Grzech Tron we krwi Tom 3 (twarda)

?Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci kamieniem?
Jezus Chrystus

Autorka powiodła nas przez miniony świat przygód, mieszając bohaterów historycznych z fikcyjnymi, tym samym stworzyła niebagatelną opowieść o życiu i śmierci. Niewątpliwym plusem, jest zestawienie wierzeń słowiańskich i chrześcijańskich ? starcie dwóch potężnych żywiołów. Z jednej strony dobro własne i rodowe, z drugiej postawa bogobojnego katolika. Trudno pogodzić to ze sobą, gdy walczymy o władzę, byt, miłość. Mamy zakodowane pewne zachowania i nie potrafimy/chcemy z nich rezygnować.

Obecny tom grzech kończy ciekawą epicką przygodę, mamy w niej wszystko: intrygi, spiski, kościelne klątwy, grzeszną miłość, umiejscowione w epoce Piastów.
Znamy już postacie występujące w powieści, do nich oczywiście dopisane są nowe osoby, bo życie się toczy, zawierane są śluby, rodzą się dzieci, rosną. Mają własne problemy, oraz wpadają w spory rodzin i otoczenia, w którym przyszło im żyć. Objęcie tronu lub posiadanie wpływu na życie innych jest zbyt cenne, by oddać bez walki. Prestiż urodzenia i ambicji, wiara, że urodziło się lepszym od innych czynił świat bardzo niebezpiecznym miejscem. Sojusze zawierano, by je zrywać, słowa przysięgi odwoływano, a wszystko w imię większego dobra? własnego dobra.

Zatopiłam się w świat misternie dobranych słów, płynnej narracji, ciekawej fabuły. Podążałam za drobiazgową, usnutą z wiedzy historią.

?Bóg tak chce! ? krzyknął.? -Niech będzie przeklęty, kto krwią swego miecza nie splami! Niech będzie na wieki przeklęty!?
Śmierć w imię Boga ? jakoś mnie to nie przekonuje? nie sądzę, by chciał śmierci kogokolwiek.

Przekonuje mnie jednak cykl i bardzo zachęcam do przeczytania.

"Ważne jest to, czego nie wiemy" - J. M. Kaleta

Znów przenosimy się do średniowiecznej Polski. Jednak na tronie już nie ma Bolesława Krzywoustego. Teraz na nim zasiada Włodzisław najstarszy z synów. Pozostali synowie posiadają dzielnice, ale nie są z nich zadowoleni. Będą łapać się wszystkich środków by to zmienić.

Na swojej drodze spotykamy starzejącego się Sambora, którego mieliśmy okazję spotykać przez poprzednie dwa tomy. Polubiłam go od razu, potem imponował mi swoją odwagą, a zarazem pewnością. Tym razem los go nie oszczędza - dzieci rozchodzą się w swoje strony. A sam będzie musiał podjąć trudne decyzje.

Polubiłam tę serię na, tyle, że z wyczekiwaniem oczekiwałam kolejnego tomu by poznać dalsze losy moich ulubionych bohaterów. Znów się nie zawiodłam. Poziom został postawiony nadal bardzo wysoko. Czujemy się jakbyśmy byli na dworze, na zamku dosłownie wszędzie. Autorka umie nakreślić sytuację, dialogi.

Wiecie, że jest tutaj element małej magii? Sama była nią zafascynowana, niby średniowiecze i zwykle królewskie życie, ale jednak z tyłu czai się coś co może wszystko zmienić. Ujmę to tak: to było genialne!

Historia Jaczy była dla mnie chyba jedną z najbardziej mnie wciągających. Ten młodzieniec mnie fascynował i byłam ciekawa jak rozegra dalsze części swojego życia. Jego emocje, które nim przemawiały, gdy dowiadywał się... Spokojnie nie zdradzę co. Myślę, że każdy powinien to sam przeczytać - miejcie niespodziankę jak ja.

Ten tom można określić jako walka o władzę, szukanie odpowiedzi życiowej, a także myśl jak postąpić by jednak był to dobry wybór.

