Komnata głodu i chłodu

as wszystkich jak najlepiej i wiesz, że wiem, po kim masz ten wybuchowy charakterek. ,,Ten wybuchowy charakterek" - jak określił Edward, ojciec nastolatki - Krystyna zawdzięczała swojej matce, Marcie. Jej ojciec był pracowitym i spokojnym mężczyzną. Często łagodził ich spory. Z jego oczu biło ciepło. - Wiem. Ale - Mama przesadziła - przyznał, głaszcząc ją po włosach. - Ale to dlatego, bo się zdenerwowała. Ty byś się nie zdenerwowała? - Ech - westchnęła. - Zdenerwowałabym się - stwierdziła spokojniej. Emocje opadły. Posmutniała, myśląc o tym, jak bardzo rozzłościła swoją rodzicielkę. Kochała ją i nie chciała nadszarpywać jej nerwów. - Ok, więc zrozum ją. Pamiętaj, nie zawsze postępujemy racjonalnie. A teraz idę. Krystyna odczekawszy chwilę, powlekła swoje ciało do łóżka i powróciła do czytania: - Patrz na to, smarkulo! Patrz! - krzyczy na mnie esesman. - Du Schweine!* Nie mogę tak po prostu na to patrzeć. Staram się nie myśleć o tym, co właśnie widzę. Wyobrażam sobie, że matka opowiada mi historie przed snem, podczas gdy naprawdę żołnierz dzierżący sznur w ręku zaciska pętlę oplatającą szyję mojej matki. Pętla się zawęża w wyniku gwałtownych szarpań sznurem. Matka traci dech, oczy wychodzą jej na wierzch, a sznur wrzyna się w szyję. To jest tylko moment, gdy jej głowa upada na podłogę. Z szyi tryska krew. Wszędzie jest krew. Na moich rękach jest krew!? Oni się śmieją. To oni są świniami. Ich śmiech odbija się echem. A Płakałam, płaczę i będę płakać. Nigdy tego nie zapomnę. Śmierć zabrała mi moją kochaną matkę. W tej chwili jej ciało było już niczym porwany miś pluszowy, a dusza udała się za śmiercią. - Dlaczego? - spytałam. Znałam dobrze język niemiecki, ale byłam w takim szoku, że nie zrozumiałam, co do mnie powiedział. - ... Kopf hinunter!** - pod koniec krzyknął esesman. Tylko tyle zrozumiałam z jego wypowiedzi. Zastanawiam się, dlaczego mnie oszczędzili. Mogłam spytać o to ponownie, ale zgnietli mnie wzrokiem. Przeraziła mnie ta nienawiść, z jaką patrzyli na mnie. Nie wiedziałam, co ja im takiego zrobiłam, co zrobili im Polacy. Byłam zmuszona patrzeć na to wszystko. Widziałam niemal każdą śmierć w tym domu. Wszędzie była krew i łzy, a budynek został zdewastowany i stanął w płomieniach. I na cóż była nam twierdza na obrzeżu lasu na przedmieściach Krakowa? Nikt nawet nie mógł usłyszeć naszego wołania. Przeszły ją dreszcze. Odłożywszy zeszyt, przykryła się szczelniej kołdrą. Jej wyobraźnia zaczęła płatać figle i zobaczyła wokół siebie pełno krwi. Ta wizja przeraziła ją do tego stopnia, że postanowiła nie czekać dłużej. Natychmiast wstała, ubrała się cieplej i pobiegła, aby przeprosić swoją mamę. Odnosząc się do treści pamiętnika, wywnioskowała, że żadne słowa i czyny nie bolą bardziej niż śmierć kochanej osoby. Obraziła się na rodzicielkę za słowa, ale nigdy w życiu nie zniosłaby faktu, gdyby coś jej się stało. To smutne, ale często ludzie doceniają innych ludzi, dopiero jak ich zabraknie. Za żadną cenę nie chciała tego. * Ty świnio! (z j. niem.) ** Głowa w dół! (z j. niem.) Rozdział 4 Niebieska sukienka Dalsza część dostępna w wersji pełnej Spis treści: Okładka Karta tytułowa Wstęp Z perspektywy wojny Rozdział 1. Magiczny strych Rozdział 2. Kamienny Smok Rozdział 3. Dom wołający o pomoc Rozdział 4. Niebieska sukienka Rozdział 5. Bal studniówkowy Rozdział 6. Rycerz Rozdział 7. Wielki Deal Rozdział 8. Śmierć Rozdział 9. Krzyk Rozdział 10. Bieg przez las Rozdział 11. Stosunki polsko-niemieckie Rozdział 12. Dzień kobiet Rozdział 13. Gra Rozdział 14. Katarzyna Rozdział 15. Katastrofa Rozdział 16. Udana prowokacja Rozdział 17. Obrona własna Rozdział 18. Winny Rozdział 19. Początek wojny Rozdział 20. Chwila słabości Rozdział 21. Zastraszona Warszawa Rozdział 22. List Rozdział 23. Niebezpieczne przywidzenia Rozdział 24. Koniec wojny Z perspektywy związków Rozdział 25. Nowe spojrzenie na świat Rozdział 26. Odpowiedzi na pytania Rozdział 27. Śpiesz się powoli Rozdział 28. Niepewność schowana pod welonem Rozdział 29. Wykład Rozdział 30 Październikowe wakacje Rozdział 31. End game Rozdział 32. Nić Ariadny Rozdział 33. Dlaczego ja? Rozdział 34. Powrót Rozdział 35. Różne wartości Rozdział 36. Inna perspektywa Rozdział 37. Kobieca rodzinna tradycja Bibliografia Karta redakcyjna Redaktor prowadzący Michał Smętek Okładka Ferratus Ilustracja na okładce tugol / Wydanie pierwsze (C) Copyright by Manufaktura Słów 2021 (C) Copyright by Magda Chruścińska 2021 ISBN 978-83-66695-33-7 Wydawnictwo ,,Manufaktura Słów" Ferratus Michał Smętek ul. Stefana Żeromskiego 32/315 81-369 Gdynia Na zlecenie Woblink plik przygotowała Katarzyna Rek