowadzenie konklawe, działanie według reguł oraz pilnowanie, aby nic nie zakłóciło porządków wyboru. Osobiście, jest zmęczony. Stary człowiek, dla którego religia i spokój jaki w niej odkrywał był wszystkim czego potrzebował. Teraz zaczyna wątpić, a czas jest zdecydowanie nie po jego stronie. Pragnie kościoła spójnego, pełnego miłości i pojednania i teraz ma szansę zmienić jego oblicze. Tylko czy jako dziekan może wpłynąć na wynik konklawe? Absolutnie nie. Czy zdecyduje się ujawnić pewne krępujące fakty o innych kandydatach aby wygrał faworyt, którego uważa za najlepszego?

?Ludzie, którzy są niebezpieczni? Ludzie, których trzeba powstrzymać, to ci, co tego rzeczywiście pragną.?

Konklawe jest niezwykle tajemniczym rytuałem. Księża zamknięci w kaplicy sykstyńskiej, oderwani od świata zewnętrznego. Praktycznie żadna osoba z zewnątrz nie ma prawa uczestniczyć w wyborze nowego papieża, przerwać głosowania czy też w inny sposób przeszkodzić w ceremonii. Robert Harris szczegółowo opisuje miejsca, które na co dzień są całkowicie niedostępne dla zwiedzających jak i również rytuały i modlitwy odprawiane przed każdym głosowaniem. Nadaje to książce niesamowity realizm i pozwala na całkowite wniknięcie w świat konklawe. Atmosfera pełna symboli, wiary ale również niepewności i napięcia. Wybór konklawe nie powinien nikogo zaskoczyć ale samo zakończenie i wyjaśnienie wszystkich wątków dosłownie zbija z nóg. To nie jest typ sensacji przejawiający się pościgami czy strzelaniną. Nie jest łatwo opisać wydarzenia, które dzieją się w zamkniętej, spokojnej społeczności z taką dozą napięcia. Tu trzeba grać zagadkami, mnożyć tajemnice i opisywać sytuacje jakby miały zaraz zmienić oblicze religii chrześcijan. Robert Harris nie nudzi, a jego lekki, wyrazisty język pozwala na śledzenie z ogromnym zainteresowaniem wyników tej rozgrywki.
?Konklawe? jest lekturą ogromnie wciągającą z którą warto się zaznajomić. Pełna faktów na temat kościoła, zasad panujących przy wyborze samego papieża. Jestem pewna, że fabuła i tajemnicze konklawe wciągnie nawet tych, dla których tematyka kościelna nie jest nawet w pierwszej setce ulubionych motywów książkowych.

Ta książka wciągnęła mnie na długie godziny. Mało tego, nie mogłam przestać o niej myśleć nawet po jej zakończeniu. Po prostu wywarła na mnie ogromne wrażenie - zachwyciła pomysłowością, dobrą fabułą i... zmusiła do zastanowienia, do nowego spojrzenia na to, co dzieje się każdego dnia za watykańskimi murami.

Nagła śmierć papieża zaskakuje jego najbliższych współpracowników. Znany z propagowania idei Kościoła Ubogiego, życzył sobie zawsze skromnego pochówku. Jego poglądy nie zawsze znajdowały poparcie Kurii. Teraz nadchodzi czas na nowe.



"Nie przejmował się dostojeństwem urzędu, wybrał życie pokornego tej ziemi i jako jeden z pokornych i ubogich chciał być widziany po śmierci."


Kardynał Lomeli zostaje odpowiedzialny za przeprowadzenie nowego konklawe. Zaczyna się walka o sukcesję, potrzebne są dyplomatyczne zdolności, tym bardziej, że na światło dzienne zaczynają wychodzić dziwne fakty. Papież przed śmiercią miał wątpliwości. Czyżby stracił wiarę w Kościół? Dlaczego zwolnił Tremblaya ze wszystkich zajmowanych urzędów?

Historia konklawe rozpoczyna się trzy tygodnie później - 7 listopada. Stu siedemnastu kardynałów elektorów przybywa do stolicy apostolskiej. Tu, w Kaplicy Sykstyńskiej, mają dokonać nowego, trudnego wyboru. Stara, zdobiona freskami, pełna tradycji sala i nowoczesność - sprzęt zagłuszający, zapobiegający elektronicznemu podsłuchowi. Zamknięci na długie godziny, oddzieleni od świata, oddani woli bożej.


