Jej ostatni oddech

Robert Dugoni powraca, a wraz z nim Tracy Crosswhite. Po "Grobie mojej siostry" przyszedł czas na drugą część cyklu "Jej ostatni oddech". Tym razem bliżej poznajemy jej codzienne życie i sprawę, którą zostawiła w Seattle. Zdecydowanie będzie to jedna z najtrudniejszych w jej karierze. Jak tym razem poradzi sobie nasza bohaterka?

Tracy rozwiązała sprawę zaginięcia swojej siostry Sary jednak zbrodnia, która została nierozwiązana przed jej wyjazdem do Cedar Grove powraca. Ktoś krępuje i dusi prostytutki w Seattle. Przed Tracy trudne zadanie. Brak poszlak, brak śladów, brak świadków, a morderca prawdopodobnie wybrał ją jako kolejną ofiarę. Wynik tego śledztwa zaważy na całej jej karierze. Czy zdoła rozwiązać sprawę czy może wycofa się, czując presję ze strony swojego szefa? Dlaczego Nolasco tak usilnie chce zatuszować swoją dawną sprawę? Dla niego ta kwestia będzie równie ważna, co dla Tracy.
Tym razem autor całkowicie skupił się na Tracy i jej sprawie. Zdecydowanie jest to pełnowymiarowy kryminał, a nie jak w przypadku pierwszej części, która bardziej sugerowała thriller prawniczy. Pojawiają się postacie, które z pierwszym tomie jedynie zaznaczyły swoją obecność. Partner Tracy Kins to lojalny przyjaciel i świetny policjant. Kapitan Nolasco zrobi wszystko, aby Tracy nie udało się rozwiązać tej sprawy. Na każdym kroku podważa jej kompetencje i podkopuje jej autorytet. Kobiecie detektyw nie jest łatwo wybić się wśród swoich męskich kolegów. Jednak Tracy jest odważna i zdeterminowana aby nie tylko rozwiązać sprawę ale również udowodnić, że jest odpowiednią osobą na tym stanowisku. Dodatkowo jest osobą zaangażowaną, zadaje celne pytania i nie pozwala sobą sterować. Autor nie tworzy z niej postaci idealnej, Tracy popełnia błędy, podąża za swoimi przemyśleniami i nie zawsze wychodzi na tym dobrze. Dodatkowo w sprawie pomaga jej chłopak Dan, który ze swoją wiedzą adwokacką tworzy z Tracy bardzo dobrze zgrany duet. ?Jej ostatni oddech? to również całkiem inne tło wydarzeń. Tym razem poruszamy się po Seattle. To już nie jest mała miejscowość Cedar Grove, gdzie wszyscy się znają, chociaż nawet tutaj, podczas rozwiązywania sprawy mordercy Tracy nie może poczuć się bezpiecznie.

?Wiedziała, że nawet jeśli aresztowanie i skazanie Kowboja może dać rodzinom ofiar poczucie, że sprawiedliwość została wymierzona, i tak nigdy nie pozwoli im zapomnieć.
Wiedziała to po sobie.?

Autor zręcznie podsuwa nam fałszywe tropy na które z łatwością się nabieramy. Z drugiej strony jest niezmiernie drobiazgowy w opisywaniu niektórych sytuacji czy czynności przez co historia odrobinę się dłuży. Brak w niej również odrobiny humoru. Wydaje się, że stosunki między głównymi bohaterami są poprawne ale też odrobinę sztywne. I to w sumie tyle, co mogłabym powiedzieć o niedociągnięciach. Chociaż Robert Dugoni nie zaskoczył mnie jeśli chodzi o fabułę czy motywy to i tak uważam, że jest to bardzo dobrze napisany kryminał, który nie nudzi, a wręcz przeciwnie, wciąga i to mocno. Autor naprawdę potrafi zmylić czytelnika podsuwając mu kolejnych podejrzanych, kolejne elementy zagadki, które wydaje się, że ze sobą pasują, by po kilku stronach znów rozpaść się na części. Zakończenie stopniowo wzbudza coraz większe napięcie, aby w końcu dotrzeć do spektakularnego finału.
?Jej ostatni oddech? jest świetną kontynuacją cyklu. Mnogość wątków, ciekawa zagadka i świetnie przedstawiona główna bohaterka są niewątpliwie ogromnym atutem tej powieści. Mimo kilku niedociągnięć ta część jest jeszcze lepsza od poprzedniej. Jeśli ktoś ma ochotę na kawał dobrego kryminału to polecam właśnie ten o Tracy Crosswhite.

Seattle ma nowego seryjnego mordercę. Kowboj zwabia tancerki z nocnych klubów do motelu, krępuje je sznurem tworząc tzw. ?kołyskę? i obserwuje jak ofiara sama się dusi. Policja postanawia zorganizować grupę zadaniową, której dowództwo obejmuje detektyw Tracy Crosswhite. Policjantka jest świeżo po trudnych chwilach związanych ze sprawą zabójstwa jej siostry. Nowe zadanie nie daje szansy na spokój, bo ktoś wykazuje niezdrowe zainteresowanie jej osobą, a niektóre poszlaki wskazują, że to może być Kowboj.
Główna bohaterka budzi sympatię i podczas lektury kibicujemy jej w rozwiązaniu sprawy serii zabójstw. Samo śledztwo, choć trochę trwa, to jednak się nie dłuży. Morderca jest intrygujący ? fragmenty, w których występuje tylko pogłębiają naszą ciekawość, a zwroty akcji i zakończenie mogą zaskoczyć.
Fani gatunku będą z pewnością zadowoleni, a myślę, że osoby, które sięgają po kryminały sporadycznie także będą pozytywnie nastawieni po jej lekturze.

