Jeszcze będzie przepięknie

j podobają się męskie łzy. Przeciwnie - zawsze ceniła twardzieli, których nic nie było w stanie złamać. Śmiałaby się z niego, gdyby wiedziała, że rozczuliły go już same słowa ,,czekała na powrót ukochanego". - Podczas wojny została rozdzielona z chłopakiem. Nie znam dokładnie tej historii - kontynuowała Monika. - Wiem tylko, że pradziadek Lesław wywiózł ją z Warszawy i ukrył w majątku brata, żeby nie wzięła udziału w powstaniu. Podobno nigdy mu tego nie wybaczyła. - Przecież niemal na pewno uratował jej w ten sposób życie - zauważył Igor. - O tak, nie wątpię. Rzecz w tym, że ona nie chciała żyć bez tego swojego narzeczonego. Takie patetyczne, rozumiesz, jak to w cielęcym wieku. Nie tylko w cielęcym, pomyślał Igor. Przecież my też nie chcieliśmy żyć bez siebie. Jeszcze nie tak dawno. Właściwie nawet nie wiem, kiedy to się zmieniło. - Tak czy owak, ciotka do końca wojny została w Miłosnej, a potem nie miała już do kogo wracać. Ich dom w Warszawie runął podczas nalotu, pradziadek Lesław zginął, a po narzeczonym nie został żaden ślad. Ciocia szukała go przez Polski Czerwony Krzyż, ale bezskutecznie. - Nie mogła wrzucić na Naszą Klasę? - zapytała Patrycja, która zsunęła słuchawkę z jednego ucha. - Bardzo śmieszne - odparła ironicznie matka. - Dobrze wiesz, że nie było wtedy ani internetu, ani komputerów. Dziewczyna wzruszyła ramionami. - Co było dalej? - dopytał Igor. - Właściwie nic ciekawego. Ciotka stała się odludkiem, została w Miłosnej i znalazła tam pracę. A kiedy pradziadek Iwo zmarł, została sama. Oczywiście dworek nie należał już do rodziny, władza ludowa jej go odebrała, ale na szczęście był zadbany i powstało w nim coś w rodzaju hoteliku dla szych partyjnych. Nie wiem dokładnie. W każdym razie ciotka Bogna była tam kierowniczką i zamieszkała w takim No wiesz, kiedyś przy dworach były pomieszczenia dla służby. - Czworaki? - Nie wiem, czy to właściwa nazwa. Czworaki kojarzą mi się z brakiem wygód, a ona tam miała całkiem przytulne gniazdko. W każdym razie tak je wtedy oceniałam. To był chyba przed wojną domek jakiegoś zarządcy czy ogrodnika. - Odwiedzałaś ją? - Nie, byłam tam tylko raz. Ona nie utrzymywała jakichś ożywionych kontaktów z rodziną, jedynie z siostrą, czyli moją babcią Marylką. I właśnie raz babcia uparła się, że musi ją odwiedzić. Zabrała nas ze sobą: mnie i kuzynkę Adę. - Gubię się - oznajmił Igor, mrużąc oczy, bo słońce raziło go niemiłosiernie. - Kuzynka Ada? Pierwsze słyszę. Już nie chwytam, kto jest kim. Ale zostawmy to na później. Ta saga rodzinna w połączeniu ze słońcem działa na mnie usypiająco. Włącz radio i poszukaj wiadomości sportowych, bo muszę się rozbudzić. Ciąg dalszy w wersji pełnej SPIS TREŚCI Okładka Karta tytułowa Miłosna, koniec czerwca 2008 roku Gdynia, lipiec 2008 roku Poznań, lipiec 2008 roku Gdynia, sierpień 2008 roku Miłosna, sierpień 2008 roku Dwa lata później ROZDZIAŁ 1 ROZDZIAŁ 2 ROZDZIAŁ 3 ROZDZIAŁ 4 ROZDZIAŁ 5 ROZDZIAŁ 6 ROZDZIAŁ 7 ROZDZIAŁ 8 ROZDZIAŁ 9 ROZDZIAŁ 10 ROZDZIAŁ 11 ROZDZIAŁ 12 ROZDZIAŁ 13 ROZDZIAŁ 14 ROZDZIAŁ 15 ROZDZIAŁ 16 ROZDZIAŁ 17 ROZDZIAŁ 18 ROZDZIAŁ 19 ROZDZIAŁ 20 ROZDZIAŁ 21 ROZDZIAŁ 22 ROZDZIAŁ 23 ROZDZIAŁ 24 ROZDZIAŁ 25 ROZDZIAŁ 26 ROZDZIAŁ 27 ROZDZIAŁ 28 ROZDZIAŁ 29 ROZDZIAŁ 30 ROZDZIAŁ 31 ROZDZIAŁ 32 ROZDZIAŁ 33 ROZDZIAŁ 34 ROZDZIAŁ 35 Reklama 1 Reklama 2 Karta redakcyjna Copyright (C) by Agnieszka Olejnik, 2018 Copyright (C) by Wydawnictwo FILIA, 2019 Wszelkie prawa zastrzeżone Żaden z fragmentów tej książki nie może być publikowany w jakiejkolwiek formie bez wcześniejszej pisemnej zgody Wydawcy. Dotyczy to także fotokopii i mikrofilmów oraz rozpowszechniania za pośrednictwem nośników elektronicznych. Wydanie I, Poznań 2019 Zdjęcia na okładce: (C) Lotharingia/Adobe Stock (dom) (C) pilipphoto/ Adobe Stock (kwiaty) Redakcja: Malwina Błażejczak Korekta: Marta Akuszewska Skład i łamanie: Dariusz Nowacki Konwersja publikacji do wersji elektronicznej: ,,DARKHART" Dariusz Nowacki eISBN: 978-83-8075-680-9 Wydawnictwo Filia ul. Kleeberga 2 61-615 Poznań