Arka otoczona przez wzburzone morze niezgody. Tłum na placu watykańskim domagał się swoich praw - "zwolennicy małżeństw gejowskich i przeciwnicy ślubów cywilnych, zwolennicy rozwodów i wspólnoty rodzin katolickich; kobiety domagające się prawa do kapłaństwa i kobiety domagające się prawa do aborcji i antykoncepcji, muzułmanie i antymuzułmanie, imigranci i antyimigranci... wszyscy połączyli się w jednej, niedającej się rozróżnić kakofonii gniewu".


Niespodziewanie na konklawe przybywa jeszcze jeden, nieznany kardynał - nominowany przez papieża in pectore - arcybiskup Bagdadu Vincent Benitez. Ten, sprawujący posługę w jednym z najniebezpieczniejszym miejsc na ziemi, człowiek, wzbudza ogromne zainteresowanie zebranych.

Wybór nowego papieża - to tu ścierają się różne poglądy, kształtują się wizje przyszłego Kościoła. Nigdy konklawe nie jest łatwe. Robert Harris pokazał to nadzwyczaj obszernie i ciekawie. Kolejne głosowania, walka o władzę, rozterki duchowe bohaterów. Przyszły papież będzie musiał stanąć na przeciw wyzwaniom współczesnego świata - zmierzyć się z kapłaństwem kobiet, obaleniem celibatu, aborcją. Są też sprawy czysto ludzkie.


"I pomyśleć, że ten, którego wybiorą na papieża, nigdy już nie będzie mógł sam spacerować po mieście, nigdy nie zajrzy do księgarni i nie siądzie w kafejce, lecz pozostanie tu więźniem aż do śmierci!"

Wielu z zebranych modli się, aby to na nich nie oddano decydujących głosów. Mijają godziny. I oto kiedy wybór kandydata jest bliski, kiedy deklarują się kolejne głosy - nagle robi się wszystko pogmatwane. Czy to będzie konklawe, które dokona historycznego przełomu?

Książka Roberta Harrisa to rewelacyjny thriller zasługujący na ogromne uznanie. To literacka wędrówka w głąb najważniejszej instytucji katolików, obnażanie Kościoła z jego tajemnic. To pełna intryg i nieoczekiwanych zwrotów akcji opowieść o człowieku, przed którym postawiono ogromne wyzwanie. To w rękach kardynała Lomeli spoczywają losy Kościoła i on w swoim sumieniu musi zadecydować o kolejnych wydarzeniach. A konsekwencje jego wiedzy są niezwykle poważne!

Zatem może należy odczytywać "Konklawe" nie tylko jako powieść sensacyjną, ale i thriller polityczny, a może przede wszystkim psychologiczny? Bohaterowie to ludzie niezwykle niebanalni, emocjonalni i charyzmatyczni. Jedni oddani Bogu, inni mamonie...

Autor jest również mistrzem narracji. Przy tej książce nie można się nudzić. Z każdą stroną chcemy więcej i więcej. Z pewnością zasługuje na uwagę i oczywiście pochwałę trud Roberta Harrisa włożony w poznanie historii Kościoła, przebiegu konklawe, przepisów prawa - odwiedził Watykan, rozmawiał z kardynałami, czerpał z wielu dzieł i autorów. Z pewnością utkwią w mej pamięci niektóre opisywane fakty - źle zabalsamowane ciało papieża Pawła VI czy wybuch sfermentowanego ciała Piusa XII.

Mam cichą nadzieję, że powieść doczeka się ekranizacji. A to z pewnością będzie świetny film. Intrygi Watykanu to zawsze temat wzbudzający reakcję i oczywiście sensację. Czegóż więc chcieć więcej?