?Tron we krwi. Grzech.? to trzeci tom powieści historycznej będący częścią cyklu ?Tron we krwi?. Autorka ponownie zabiera nas do klimatycznego i mrocznego czasu panowania Piastów. Spiski, zdrady, walka o władzę, uczty, krucjata czy brutalne okaleczanie, piękne opisy czy zakazane uczucie. To tylko nieliczne motywy, jakie możecie znaleźć w tej serii. Jednak zanim sięgniecie po tę książkę muszę Was poinformować, iż znajomość poprzednich tomów jest wymagana. Ponadto ze względu na brutalne sceny bitew nie jest to pozycja dla czytelników o słabych nerwach.
Tak jak w poprzednich tomach tak i teraz mamy do czynienia z wielowątkową, wciągającą i bardzo klimatyczną historią. Klimat zachowany został dzięki użytemu językowi, mamy tu do czynienia ze staropolską mową oraz dużą ilością postaci historycznych oraz opisów m.in. bitew czy otoczenia. Jeśli chodzi o język to nie ma co się go bać, tak jak w poprzedniej części tak i teraz na początku książki autorka umieściła słowniczek pojęć zapomnianych, co pozwala czytelnikowi odnaleźć się w gwarze. To samo tyczy się postaci, już na samym początku mamy wypisane postaci historyczne, jakie spotkamy w książce, z krótką informacją kimy były oraz spis postaci fikcyjnych wraz z wyjaśnieniem na kim są wzorowane. Ogromnym atutem tej powieści, jak i całej serii jest wielowątkowość. Mamy tu do czynienia z opisem bitew, przebiegu uczt, bierzemy udział w knowaniach i to nie na jednym dworze, do tego podróże, spiski, polowania i wiele, wiele innych wątków, a to wszystko pięknie i przede wszystkim spójnie połączone w całość. Autorka stworzyła spójne realia opisujące dzieje Piastów oraz ukazała realia dworskie pełne zdrady, oszustwa i walki o władzę.
Pięknie zostało ukazane co kierowało osobami chcącymi zyskać władzę, a także jak religia przenika do sfery politycznej. Skoro przy religii jesteśmy to na uwagę zasługuje fakt, iż autorka przybliża nam informacje o tym jak ciężko wyprzeć stare przyzwyczajenia czy wierzenia a także jak wiele można osiągnąć pod przykrywką ?nawracania?, czy ?szerzenia słowa Bożego?. Na uwagę zasługuje również sposób wydania książki. Cudowna klimatyczna okłada czy ozdobne ornamenty w środku sprawiają, że cudownie się a nią patrzy. Wszystkie trzy części pięknie razem wyglądają na półce.
?Tron we krwi. Grzech.? to cudowna kontynuacja serii, od której ciężko się oderwać. Zważywszy na język użyty w historii, jak i na opisane dzieje nie jest to lekka literatura, ale za to bardzo wartościowa. Polecam nie tylko tę książkę, ale i całą serię. Dajcie się oczarować dawnym czasom.

Seria Tron we krwi to coś, co spełni wasze oczekiwania jeśli chodzi o powieści historyczne. Recenzowałam dwa poprzednie tomy i nie mogłoby być inaczej bym nie przeczytać tomu trzeciego. Czytając tomy poprzednie, z niecierpliwością czekałam na ciąg dalszy losów naszych bohaterów.

Mamy to zakończenie losu Sambora, naszego bohatera, który przewijał się przez wszystkie tomy. Jego historia nie należy do lekkich. Po śmierci Bolesława Krzywoustego staje po stronie Włodzisza jako następcy tronu. Obiecał to Bolesławowi na łożu jego śmierci, że będzie wspierał jego pierworodnego. To nie jest proste ale stara się dotrzymać obietnicy. Tylko czy Włodzisz naprawdę to ten pierworodny? Czy historia mówi prawdę? A może odkryte zapiski w księdze są prawdziwe?

Muszę przyznać, ze to chyba najlepsza część tej serii. To jakby dopełnienie losów, które zostały zapisane gdzieś do naszych bohaterów. Tak jakby nie mieli możliwości zmiany swoich losów. Stare przepowiednie co ich czeka sprawdzają się, choć i los bywa przekorny. Autorka świetnie zobrazowała nam tamte czasy. Walki o tron, sojusze i zdrady, łączenie rodzin poprzez śluby córek bądź synów, które miały zapewnić poparcie i wpływy. Dodatkowo opisuje nam jak na władców miał wpływ kościół, wyprawy krzyżowe, zanikanie wierzeń ludowych.

Oprócz wątków historycznych, które przewijają się z wątkami fikcyjnymi mamy tu bardzo dobrze rozwinięte wątki miłosne. Tom trzeci jest niejako zakończeniem serii. Autorka zakończyła nam historię wielu naszych głównych bohaterów. Nie wszystkie były szczęśliwe, część tragicznie zakończona i było mi żal trochę, że ich losy tak się potoczyły. Duży plus, że całość nie była skupiona na jednym aspekcie walki o tron ale wielowątkowo. Poznajemy nie tylko losy naszych polskich książąt, ale i naszych sąsiednich. Autorka tez dużo wyjaśniła nam z wierzeń naszych piastowskich. Mamy tu przeplatankę wierzeń słowiańskich z nową wiarą chrześcijańska. Muszę przyznać, że my jako Polacy mało wiemy o naszych pradawnych wierzeniach. Mitologia rzymska czy grecka jest dobrze znana. Ale mitologia słowiańska już nie. A szkoda bo my powinniśmy się jej uczyć tak samo jak np. greckiej.

Całość historii zawartej w trzech tomach jest bardzo dobrze napisana. Autorka miała świetny pomysł na fabułę, dobrze przemyślaną, nie ma niedociągnięć, nieścisłości. Gdy wraca do wątków z poprzednich tomów są one spójne i logiczne. Język, jakim książki napisane ciekawy, choć może sprawić trudnego z racji imion i zawrotów, których my już nie używamy. Polecam