"Za bardzo staramy się dojść do tego, dlaczego ci ludzie zabijają, podczas gdy w rzeczywistości nie da się zidentyfikować wszystkich czynników, które doprowadzają ich do tego, że stają się seryjnymi mordercami."

Podczas czytania "Grobu mojej siostry" stwierdziłam z zadowoleniem, że zapowiada się wciągająca i emocjonująca seria. Potwierdza to także drugi tom "Jej ostatni oddech", będący udaną mieszanką kryminalnych i thrillerowskich elementów. Nie chcemy odrywać się od intrygującej zagadki detektywistycznej, złożonej, nieoczywistej, zaskakującej i przynoszącej dużo satysfakcji podczas rozwiązywania. Wiele dzieje się wokół głównej postaci, ambitnej detektyw Tracy Crosswhite, stojącej przed zawiłym, absorbującym i wyczerpującym wyzwaniem śledczym. Konfrontuje się nie tylko z inteligentnym, ostrożnym, konsekwentnym mordercą, ale również z uprzedzoną i nieprzychylną postawą szefa. Losy kariery Tracy ważą się, a do tego dramatyczne aspekty z przeszłości wciąż wybrzmiewają mrocznym echem w prywatnym życiu kobiety. Musi jak najszybciej dowiedzieć się, kto i z jakich powodów brutalnie morduje młode kobiety, tancerki nocnych klubów w Seattle?

W miarę toczenia się śledztwa stawka podwaja, a nawet potraja się, wzrasta presja środków masowego przekazu i opinii publicznej. Naciski ze strony przełożonych i polityków na szybkie aresztowanie sprawcy rosną w tempie wykładniczym, a konsekwencje popełnionych błędów, w wyniku których okrutny zabójca pozostaje na wolności, mogą okazać się zgubne i fatalne. Autor znakomicie angażuje czytelników w snucie przypuszczeń i domysłów, wybornie odwraca uwagę od prawdziwych tropów i dowodów, świetnie miksuje podsuwane teorie, zgrabnie zmienia miejsce akcji, podkręca atmosferę niepokoju i niepewności. Z każdym rozdziałem coraz silniej odczuwamy napięcie, bardziej wnikamy w zajmującą historię. Docieramy do mrocznej prawdy i poznajemy prawdziwe czarne charaktery. Wszystko w dynamicznym rytmie, nie ma czasu na zbędne przestoje czy niepotrzebne opisy. Cieszy bogactwo sensacyjnych elementów wplecionych w fabułę. Książka zapewnia przyjemny i relaksujący wieczór czytelniczy, warto po nią sięgnąć.

bookendorfina.pl

Jej ostatni oddech to drugi tom cyklu powieści, których główną bohaterką jest Tracy Crosswhite, detektyw pracująca w policji. W pierwszym tomie Grób mojej siostry, Tracy zmagała się ze sprawą zabójstwa jej siostry. Wydaje się, że nasza bohaterka już wyszła na prostą, szkoli kolejne policjantki w strzelaniu, w którym jest mistrzynią. Pewnego wieczora na drzwiach strzelnicy ktoś zostawia dla niej niespodziankę... pętlę ze sznura. Ten prezent mocno wstrząsa panią detektyw, tym bardziej, że za chwilę okazuje się, że została zmordowana tancerka erotyczna, która zmarła w męczarniach z pętlą na szyi. Tracy prowadzi śledztwo wraz z grupą kolegów, mocno wspiera ją również jej partner, adwokat Dan.

Tancerki z jednego z klubów zaczynają ginąć jedna po drugiej i policja ma już jasność, ze ma do czynienia z seryjnym zabójcą, który zostaje nazwany Kowbojem. Policja sprawdza wszelkie ślady, a Tracy natrafia na sprawę sprzed ponad dziesięciu lat, którą prowadził jej kapitan, a która wygląda identycznie jak te obecne. Po nitce do kłębka udaje się kobiecie rozwiązać sprawę zabójstw streaptizerek, a jej korzenie tkwią w przeszłości. Po drodze pani detektyw cudem uchodzi z życiem przez nękającym ją stalkerem, podejmuje decyzję o odejściu z policji i zmiany miejsca zamieszkania.... A jaki będzie finał tej historii? Przekonajcie się sami!

Jej ostatni oddech to powieść, która trzyma w napięciu od pierwszych stron do finału. Akcja mknie jak burza, a autor dostarcza nam nowych niespodzianek i myli tropy. Nic tutaj nie jest proste i oczywiste, a koniec jest mało przewidywalny. Nasza pani detektyw nie ma łatwego życia, a jednak jest gliną z krwi i kości, która jest świetnie wyszkolona, ale również w dużej mierze opiera się na swoim przeczuciu - które zwykle jej nie myli. Bardzo ją polubiłam, jest ludzka i prawdziwa, ze swoimi słabościami i obawami.

Powieść jest świetnie pomyślana i napisana, Autor wykorzystał swój pomysł w 100% procentach i czyta się ją jednym tchem. Polecam!



http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2017/11/jej-ostatni-oddech-robert-dugoni.html