Rozczarowanie. Nudno. Bez napięcia i ciekawej fabuły. Książka w zasadzie o niczym. Przez 2/3 powieści śledzimy opis działania konklawe i dopiero po tym czasie zawiązuje się jakaś intryga. Ale ani to thiller, ani kryminał, a do trzymającej za mordę sensacji bardzo daleko. Umiera ukochany przez świat, bliski ludziom, ale niekoniecznie hierarchom kościelnym, papież, trzeba więc wybrać następcę. Zaczyna się bezpardonowa walka między tymi, którzy chcą Kościoła dla ludzi, i tymi, dla których Kościół skromny i pokorny to nieporozumienie. Harris prezentuje nam swoje wyobrażenie takiego odizolowanego od świata konklawe. Ale nawet w wyobraźni nie przekracza granic tego, co sami możemy przypuszczać: jest ostra walka o władzę, polityka, układy, grzechy i grzeszki, wielkie pieniądze, porzucone kochanki i dzieci, czyli nic nowego. Aaa no tak... Wrzuca tu jeszcze pod koniec "chodliwy" temat terrorystów i walki muzułmanów z chrześcijaństwem. A potem konstruuje zakończenie, które ma czytelnikiem wstrząsnąć. Tylko co z tego, skoro przez większą część powieści (żeby nie powiedzieć całą) naprawdę zerowe napięcie. Ot, taka książka, gdzie niby miało być "gorąco", a wyszło...chyba dziwacznie...

Nie od dziś wiadomo, że Kościół to władza. Od zarania dziejów kapłani mieli ogromny wpływ na całe społeczeństwo i nie bali się posuwać do oszustw, aby nad nim zapanować. Dziś nie jest inaczej, Kościół powinien trzymać się z daleka od polityki państwowej, a jednak zawsze wtrąci swoje przysłowiowe ?pięć groszy?. Nie mówi się o tym głośno, ale taka jest prawda. Mało w dzisiejszych czasach sług bożych takich z prawdziwego powołania. A czy zastanawialiście się kiedyś, co się dzieje za zamkniętymi drzwiami Watykanu? Robert Harris najwyraźniej tak!
Znienawidzony przez Kurię papież, dbający i propagujący ideę ubogiego Kościoła, umiera. Podobno w wyniku zawału serca. W takiej sytuacji w przeciągu maksymalnie 20 dni od daty śmierci zwierzchnika powinno zostać zwołane konklawe, zamknięte zgromadzenie kardynałów mające na celu wybór nowego papieża. Poprowadzić ma je kardynał Lomeli, który w przeszłości przeszedł poważny kryzys wiary. Niespodziewanie okazuje się, że zmarły papież zdołał już wybrać swojego następcę, a teoretycznie jego ostatnia wola powinna zostać spełniona. Ale czy nikomu nieznany kardynał Benitez z Filipin zyska uznanie podczas konklawe? Czy kardynałowie będą kierować się ostatnią wolą papieża? Czy całkowicie o nim zapomną i głosownie odbędzie się niezależnie od tego?
Sięgnęłam po tę książkę, gdyż liczyłam na powieść pełną spisków i intryg. Nie da się ukryć, że w historii i obliczu Watykanu tkwi potencjał, i można by stworzyć całe multum tajemnic i zagadek, z którymi musieliby się borykać bohaterowie. Ograniczamy się jednak do zamkniętej sali, w której odbywa się konklawe. Choć sam początek wydawał mi się jeszcze obiecujący, to im dalej zagłębiałam się w lekturę, tym większe rozczarowanie czułam. Wydarzenia rozgrywające się kilka godzin po śmierci papieża były bardzo dynamiczne i można było zauważyć, jak skrzętnie Kościół manipuluje mediami. Ale potem autor skupił się tylko i wyłącznie na samym zgromadzeniu, na rozterkach Lomeliego, na poczynaniach innych Kardynałów. I to w bardzo pobieżny sposób, przynajmniej w moim odczuciu.
Książka ta nie należy do zbyt skomplikowanych czy rozbudowanych. Mamy raczej jeden wątek główny i ciężko znaleźć tutaj jakieś porywające odgałęzienia, które nadawałyby akcji tempa czy odpowiedniej dynamiki. Gdzie ta intryga? Gdzie te spiski? Czułam się tylko jak bierny obserwator głosowania, na którym z pewnością bym zasnęła ze trzy razy. Brakuje tutaj pewnej analizy i złożoności. Jak na tak porządny motyw, z którego dałoby się sporo wykrzesać, ta powieść jest za prosta. Zbyt łatwa. Banalna i nierozbudowana. A szkoda! Tutaj tkwi spory potencjał, jednak Robert Harris nie podołał zadaniu i nie wykorzystał go w odpowiedni sposób. Takie moje zdanie. Pamiętacie serial Rodzina Borgiów? Liczyłam na coś w podobnym stylu, z podobnym klimatem. Tam było mnóstwo intryg i zawirowań. Były zaskakujące zwroty akcji. Byli pełnokrwiści, doskonale skrojeni bohaterowie. Tutaj mi tego brakowało.
Chociaż Konklawe czyta się lekko i szybko, to nie tego oczekiwałam od tej pozycji. W dużej mierze jest to jednowątkowa, jednotorowa i jednowymiarowa powieść. Zdecydowanie za dużo tu prostoty. Za mało rozwinięcia. Nie wiem, jak ta powieść wypada na tle innych dzieł Roberta Harrisa, ale czuję się lekko zawiedziona. Może miałam zbyt wielkie oczekiwania? Być może gdybym podeszła do tej pozycji bez nadmiernych wymagań, to bardziej cieszyłabym się lekturą. Wierzę, że Konklawe może się podobać, bo świadczą o tym w miarę pozytywne opinie. Ja po prostu liczyłam na coś więcej, na coś bardziej konkretnego i wielowymiarowego. Na pewno dobrze zostały przedstawione relacje między kardynałami, sam przebieg konklawe, ale już samo zakończenie było raczej przewidywalne. Akcja nie była wyjątkowo porywająca.
Być może natrafiłam na tę powieść w złym czasie, choć nie wydaje mi się, żeby to był główny powód tego, w jaki sposób ją odebrałam. Może po prostu nie jest mi po drodze z wizjami Roberta Harrisa? Tak też się zdarza i nic na to nie poradzimy. Choć tematyka jest przyjemna, to brakuje sensacji w sensacji, przynajmniej dla mnie.

...

W dniu, w którym umiera niepopularny w kurii papież rozpoczyna się walka o władzę. Dziekan Kolegium Kardynalskiego, kardynał Lomeli, ma za zadnie przeprowadzić konklawe. Duchowny był blisko z papieżem, jednak w tygodniach poprzedzających śmierć Ojca Świętego, Lomeli zmagał się z kryzysem wiary. W tych okolicznościach sędziwy kardynał nie do końca jest pewien, czy będzie w stanie udźwignąć ciężar odpowiedzialności, która na niego spadła. W dodatku, tuż przed rozpoczęciem obrad, w Watykanie pojawia się kardynał z Filipin, którego zmarły papież mianował in pectore. Do uszu dziekana zaczynają docierać też niepokojące informacje dotyczące głównych faworytów i sam musi zdecydować co z tą wiedzą ma zrobić.
?Konklawe? to książka, która porywa już od pierwszych stron. Znajdujemy się w środku wydarzeń i obserwujemy nerwowe minuty tuż po śmierci Ojca Świętego. Autor nie zamierza jednak dać nam odpocząć i z każdym kolejnym rozdziałem buduje większe napięcie. Ogłoszenie śmierci papieża, przygotowania do konklawe, wątpliwości ogarniające dziekana Kolegium Kardynalskiego, pojawienie się nieznanego kardynała z Filipin, a w końcu wydarzenia w zamkniętej Kaplicy Sykstyńskiej i nieprzewidywalne głosowania kardynałów.
Książka, której akcja toczy się za zamkniętymi drzwiami Kaplicy Sykstyńskiej i której bohaterami są najwyżsi dostojnicy Kościoła, to dla mnie coś zupełnie nowego i bardzo interesującego. Harris opisuje wszystkie etapy wyboru nowego papieża i procedury, które im towarzyszą. Jeżeli lubicie trzymające w napięciu książki, które sprawiają, że trudno się od nich oderwać, to śmiało sięgajcie po ?Konklawe?. To jedyna okazja, by uczestniczyć w tajnych głosowaniach kardynałów i obserwować zakulisową walkę o władzę.
...

Super książka, wciąga bardzo i jest mądra. Wspaniałą rozrywka po pracy.